... დღე იყო ცივი...

დღე იყო ცივი,იმდენად ცივი რომ არ უჩანდა მზეს ერთი სხივიც..ჩვენ მივყვებოდით ნაწვიმარ ქუჩებს და გვიხაროდა წვეთები წვიმის. შენ მყავდი გვერდით საოცრად ტკბილი,მითბობდი ხელებს დაშაშრულს ყინვით,და შენი ღიმილი უზომოდ თბილი კურნავდა ყველა ჩემს ძლიერ

ყაზბეგი

ყაზბეგი მე დღეს შენმა მზემ გული გამითბო და შენმა მთებმა მონად მაქციეს,მ მინდა ცხოვრება მთაში დავიწყო, ჩემი გრძნობები წყაროდ ვაქციე. მე თვალი მომჭრა შენმა სიტურფემ შენს კლდის წვერებზე ჯიხვების ბრძოლამ და ლომისაზე მადლის სიუხვემ გამხადა შენი რიგითი

დედა

დედაზე სათნო,დედაზე თბილი რამე არსებობს ნეტავ ? შენახარ ჩვენი ტკბილი წამალი ტკბილზე უტკბესო დედავ

მამის განცდილი აბორტი - ბაჩო ზაქაიძე

გრძნობა როდესაც დაიბადა ჩვილი ბავშვივით, ვგძნობდი რა იყო ღმერთის ძალა ადამის შექმნით. ამ ამბის შემდეგ ვეღარაფრით ვეღარ დავმშვიდდი, დღემდე დამჩემდა ტკივილები მაშინ რომ ვერ ვთქვი.- ვერ მოგისწარი ჩემო შვილო ბედმა დამცა და ქვეყნის გარეთ და ქვეყნის

სამწუხაროა

ორი სულიერი ცხოვრობდა ერთად სიყვარულს აღმერთებდენ ბოდვამდე ერთხმად გოგოს ბიჭი უყვარდა სიცოცხლეზე მეტად არასდროს დატოვებენ ერთმანეთს კენტად გოგოს გულის ცემა ისმოდა ხმამაღლა სიყვარულის აფრები ჩაიძირა ამაყად ბიჭმა სიხარულისგან

უშენობა

არ შემიძლია სუნთქვის გარეშე, არ შემიძლია მე შენს გარეშე, არ შემიძლია განდევნო ფიქრები, არ შემიძლია უარყო შენი სახელი. არ შემიძლია მუდმივად ფიქრი თუ როგორ მიდი ხარ და მტოვებ მარტო მრჩება მოგონება წარუშლელი შენი ღიმილის და შენი სახის. ზოგჯერ მგონია

რისთვის მოვედი,რისთვის მივდივარ?

თვრამეტი წელი გავიდა უკვე, რისთვის მოვედი,რისთვის მივდივარ? ვიცხოვრე ბევრი, რა გავაკეთე? ვინ შევიყვარე?ვინ შემიყვარა? მარტო ვიყავი მთელი ცხოვრება და ესეც ფეხ ქვეშ მეცლება უკვე, სულ ორპირობა და სულ სიცრუე, მეტი რა ვნახე? რა გავაკეთე?

შექსპირის სიკვდილი სიყვარულისთვის...

მე მიჭირს დგომა, ვიცი ვერ ვდგები რისი ბრალია რატომ ვერ ვხვდები? ან იქნებ ვინმე არ არის რამე? და ამ ფიქრებში დამთავრდა ღამე...

წვიმა ისევ ასველებს ...

წვიმა ისევ ასველებს შენი ტუჩის ბალიშებს და გითრთიან ტუჩები_თითქოს კოცნა სწყურიათ, ახლა აქ რომ მოხვიდე აღარასდროს გაგიშვებ და ვინ როდის რას იტყვის არ მადარდებს სრულიად.

მოგონება

ღამე თეთრია და იდუმალი დღე კი ბნელი და სევდიანი. მაგრამ ძვირფასო როცა ხარ ჩემთან მე ვარ ნათელი და ბედნიერი!