სიყვარული როგორც ასეთი

გამარჯობა.მე ნუცა ვარ ერთი ჩვეულებვრივი და მოსაწყენი გოგო. ვცხოვრობ დედასთან და მამასთან ერთად, უკვე 18 წლის ვარ და ჩემი ძაღლის ჩიკოს გარდა მეგობარი არმყავს. ბავშვობიდანვე ჩაკეტილი ვიყავი ჩემს აზრებს მხოლოდ დღიურს ვუზიარებდი.

როგორც ასეთი

გთხოვთ გამოხატოთ თქვენი აზრი ჩემს ნამუშევარზე ჩემთვის ეს მნიშვნელოვანია

მსხვერპლი,როგორც ასეთი.

ალბათ ყველას გქონიათ ისეთი მომენტი უკვე ყველაფერი მობეზრებული რომ გაქვს და ამ ცხოვრებიდან არაფერი გინდა..სიცოცხლის გაგრძელების მიზეზი კი მხოლოდ შენი მეგობრები არიან..დიახ მეგობრები და არა ოჯახის წევრები...

ასეთი სერიოზულობაც არ გინდა... (თავი 1)

-არაფერიი?-კითხვასავით გაიჟღერა მარიამის ხმამ...ლექცია დასასრულს მიუახლოვდა და ბავშვებუიც ფეხზე წამოიშალნენ .. ზანტად წამოდგა მარიამიც და ნივთების ჩანთაში ჩალაგება დაიწყო, ის იყო კარში გადიოდა რომ ლექტორის ხმამ გააჩერა...

მსოფლიოში ყველაზე დიდი მოცულობის ნაშრომი, სათაურად:რატომ არის სამყარო

იმიტომ, რომ ჩვენ ვართ პატარები. ანუ, ვპასუხობ კითხვას: „რატომ არის სამყარო ასეთი დიდი?“ დალახვროს ეშმაკმა, მე კი მეგონა, რომ სამყარო მხოლოდ ის იყო, სადაც ვცხოვრობ, რასაც ვხედავ... ნაწილობრივ მართალიც ვიყავი, მაგრამ, ნაწილობრივ, ეს არის

_ვერ გვიცანი გოგო? (2) (_უხეშო! ბავშვობაში არ იყავი ასეთი)

_ელენე?_კიდევ ერთხელ ამოილაპარაკა და სახე გაებადრა _კი..კი ელენე_სიცილით დაილაპარაკა მანაც და იოანეს კარგად დააკვირდა_ძალიან მეცნობი..ძალიან.. _იოანე აბესაძე_ჩაილაპარაკა _იოანე აბესაძე.._გაიმეორა მანაც_იოანე.._გონებაში ჩაიხედა წარმოუდგა პატარა

სულ ორი გიჟი არსებობს ასეთი და მათ ერთმანეთი იპოვეს

მევარ ლიზა დანელია 19 წლის მარტო ვცხოვრობ რადგან ჩემი უფეოსი ძმა და მშობლები ესპანეთში არიან ჩვენა კომპანიებს მართავენ მეკი აქ გადავწყვიტე დარჩენა რადგან ესაა ჩემი სამშობლო და ჩემი სახლი.მამამ აქაც გახსნა ფილიალი მმართველი მე ვარ და ამიტომ

სიყვარული, როგორც ასეთი

არა ? მე ამის არ მჯერა... შეუძლებელია ადამიანი გყვარებოდა და დღეს მისი დანახვისას არაფერი იგრძნო... შეუძლებელია გყვარებოდა, ახლა დაინახო და არ იგრძნო როგორ გიჭერს ყელში ვიღაც და როგორ ცდილობს დაგახრჩოს. შეუძლებელია სუნთქვა არ შეგეკრას, გულში რაღაც

მე რომ ასეთი გიჟი არ ვიყო- გიორგი მნათობიშვილი

მე რომ ასეთი გიჟი არ ვიყო, არ გეყვარებოდი ალბათ... ჯიუტი არ ვიყო, დამყოლი რომ ვიყო ვინ გეყოლებოდა დარდად? შენი ამოსუნთქვის სული, რომ არ ვიყო და შენი სიცოცხლის ბადე ხომ არ იქნებოდა ეს ჩვენი ცხოვრება ასე ოცნებებით სავსე,

მე ასეთი ვარ

მე ასეთი ვარ მე არ მომწონს ჩენი ცხოვრება მე ვერ ვიპოვე სამყაროში ჩემი ადგილი მერე რა უკანა რიგებზე თუ ჩხუბსაც ავტეხავ მთავარია ხომ თქვენს წინ იყოს ფარდა გახსნილი მე ასეთი ვარ ბევრჯერ მთვრალი უფრო მტვერისგან რომელიც თქვენი ფიქრებიდან ჩემთან ჩამოდის