მოუარე დედას!

თუ ხარ კარგი შვილი? მოუარე დედას! არ ატკინო გული და გახარე დედა! შეუსრულე სიტყვა და დაუჯერე დედას! დედა ერთი ამ ქვეყნად მარტო.

დედას

და სადღაც საზღვრებს იქეთ, სული ეწვებათ ემიგრანტ დედებს, და სადღაც საზღვრებს აქეთ, უხმოდ ტირიან მათი შვილები.

დედას

ზოგჯერ მანძილი ვერაფერს შეცვლის, მხოლოდ ცრემლები ასველებს თვალებს, რადგან სიყვარულს მონატრება ცვლის, მაინც ღიმილით ფარავ შენს თვალებს

წერილი დედას

მენატრება ჩემი ქალაქი,ჩემი სახლ-კარი და თბილი კერა,ჩემი ბავშვობა რომელიც იქ დავტოვე წლებთან ერთად,დედა,დეე,ჩემო საყვარელო აქ ცივა,არაფერი არ არის ისე როგორიც ჩანს,ილუზიაა რომელიც ხედს ალამაზებს,როგორც კარგი სარეკლამო აფიშა,აქ ზაფხულშიც კი იგრძნობ

გიჟური დღეები (თავი 18)

-დედას გეფიცები! -დავიწყე გაღეზიანებული ხმით. -პისტოლეტითაც, რომ დამემუქრო, მე ამას აღარ შევჭამ! სულ ფეხებზე რა მითხრა ექიმმა! - მე, რომ არ ვყოფილიყავი „მე“, ალბათ შემეშინდებოდა ამ ხმის და სავარაუდოდ სანდროსაც შეეშინდებოდა სანდრო, რომ არ იყოს.

ემიგრანტ დედას

ყველა მშობელი ალბათ იმაზე დიდი ხანი იცოცხლებდა ვიდრე ცოცხლობს, რომ არა შვილებზე გამუდმებული ჯავრი. თუმცა რა იქნებოდა მათი ცხოვრება, რომ არა ჩვენ.მერამდენე ახალ წელს ვხვდები უშენოდ და მერამდენედ

წერილები დედას, ანუ ქარს გატანებული სიტყვები

ღამის სამი საათი იყო, როცა დედაჩემმა მითხრა,რომ წასვლის დრო იყო.მივდიოდი შორს. შორს დედაჩემისგან.ეს წერილი მისთვის არის.ადამიანისთვის,რომლისთვისაც არასდროს მითქვამს,რომ მიყვარს.ალბათ იმიტომ, რომ დედაჩემი ცივი ქალი იყო,დედამისივით.

წერილი დედას ...

მომენატრე და უსაშველოდ ამტკივდი დედი, მე შეგაზიზღე გათენება დილა ყოველის. ყოველღამ შენში ვცოცხლდები და დილით კვლავ ვკვდები, შენ კი ზიხარ და უსასრულოდ მაინც მომელი.

დედას შავი გოგო (სრულად)

დედას შავი გოგო (სრულად) ავტ.სვეტა კვარაცხელიასულ ორი თვის იქნებოდა, მეგობარმა რომ მაჩუქა. კუნაპეტ ღამესავით შავი იყო, მბზინავი ბეწვი და ყავისფერი თვალები ჰქონდა. დედაჩემი გადაირია, რა საყვარელი შავი ლეკვიაო. დედას ძალიან უყვარდა ცხოველები,

დედას

მე შენი ყველა ნაწილი მიყვარს, ყველა ჩვევა და ყველა წადილი... შენი გული ხომ ყოველდღე მიტანს, არ გენანება თეთრი მანდილი! მიყვარს ის სხივი, თაფლისფერ თვალებს სიხარულით რომ აფორიაქებს, როცა მიითვლი ლოდინის წამებს და სიხარული მოლოდინს აქებს!