ბრის-მიაუ (7)

როგორ გავუღე სანდროს კარები, როგორ დავტაცე ჩანთას ხელი და ლამის სპრინტით ჩავარბენინე კიბეები, ახლაც არ მახსოვს წესიერად. დაბნეული დავდიოდი გამოფენის პავილიონიდან პავილიონში სანამ სანდრო თითოეული ექსპონატის მნიშვნელობას მიხსნიდა და თავში არაფერი

ბრის-მიაუ (6)

იმ დღეს, როცა ლევანის ბინაში ხელიხელჩაკიდებულებს ზაზა წაგვადგა თავს (თუ ჩვენ წავადექით ზაზას თავზე), მილიონი მიზეზი დავაბრეხვე, ნინას არ უყვარს სახლში გვიან რომ მივდივარ-დან (დღის სამი საათი იყო) დაწყებული, ლევანს რაღაცები ამოვატანინე და ახლა

ბრის-მიაუ (5)

-კოცნა ყოველთვის ნიშნავს რაღაცას - სერიოზულად მითხრა ლევანმა და გადმომხედა - მაგრამ ამ შემთხვევაში იმდენად ბევრსაც არ ნიშნავს, რომ ჩემი და შენი მომავალი მეგობრობა გავწიროთ. მით უმეტეს, თუ ზაზას გუშინდელ საქციელსაც გავითვალისწინებთ. -რა საქციელს? -

ბრის-მიაუ (4)

ამჯერად გაჭრა და ვიკადრე თვალების გახელა. ყველაფერი ერთბაშად დატრიალდა. უშედეგოდ შევეცადე წამოდგომა, მაგრამ ვიღაც თუ რაღაც ხელს მიშლიდა. რამდენიმე წუთი დამჭირდა იმის გასააზრებლად, რომ უცხო ბინაში, უზარმაზარ აბაზანაში ვიწექი და კალთაში ლევან

ბრის-მიაუ (3)

არ ვიცი რისი ბრალი იყო. შეიძლება იმისა, რომ ორი ბოთლი ჯეკ დენიელსი ყოველგვარი წასახემსებლის გარეშე დავლიე. თუ იმისა, რომ იმ ღამით უკვე იმდენი რამ გავაკეთე, რასაც არასდროს არ გავაკეთებდი, რომ კიდევ სიგიჟეს აზრი არ ჰქონდა, მაგრამ დავიხარე ლევან

ბრის-მიაუ (2)

რამდენიმე წამში სახეზე ვიღაცის გრილი სუნთქვა ვიგრძენი და ნესტოები ერთბაშად გამივსო, რომელიღაც ძვირადღირებული სუნამოს სუნმა. ზაზამ ჯერ ქვედა ტუჩზე ოდნავ შემეხო და წამით შეჩერდა, თითქოს ნებართვას მთხოვსო.

ბრის-მიაუ

- ვის შეხედავ ჩემზე უკეთესს - გამეკრიჭა ისიც და გვერდით მომიჯდა “ვერც ვერავის” - გავიფიქრე გულში და კარგად შევათვალიერე, ყოვლად მოუთვინიერებელი ქოჩორი ისევ ყალყზე ედგა და წაბლისფერ თვალებში ჭინკები უხტოდა. - სურათი გადამიღე, უფრო დიდხანს გაძლებს.