არეული ოთახი

მე რომ გავიზრდები პატარა და საყვარელი სახლი მექნება.სახლი, სადაც ჩემი და თქვენი ოცნებები ყველაფერს დაიკავებს. პატარა, საყვარელი ბავშვებით და ცხოველებით სავსე სახლი. ერთი დიდი ბუხრიანი ოთახი მექნება. ბუხრის წინ ბევრი პუფი იქნება სადაც ჯდომა ძალიან

არეული ვარ...

წერას ვცდილობ.. ლექსებს ვწერ, ბოლო დროს ხშირად თავს ისე ვგრძნობ თუ არ დავწერე მართლა გავგიჟდები. თუ არ ვთქვი ყველაფერი, თუ არ ვაღიარე თუნდაც ჩემს თავთან ჭკუიდან შევიშლები, უბრალოდ რობოტი გავხდები, მგონია გრძნობები ისე ჩაიმარხება ჩემს გულში, რომ

არეული კაიფია

სიყვარული ავურიე დეკემბერში, ვადა გასულ საცხოვრებელს შეჩვეულმა... სიცივეა გადაქანცულ სექტემბერში, სათნოებამ მომიარა ჩემეულმა...

არეული აზრები

მტკიცედ მინდა რომ იცოდე ერთადერთად დარჩები კანონიერ სამყაროში ამორალით ავდგები ალბათ ასეთი ყოფილა ჩემი უცხო განგები ტყვიებს ლულებში ვალაგებ არ მიწყინო გთხოვ დედი

არეული ზღაპრები ( თავი 1 )

მე ვარ სალომე სამხარაძე 16 წლის, მყავს უფროსი ძმა გიო, 20 წლის. მაქვს მუქი ყავისფერი ტვალები და მუქი, შოკოლადის ფერი ტმა.. ვარ საშუალო სიმაღლის.. გამხდარი.მაქვს კარგი ხასიათი, მიყვარს ნათელი ფერები და მხიარული მუსიკა. მიყვარს ახალი ახალი ხალდის

არეული

ამირიე ყველაფერი რაც დალაგებული მქონდა და ისევ ისე ეცადე თბილად ლაპარაკს როგორც ადრე ადრე როგორ ყველაფერი სხვანაირად იყო მართალია როცა ადამიანზე აღარ ფიქრობ მაშინ მოდისო ხოდა როცა შენი დავიწყება შევძელი ზუსტად მაშინ გამოჩნდი

არეული წამები

ვიღებ კალამს და ვფიქრონ როგორ დავწერო, როგორ დავიწყო? როგორ გამოვხატო ან გადმოვიტანო ჩემი გრძნობები და ემოციები ფურცელზე? თითქოს აზრი მიწყდება, თითქოს ფიქრები გარბიან, ისე როგორც ახლად ფეხადგმული ბავშვი მიილტვის თავისუფლებისკენ, ასე მივსდევ ფიქრებს

არეული

1.ცოტა საღი აზროვნება ... ცოტა მოთმინება, ცოტაც ღიმილი და არც ისე ძნელია გაუძლო ყოველდღიურობას. 2.მე შენ ფიქრებში დამთენებია, დილით კი ლექსიც დამიწერია, ეს სიყვარულზე უფრო მეტია, შენი დანახვით ცრემლიც მდენია. ეს ცრემლი ჩემში სიყვარულია, სიყვარული

არეული

ამბობენ თვალები მაშინ ბერდებიან ... როცა გულები ღალატობენ... ყველაზე სასიამოვნო სიტყვები: მაგრამ მე შენ მიყვარხარ... ყველაზე მტკივნეული სიტყვები : მე შენ მიყვარხარ... მაგრამ... მე მიყვარს ის ადამიანები, რომლებიც ხელით შეურაცხყოფას კოცნით პასუხობენ;

არეული აზროვნება (2)

აზრი არ აქვს... როცა უკვე შეტოპე... და თან ისე გამოდის ყველაფერი ჩემი ბრალია... ყურადრებას არავინ არ მაქცევდა.. არც დედას ვაინტერესებ და არც მამას ...-ოეე.. ბარემ დაბლა ჩამოდი რა გაყვირებს? ეს ვინ არის და ლიზას ახედა ისევ.... - მე წვედი ახლა და მერე