ბედის საჩუქარი თავი 7
რაც უფრო დრო გადიოდა მით უფრო აუტანელი ხდებოდა აქ ყოფნა. მიუხედავდ იმისა რომ შესანიშნავი მასპინძლები იყვნენ მაინც ისე ვგრძნობდი თავს თითქოს გალიაში გამოკეტილი ჩიტი ვიყავი. უკვე მეორე თვე დაიწყო და სიახლე არაფერი იყო.სანდროსაც ხშირად უწევდა გარეთბედის საჩუქარი თავი 6
რამდენიმე დღემ განვლო რაც სანდროს ოჯახში ვიყავი, თავს უხერხულად ვგრძნობდი, მიუხედავად იმისა რომ ყველანი ცდილობდნენ თავი უცხოდ არ მეგრძნო. მინდოდა ჩემს სახლში, ჩემს საქმეს დავბრუნებოდი მაგრამ ეკასგან გავიგე რომ ნიკა გამწარებული მეძებდა და კიდევბედის საჩუქარი თავი 5
სანდრომ მანქანა ქალაქის ცენტრში, ერთ-ერთ პრესტიჟულ უბანში გააჩერა და მაღალ სართულიან კორპუსს ახედა. - როგორც ჩანს ჩემები სახლში არიან, სინათლე ანთია. -შენ აქ ცხოვრობ?-გაკვირვებულმა ავაყოლე მეც თვალი შენობას. -კი აქ ვცხოვრობ, რამე პრობლემაა ამაში?ბედის საჩუქარი თავი 4
რამდენ ხანს ვიყავით ასე. რამდენ ხანს ვიარეთ ან სად მივდიოდით არ ვიცოდი. დროის შეგრძნება დავკარგე, სამყაროს გამოვეთიშე, თავი მინას მივადე და ფანჯარაში ვიყურებოდი უაზროდ. ჩემს ირგვლივ რა ხდებოდა ვერ ვგრძნობდი. ვცდილობდი მას ჩემი ცრემლი არ შეემჩნია.ბედის საჩუქარი თავი 3
ფეხი ვერ გადავდგი რომ იქაურობა დამეტოვებინა. გაშეშებული ვიდექი თითქოს ამ ადგილს მიმაჯაჭვესო. ხმის ამოღებასაც ვერ ვბედავდი. წამში გამახსენდა ყველაფერი რაც მან გამიკეთა და რაც მის გამო გადავიტანე. ისევ გიოს ხმამ დამაბრუნა ამ სამყაროში. -დაიკობედის საჩუქარი თავი 2
მთელი წელი გადატვირთულები ვიყავით მე და ეკა. კლინიკაში პაციენტები ბევრი გვყავდა და ეს ინციდენტი აღარც მახსოვდა. ეს მამაკაცი საერთოდ გადამავიწყდა. არც იმ კლუბს გავკარებივართ.ზედმეტი პრობლემები აღარ მჭირდებოდა.ბედის საჩუქარი თავი 1
მთელი ღამე ვცდილობდი დაძინებას. თვალებს დავხუჭავდი. ვცდილობდი მორფეოსის სამეფოში გადაშვებას, მაგრამ ამაოდ. როგორც კი ჩამთვლემდა კოშმარი მესიზმრებოდა და მეღვიძებოდა. ასე ვიწვალე მთელი ღამე. გამთენიისას, მაშინ როცა ერთი პირი წყალსაც ჩაეძინებაო, როგორცნინო წულუკიძე - ბედის ტორეადორი
მე ცინიკოსი მეოცნებე ვარ... ადამიანი, რომელსაც ცალი ფეხი ცხოვრების იმ ნაწილში უდგას, რომელშიც ხშირად სიბნელეა, ხოლო მეორე – მზით განათებულში. მოკლედ, გაჩაჩხული ვარ,ბედის ბრალია!(სრულად)
‘რამოდენიმე წამში შენი კარამელი იმ ქვეყნად წავა’ ოთახიდან გავვარდი,ყველაფერი ბრუნავდა,გული ისე მიცემდა მეგონა გამისკდებოდა მალე,ტელეფონზე ნომერი სულ ხელის კანკალით ავკრიბე,გამეთიშა,ნერვიულობისაგან ხელები გამიოფლიანდა და ძლივს ავკრიბე თავიდანბედის ბრალია!(დასასრული)
ყველაფერი დატრიალდა,ძალიან დიდ სიბრაზეს ვგრძნობდი ანას მიმართ,ძალიან გაბრაზებული ვიყავი,ხელები ძირს ჩამოვწიე და მუშტი შევკარი,ვგრძნობდი როგორ მიდუღდა სისხლი,ის ერთი იყო რომ ბავშვზე არაფერი მითხრა, მას არც უვლიდა,მასზე არ ზრუნავდა თითქოს ის არცტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.






ქალის და მამაკაცის ურთიერთობაში უპირველესი არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.