გიჟების სამყაროში(თავი 4)

ალექსანდრეც მოვიდა,გავიცანით,ბევრი საერთო აღმოვაჩინეთ.ნუ ”თ” არა.....თათიამ აღმოაჩინა.მის გვერდით დავსვით.ბოლოს კი თათიას ალექსანდრეს მხარზე ჩაეძინა.გამთენიისას დავიშალეთ.უმეტესობას ეძინა.მარტო მე თამუნა და ცოტნეს ორი ძმაკაცი ვაქტიურობდით და ბოლომდე

გიჟების სამყაროში (თავი 3)

სწორედ მის გამო ისწავლა გიტარაზე დაკვრა.თითქმის შეუყვარდა,ასე გაუცნობლად,მაგრამ მერვე კლასში თმა შეიჭრა მისმა სიმპო ბიჭმა და ისე დამახინჯდა თათიას თვალშჳ რომ ყველანაირი წარმოდგენა შეგვეცვალა.

გიჟების სამყაროში (თავი 2)

როგორც იქნა ეღირსა ადგომა,მოწესრიგდა, ლურჯი ფერის ძალიან ლამაზი კაბა ჩაიცვა,ფეხზე თეთრი კეტები და ძალიან სადა მაკიაჟით შემოფარგლა. საღამოს 5ისთვის ცოტნეს ესემესიც მივიღე რომ ადგილზე იყო,მეც მაშინვე ჩავსვი მანქანაში და ტყისკენ წავიყვანე.

გიჟების სამყაროში (საცდელი თავი)

ზუსტად 9 წელი გავიდა და ჩვენ ისევ ერთად ვართ,ისევ განუყრელები ვართ.9 წლის წინ ამ დღეს გავიცანი ისინი,ამ დღეს დავმეგობრდით და ამდღეს შევედი მათ ჯგუფში. გაურკვევლობაში აღარ დაგტოვებთ,მე ქეთა მქვია,15 წლის ვარ და მყავს 4 საუკეთესო მეგობარი:

სიყვარული გიჟების წესებით VIII

მიყვარდა, დიახ მე უკვე ყველაზე და ყველაფერზე მეტად შემყვარებოდა. მიყვარდა მისი მაცდური გამოხედვა. მიყვარდა მისი სახე. მიყვარდა მისი სახელიც კი.მაგრამ ეს არ იყო სწორი, მე არ უნდა შევყვარებოდი, მე მას გულს ვატკენდი მე ძალიან ცუდი ვიყავი, მე მისთვის

სიყვარული გიჟების წესებით VII

თუ კი ადრე ვფიქრობდი რა იქნებოდა ხვალ, ან რას იტყოდა ხალხი, დღეს-დღეობით აღარ მაინტრესებს. დღეს მე ვარ ადამიანი რომელიც ცხოვრობს გათენებიდან დაღამებამდე. მე ვარ ადამიანი რომელსაც ტვინში ერთი პატარა ღილაკი ჩამოუყალიბდა , გამორთვის ღილაკი. რა მაგარი

სიყვარული გიჟების წესებით VI

მასთან ავედით სახლში. ყველა კუთხეს ეტყობოდა მისი მარტოობა. ალაგ-ალაგ მიყრილი ტანსაცმელი, გასარეცხი თეფშები. გამოფიტული სახლი რომელიც მხოლოდ ერთ ადამიანის ცხოვრებას იტევდა. სახლი მარტოობის. პატარა ქოხს მოგაგონებდათ, თავშესაფარს მაგრამ თავი ისე

სიყვარული გიჟების წესებით V

იმდენად დამაბნია მისი ხმის გაგონებამ რომ ხმას ვერ ვიღებდი, მხოლოდ ვუსმენდი მის ხმას. - ნინი ამოიღე ხმა. - რატომ მირეკავ? - არ შეიძლება თანამშრომელი მოვიკითხო? - აჰ კაი. - გავბრაზდი და გავუთიშე. მაგრამ რაღაცნაირად გამიხარდა მისი ხმის გაგონება.

სიყვარული გიჟების წესებით IV

კარებზე ზარია. საბნიდან თავი ამოვყავი და ტელეფონის ძებნა დავიწყე ჩასართავად. კარზე კი კაკუნი არ წყდება. გაბმულად ისმის და ისეთი შეგრძნება მაქ რომ თავში მიკაკუნებენ. თეომ დამასწრო და კართან მივიდა და უკანვე ფეხაკრეფით მოვიდა. - ნი, თემოა.. - ვინ? -

სიყვარული გიჟების წესებით III

მართლაც რომ გამეღიმა მის წერილზე, მაგრამ ისევ გავბრაზდი. ამჯერად არ ვიცოდი რატომ. ალბათ კარგად ხუმრობს ჩემზეთქო. მეწყინასავით და ის ფაქტი რომ ის ერთადერთი იყო ვინც ჩემს შებმას არ ცდილობდა რაღაცნაირად მეტ ინეტერეს მიღძრავდა მის მიმართ. მე , გოგო