მწვანეთვალება შემიყვარდა

მე შენ მიყვარდი, მიყვარხარ ახლაც,ალბათ ბოლომდე შენ მეყვარები.შენმა თვალებმა შემიპყრეს მე და,ვფიქრობ, შენც გიპყრობს ჩემი თვალები.მიყვარხარ, ძლიერ, მართლა მიყვარხარ,მთელი დღეები შენს ფიქრს დავუთმე,

სამი მიზეზი (8 თავი)

-უკვე დაგშორდი, ბედნიერ ცხოვრებას გისურვებ, ოფიციანტს ვეტყვი ტაქსი გამოგიძახოს_მოჩვენებითი სიმშვიდით დატოვა კუპე თორნიკემ და მანქანისკენ წავიდა. სავარძელს მიწოლილმა ერთი ღრმად ამოისუნთქა

სიზმარი სიზმარში (14+)

მე დამესიზმრა სიზმარში სიზმარს მოეცვა რუხი და ეხურა ვიწრო სითეთრე,ჩრდილავდა ფოთლებს კალატოზი სიამის ფერი უფრო ხმამაღლა,ვიდრე ბოდლერი კითხულობდა სიდედრზე ირონიით და თან ზედიზედ.

გიჟური დღეები - დ ა ს ა ს რ უ ლ ი !

რამდენჯერმე ძლიერად დავაბრახუნე კარებზე და სანდროს ჩაწყვეტილი ხმით დაძახებული „მოვდივარ“იც გავიგე. თმა აბურძგნულმა და სასმლის ბოთლით შეიარაღებულმა გამიღო კარი. თვალები ჭყიტა მე, რომ დამინახა. ახლა ისეთი საყვარელი იყო, ცოტა ხნის წინ გაჩენილი დარტყმის

ერთი ვარსკვლავი ცაზე (თავი 4)

დამმართა.კარში იოანე იდგა.უცებ ფოტო უჯრაში ჩავდე და მივხურე.გაბრიელი სწრაფად შებრუნდა.-იო!სად იყავი?!ამ დროს ქერა თმიანი და მოკლე კაბიანი არსება მოუახლოვდა და მხარზე შემოეხვია.

თუ ეს ჩემი უკანასკნელი დღეა, მე... (სრულად)

ეს არ არის ხუმრობა, ხუმრობისთვის დრო აღარ მრჩება. ხუთი საათი უკვე დავხარჯე, შვიდ საათს იმის ახსნას ვერ დავუთმობ,რა რატომ კეთდება. მე ამ შვიდ საათს ისე გამოვიყენებ,როგორც საჭიროდ ჩავთვლი და არანაირად

დამოკიდებულებიდან, დამოკიდებულებამდე (თავი5)

ყოველთვის მიკვირდა, როგორ ახერხებდნენ ადამიანები არ ეგრძნოთ მარტოსულობა, არ ყოფილიყვნენ მარტო, ჩემი ცხოვრება ისე გაილია, ბევრ ხალხში და მარტოსულად, თითქოს როცა მართლა გვერდით

ტირანის მახეში #8

- ჩემი ქმარი,ყველაზე სამართლიანი ადამიანია ამ ქვეყანაზე! თუმცა,თქვენ რა იცით...არაფერი...საერთოდ არაფერი.. სახეზე ხელებს იფარებს,მეც ფეხზე ვდგები და დაკითხვის ოთახისკენ მივემართები,ოთახის მოპირდაპირე მხარეს შევდივარ და შუშის მინას იქით მყოფ ბატონ

მე მიყვარს

მე მიყვარს შენი ფარული მზერის,შენს თვალთა ხედვის ნაპერწკლის სხივი...შენი ღიმილის და ჩემი მზერის აცეკვებული გულის რიტმები,შერწყმული ერთად ნაზი მუსიკის,გულის,ღიმილის და მზერის კონა...

თბილისელები ფერადდებიან [ნაწილი მეექვსე]

ეს იყო ყველაზე მოულოდნელი რამ ვაჩესთვის და საბასთვის. დაბნეულებს სახეზე მიმიკები გაშეშებოდათ.-ვერ ვიაზრებ.-აღმოხდა ქეთის.-რამდენიმე დღეში კუპერს გამოვიყვან.-გახარებული ლაპარაკობდა ნაო და ბარათს