ცნობილი მწერლების ლექსები სიყვარულზე

... პატარა იყავ და ამიტომაც თუ ვერ გამჩნევდი, მეპატიება... რას ვიფიქრებდი, არ დამინდობდა შენი ქალური შურისძიება.

ჩემი ლექსები

1.ია შევკარი კონად ლამაზად, ფურისულებმაც დახარეს თავი. ვარდმა კოკორი აახასხასა, და უცაბედად მოვარდა ქარი. და გრძნობაც ჩემი ქარიშხალს ჰგავდა, ვიდრე კამკამა პატარა წყაროს. ყველამ იცოდა რომ მე მიყვარდა, მას კი არ სჯერა „_პატარა ხარო!...“

სევდა

სულში ჩაიბუდა სევდამ და ცრემლებმა, გულში ჩაგროვილა ნაღველი დარდი, მსურდა სამუდამოდ ძლიერ გყვარებოდი, გრძნობა არ გამხდარიყო ვით მძიმე ბარგი,

არდაბრუნება

მატარებელმა ჩაიარა, დავაგვიანე,„_მალე მოვაო!“ გახალისდა ჩემი გუნება.განშორება კი არ აწუხებთ ადამიანებს,განშორებულის არდაბრუნება...წლები გაფრინდა, შეეკვეცა ოცნებებს ფრთები,მაინც არ ავყვეთ ეშმას ცდუნებას.სიბერის შიში კი არ თრგუნავს

ისევ მედარდები

ფიქრებით მოვარდა შენი სიყვარული, ფიქრებით მომიღო ბოლო. ისე მედარდები, ისე მეფიქრები, თითქოს ჩემთან ერთად ცხოვრობ!... ისევ ეს ფიქრები, ისევ მესიზმრები, მგონი აღარც ვხუჭავ თვალებს, ისევ მედარდები და მეტკივილები, შენამდე მოვყავარ წამებს. ფიქრებით

მდუმარე ცისკენ

ხანდახან მინდა გავსცილდე მიწას ავიჭრა მაღლა მდუმარე ცისკენ თვალი მოვავლო ყოველს, მიწიერს და გავუსწორდე ღრუბლის ნაპირებს...

შენს უნახავად

არა იმიტომ რომ მომენატრე, მე მხოლოდ მინდა ისევ გიმზირო, და ის წარსული გრძნობა ცრემლებით, ერთხელ კიდევ რომ გამოვიტირო. არა იმიტომ რომ კვლავ მიყვარხარ, მინდა შევიგრძნო მთელი არსებით, რომ მერე ვით ღმერთს, ქვეყნის შემოქმედს, ლოცვით აგიგო დიდი ტაძრები.

ჩემი ლექსები

მე შენზე ტრფობამ დამაწერინა ეს ლექსი შენ წაიკითხე ეს ლექსი და გაგეღიმა მე გკითხე -რატომ? შენ კი მითხარი -იმიტომ მაშინ გითხარი როგორ მიყვარხარ!

***

სიმშვიდე მოიპოვე ადამინო,სიმშვისით აღივსე შენი სული, იცხოვრე მხოლოდ სიკეთითა და უსაზღვრო სიყვარულით. ყოველ სიტყვაში და ყოველ საქციელში შენ უნდა ეძიო მხოლოდ პოზიტივი,სამყაროს გაუღიმე წრფელი სიხარულით

ცოდვათა მონანიება

როდესაც ხვდები რომ შეცდომა დაუშვი, როდესაც ხვდები რომ რაღაც შეცოდე, უფალს სთხოვ შეგინდოს, რადგან ჩვენ მის იმედზე მის იმედზე ვცხოვრობთ იცოდე.