ის ვინც არ უნდა შეყვარებოდა.

16 წლის ვიყავი როდესაც რუსეთმა და საქართველომ კავშირი შეწყვიტა და თბილისში მოგვიწია დაბრუნება.რა გითხრათ პირველად საერთოდ არ მომწონდა მაგრამ ნელნელა შევეჩვიე მერე შემიყვარდა კიდეც.მაგრამ ამ ქალაქთან განუყოფელი ერთმა ადამინმა გამხადა.

ვინ თქვა ოცნებას ახდენა არ უწერიაო? (5)

- ბავშვებო თქვენმა დაქალმა არ გაგაფრთხილათ რომ ჩამოდიოდა? მოიცა რა ერქვა იმ ქერა გოგოს? ვეღარ ვიხსენებ. სკლეროზი დამეწყო მგონი. მითხრა რომ იცოდით ყველაფერი. აბა სხვანაირად არც შემოვუშვებდი შვილო თქვენს ოთახში.- ქერა გოგოს?? ერთად იყვირეს

როცა მის გარდა შენთვის არაფერს არ აქვს მნიშვნელობა

სახლში, რომ მივდიოდი პატარა ბავშვმა საჩუქარი მომცა გავხსენი და ყელაბამი იყო წერილთან ერთად ,,მეგონა სიტყვებს თვალები გერჩივნა''. გული კინაღამ ამომივარდა ავტირდი ხო შუა ქუჩაში ვტიროდი. როგორ მინდა რომ ვუთხრა რომ მისი თვალების გარდა ყველა და

ვინ თქვა ოცნებას ახდენა არ უწერიაო? (4)

- მაპატიე გთხოვ. თქვა ოღონდ თვალებში შეხედვა ვერ გაბედა. ნიას სახე ცრემლებმა დაუნამა. ოროვე ხელი შემოხვია გეგას და თავი გულზე დაადო. დიდი ხანი იყვნენ ასე, უსიტყვოდ. უკვე კარგად ჩამობნელდა. სანაპირო დაიცალა ხალხისგან. ისინი კი კვლავ იგივე

შემთხვევითობა არ არსებობს (4)

-ასე აღარ იხუმრო. -უთხრა სერიოზულად.-მაგრამ რადგანაც გუშინ კარგი გოგო იყავი გაპატიებ და ნებას დაგრთავ მაკოცო.-უთხრა და თვალებდახუჭულმა გამოწია წინ ტუჩები, რითაც ანიშნა მაკოცეო. მარიამს ღიმილი შეეპარა სახეზე და ეშმაკური იდეა მოუვიდა თავში.

არ ვარგა ხომ ?

ამბობენ სიყვარული, ერთხელ მოდის და მეორედ არ ბრუნდებაო, ნეტავ დაიწვას, ის დღე როცა პირველად ვთქვი მიყვარდებაო, ისე დაიწვას, როგორც მე ვიწვი მთელი ცხოვრება შენთან ვიქნებიო კი თქვი მაგრამ შესრულებაც ხომ უნდა ამას,უშენოდ ხელს არ ვუშვებ კალამს,იმედი

არ დაგთმობ(13)

ნანახმა მოლოდინს გადააჭარბა... ამდინ ხალხს არ ველოდი, თან ჟურნალისტებიც არიან.. _ რაიყო ანი არ აპირებ მანქანიდან გადმოსვლას? მითხრა სიცილით გოგამ როცა ჩემს გაკვირვრბულ სახეს შეხედა, მანქანის კარები გამიღო და გადმოვედი.

შემთხვევითობა არ არსებობს (3)

ყველაფერიც. როდესაც ბიჭმა კედელზე ააკრა ხომ საკუთარი სახელიც არ ახსოვდა და უეცრად ლიფტი გაიღო და მათ წინ რამოდენიმე ადამიანი აღმოჩნდა, რომლებიც ლიფტს ელოდებოდნენ ჩახველების ხმამ ორივე გამოაფხიზლა

არ გადამეჩვიო (ნაწილი 4)

დღეები გადიოდა ის ქალბატონი კი თავის ბოღმას ისევ და ისევ ანთხევდა ჩვენზეეეე ყველაფერს აკეთებდა რომ ეჩვიი გაეჩინა მაგრამ მადლობა ღმერთს გასარკვევი გაირკვა და აღმოჩნდა რომ ჩემი დემე სულაც არ მატყუებს და თვითონაც ბოღმის მსხვერპლია. -პატარა რას შვრები

შემთხვევითობა არ არსებობს (2)

თვალდახუჭული ლივლივებდა , როცა უეცრად ფეხში ვიღაცამ ჩაავლო და ფსკერისკენ ჩაათრია. მარიამს შიშისგან და მოულოდნელობისაგან კინაღამ გული გაუსკდა. პანიკამ მოიცვა. ეგონა რომ მოკვდებოდა, მაგრამ