დვალი და დადიანი? არ მჯერა?! (თავი 4)

-რათქმაუნდა შეიძლება. ქორწილის მერე გადმოვიდეთ აქ.-უთხრა ალექსანდრემ თბილი ხმით და უცებ ტუჩებზე დაეკონა. უკოცნიდა ტუჩებს ნელა, ფრთხილად ძალიან ნაზად, ყველა ქალთან უხეში იყო მაგრამ, ელენე

უსიყვარულოდ? არ არსებობს თავი 7

დილით ავდექი თავი მოვიწესრიგე და საძინებელი დავალაგე. ანასტასია, როგორც ყოველთვის სკოლაში იყო წასული. სახლში მარტო ვიყავი დათა ნინის ახლდა ბავშვი ექიმთან ყავდათ წაყვანილი, დიმიტრი კი

არ უნდა მიყვარდე

მე მიყვარდა ის და თან მძულდა, მიყვარდა მასში არსებული სიკეთე და მძულდა მასში არსებული მრისხანება... ხშირად ვფიქრობდი რა იყო მასში მეტი დადებითი თუ უარყოფითი. ხშირად გავსულვარ ჩემი თავიდან და მიცდია სრულიად უცხო თვალით შემეხედა ჩვენთვის, მისთვის,

დვალი და დადიანი? არ მჯერა?! (თავი 4)

მალე გავრცელდა ხმა თბილისში! -გოგო გაიგეათ? დვალი და დადიანი ერთად არიან და მალე ქორწილი ექნებათ! -ღადაობ ეგ ბიჭი ჩემი უნდა ყოფილიყო!-ხუმრობით თქვა მეორე ჭორიკანამ.

დვალი და დადიანი? არ მჯერა?! (თავი 3)

თავის ოთახში იყო ლოგინზე გაწოლილი, მუცელზე ლეპტოპი ედო და სოციალურ ქსელს ათვალიერებდა. თავის რამოდენიმე ფოტოსაც გადახედა. ფოტოებზე ლაიქები და კომენტარე არასდროს აკლდა.

დვალი და დადიანი? არ მჯერა?! (თავი 2)

ამაზე ფიქრობდა ელენე როდესაც ვიღაცის მზერამ ზურგი აუწვა, თავი უკან გაატრიალა და ალექსანდრე დაინახა. არ იცოდა ვინ იყო ალექსანდრე, წარმოდგენაც არ ჰქონდა. ჰქონდა სოციალური ქსელები მაგრამ ხშირად არ შედიოდა. უამრავი ადამიანი წერდა: იტყვა ყალბი იყო!

უსიყვარულოდ? არ არსებობს თავი 6

დილით ადრე ავდექი თავი მოვიწესრიგე და სამზარეულოში ჩავედი, ყავა გავიმზადე და შოკოლადის ტორტთან ერთად მივირთმევდი, მალევე დიმიტრიც შემომიერთდა და მასაც შევთავაზე ყავა, მივირთმევდით და ვსაუბრობდით. ბევრი რამ გავიგე მასზე და მის ოჯახზე.

დვალი და დადიანი? არ მჯერა?!

დადიანების აღწერა: დადიანებიდან გამორჩეული და ბაბნიკი 20 წლის ალექსანდრე არის, ამის გამო სულ ჩხუბი უწევს მამამისთან.ის ყოველთვის ჟურნალისტების გარემოცვაშია! ირაკლი დადიანი ცნობილი მიზნესმენი იყო. ამის გამო კი ალექსანდრეს მუდამ თავში ჰქონდა

უსიყვარულოდ? არ არსებობს თავი 5

დილით ავდექი თავი მოვიწესრიგე ჩემებს დავემშვიდობე და აეროპორტში წავედი, მიუხედავად ყველაფრისა მაინც ვნერვიულობდი, მასზე ფიქრები არ მასვენებდნენ. რამოდენიმე საათიანი ფრენის შემდეგ კი უფრო ვარესად ავნერვიულდი. აეროპორტში ნინის მეუღლე უნდა დამხვედროდა.

არ თქვა რომ გიკვდები..

მოშავ-მოხავერდო შემმოსავს მიხაკი, მე ხომ სიკვდილი ვარ.. არ თქვა რომ გიკვდები, მიხვდები, დრო იყო, ოდესღაც.. მიყვარდი, ოდესღაც გმონებდნენ შენ ჩემი ფიქრები..