ბედის საჩუქარი თავი 4

რამდენ ხანს ვიყავით ასე. რამდენ ხანს ვიარეთ ან სად მივდიოდით არ ვიცოდი. დროის შეგრძნება დავკარგე, სამყაროს გამოვეთიშე, თავი მინას მივადე და ფანჯარაში ვიყურებოდი უაზროდ. ჩემს ირგვლივ რა ხდებოდა ვერ ვგრძნობდი. ვცდილობდი მას ჩემი ცრემლი არ შეემჩნია.

ბედის საჩუქარი თავი 3

ფეხი ვერ გადავდგი რომ იქაურობა დამეტოვებინა. გაშეშებული ვიდექი თითქოს ამ ადგილს მიმაჯაჭვესო. ხმის ამოღებასაც ვერ ვბედავდი. წამში გამახსენდა ყველაფერი რაც მან გამიკეთა და რაც მის გამო გადავიტანე. ისევ გიოს ხმამ დამაბრუნა ამ სამყაროში. -დაიკო

ბედის საჩუქარი თავი 2

მთელი წელი გადატვირთულები ვიყავით მე და ეკა. კლინიკაში პაციენტები ბევრი გვყავდა და ეს ინციდენტი აღარც მახსოვდა. ეს მამაკაცი საერთოდ გადამავიწყდა. არც იმ კლუბს გავკარებივართ.ზედმეტი პრობლემები აღარ მჭირდებოდა.

ბედის საჩუქარი თავი 1

მთელი ღამე ვცდილობდი დაძინებას. თვალებს დავხუჭავდი. ვცდილობდი მორფეოსის სამეფოში გადაშვებას, მაგრამ ამაოდ. როგორც კი ჩამთვლემდა კოშმარი მესიზმრებოდა და მეღვიძებოდა. ასე ვიწვალე მთელი ღამე. გამთენიისას, მაშინ როცა ერთი პირი წყალსაც ჩაეძინებაო, როგორც

ნინო წულუკიძე - ბედის ტორეადორი

მე ცინიკოსი მეოცნებე ვარ... ადამიანი, რომელსაც ცალი ფეხი ცხოვრების იმ ნაწილში უდგას, რომელშიც ხშირად სიბნელეა, ხოლო მეორე – მზით განათებულში. მოკლედ, გაჩაჩხული ვარ,

ბედის ბრალია!(სრულად)

‘რამოდენიმე წამში შენი კარამელი იმ ქვეყნად წავა’ ოთახიდან გავვარდი,ყველაფერი ბრუნავდა,გული ისე მიცემდა მეგონა გამისკდებოდა მალე,ტელეფონზე ნომერი სულ ხელის კანკალით ავკრიბე,გამეთიშა,ნერვიულობისაგან ხელები გამიოფლიანდა და ძლივს ავკრიბე თავიდან

ბედის ბრალია!(დასასრული)

ყველაფერი დატრიალდა,ძალიან დიდ სიბრაზეს ვგრძნობდი ანას მიმართ,ძალიან გაბრაზებული ვიყავი,ხელები ძირს ჩამოვწიე და მუშტი შევკარი,ვგრძნობდი როგორ მიდუღდა სისხლი,ის ერთი იყო რომ ბავშვზე არაფერი მითხრა, მას არც უვლიდა,მასზე არ ზრუნავდა თითქოს ის არც

ბედის ირონიან(1)

თავბრუ დამეხვა, გულის რევის შეგრძნება უფრო და უფრო მიმძაფრდებოდა ოდნავ ფხიზელს მინდოდა სუფთა ჰაერი ჩამეყლაპა,  გარეთ უნდა გამოვსულიყავი თორე ალბათ იქვე ვარწყევდი, ხელი სავარძელს დავადე ,წინ წამოვიწიე და როგორც იქნა ავდექი, თვალებიდან ძლივს ვიყურებოდი

ბედის ბრალია!(14)

-გაჩერდი თორე გესვრი! -სასაცილოა!ვერ მესვრი! -გინდა დავრწმუნდეთ? -არაა საჭირო დარწმუნება ვერ მესვრი,არასოდეს გისროლია თან არამგონია იმ ქვეყნად ჩემი მკვლელობით სულ დამძიმებულს გინდოდეს წასვლა!

ბედის ბრალია!(13)

-არა. -აბაა სად იყო? -შეკვეთით მოიტანა ერთმა ბიჭმა,მეგონა შენ შეუკვეთე და გამოვართვი. -ჯანდაბა. -რახდება შვილო? აღარ მიპასუხია განყოფილებაში წავედი,გზაში ტელეფონს ვათამაშებდი,მანქანა დავატორმუზე და იმ ანონიმუსის მესიჯებში შევედი. ‘ვინ ჯანდაბა