ლექსივით

წუთებს მნიშვლენოვანს ძმობას დიდ ფასიანს ტრფობას დაუვიწყარს ვინც კი ძვირ-ფასია

ნიკა ძამიაშვილი — ფსიქიკური ჯაზი / პარეიდოლია

"..და ვგრძნობ ჩემში შემოდის ანამორფოზი, ყველანაირი სასმელის ან ბოლის გარეშე, ტვინი მერევა ქმედებით, მუსიკით, კინოთი, გრძნობებით.. მარტო ვარ, მარტო ვარ, მარტო ვარ, ფსიქოზი."

***

რთიღა დამრჩა ღმერთისთვის ნატვრა ოცნებას სულთქმად გაეფანტა კვალად ჩემი სამყარო შევქმენი თვითონ გულით დამყავდა ბოროტი ვითომ

ნიკა ძამიაშვილი — სინესთეზიური აბსტრაქცია

"ილუზიაა, ყველა ის შეგრძნება, რომელიც დელტა ტალღის დროს კომით გათიშულმა განვიცადე, რადგანაც მწამს — იმ სიზმრებშიც ჩვეულად შენ ისახებოდი"...

ნიკა ძამიაშვილი — Voodoo Doll / ვუდუ თოჯინა

"შენ იქამდე ხარ პატარა გოგონა, სანამ თამაშობ თოჯინით, გსურს გამოკვებო, ჩააცვა, დააძინო და ჩაეხუტო მას."

ღამის სამ საათზე(მარის M.V.)

ჩუმი ღამის სამ საათზე შენ მინათებ ცას, შენზე ფიქრში მე ვათენებ, ფიქრი ღამეს კლავს. შენზე ფიქრით დროს ვიბრუნებ, ვიპყრობ ახალ მთას, რომელიც ამ ჩემს გონებას თიშავს და სხვას რთავს.ჩუმი ღამის სამ საათზე მახსენდები შენ, მხოლოდ შენთვის მე დავწერ და რითმებს

***(მარის M.V.)

ზღვა გასცდა ნაპირებს და ისევ აღელდა, ჩემი მე შენს გარდა სხვაზე ვერ დაწერდა. დღე შენით დაღამდა, დღე შენით გათენდა, ფიქრები შენზე ხომ ამ კოსმოსს არხევდა.

***

დროს თან მიჰყვება, ცოდნა თან მას მიჰყვება, წლები რაც ძველად იყო ახლა...

ნიკა ძამიაშვილის მინიმალისტური პოეზია (რამდენიმე ლექსი)

თუკი დაინახავთ ამ ლექსებს ხეებზე დაწერილს, ან მოხატულს, ან შინაარსობრივად გაფორმებულ ნაწერს, შეგიძლიათ გადაუღოთ ფოტო და გააზიაროთ არტი.. იმედია გაეცნობით, გმადლობთ ყურადღებისთვის..

საღამო

მზე უკვე აღარ ჩანს, საღამო მოდის და შენ ისევ განიცდი რომ ახლა მარტო ხარ, არ იცი სხვაგვარად იქნება როდის და არ იცი ან ახლა და ასე რატოა,