უნებლიე შეცდომა (21 თავი)

-რა პოზიტიური ცოლი მყავს_ახლა გოგიმ გადაატრიალა თვალები -მითუმეტეს, დღეს კიდევ ერთხელ დავრწმუნდით რა ხანმოკლე შეიძლება აღმოჩნდეს ცხოვრება, მინდა ღვთის წინაშე გერქვეს ჩემი ცოლი, მინდა ჩემი ნაჩუქარი ბეჭედი გეკეთოს და ჩემად გიგულო.

ელინი (სრულად)

სტიგ ლარსონის „გოგონა დრაკონის ტატუთი“ ბოლო ფურცელიც წაიკითხა, წიგნი დახურა, თვალები დახუჭა და ცოტა ხნით გონებაში ისევ წიგნში მომხდარ სიუჟეტებს, გამოძიების დეტალებს და მთავარ ფრაზებს აანალიზებდა.

ნუ მეთამაშები.!(თავი 9.)

-არ დამთმო.-ვუთხარი და მის სავსე ტუჩებს დავეწაფე.ღმერთო როგორ მიყვარს. ხო როგორც იქნა გამოვუტყდი საკუთარ თავს. ცალი ხელით ამიტაცა და გულზე მიკრული გამიყვანა საძინებელში, არ მოწყვეტია ჩემს ტუჩებს ნელა დამაწვინა.მკოცნიდა, მეფერებოდა წელზე, გასწორდა

ცის არტ ყელა (დასასრული)

- იმ დღეს ალავერდის ტაძარში მივდიოდით, იმ დღეს ჯვარი უნდა დაგვეწერა, უფლის წინაშე უნდა მეღიარებინა ჩემი სიყვარული.. ვერკა, დათი და ნიკა მოგვყვებოდნენ უკან , ეს დღე შენთვის სურპრიზებით

ნუ მეთამაშები.! (თავი 8)

მეორე დღეს დილით გეგამ და კრიტიმ გამომიარეს.-აბა როგორ ხართ.-მანქანის კარები დავკეტე და ღიმილით ვკითხე.-ოჰო ვიღაცას გუშინ კარგი ღამე ქონდა.-სიცილით გამომხედა გეგამ.-დებილო-მხარზე ხელი დავარტყი.

ჭკნება ვარდები,ჩამორეცხა წვიმამ აკრილიც

და ახლა როცა შენს თვალებში დგება აპრილი დღეს როცა მთვარე უფრო ახლოს არის ამაღამ ჩემთვის შორია "ოკეანევ" შენი ნაპირი, მინდა სიჩუმით გამოვხატო გრძნობა ხმამაღლა. ჭკნება ვარდები...ჩამორეცხა წვიმამ აკრილიც, ფიქრით შეშლილი იატაკზე ვწვები გულაღმა...

დღეს ჩემი ღმერთი სხვის ღმერთებზე ბევრად მშვიდია

თითქოს ბუნებამ თეთრ ფურცელზე შავად დამქარგა,ხორცს მიბინძურებს ეს ცხოვრება სულით უცოდველს.როგორ დაგტოვოთ ჩუმი სვლებით ისე ლამაზად, უცხო გამვლელსაც სიამაყით სისხლს რომ უჩქროლებს.

იცი, დღეს ჩახუტების დღეა.. ( სრულად)

ჩემი ბედნიერება ერთი თბილი ჩახუტებაა, ყოველთვის და განსაკუთრებით - ჩ ა ხ უ ტ ე ბ ი ს დ ღ ე ს !!!დილით ადრე გამეღვიძა, შვიდის ნახევარი იყო თვალები რომ ვჭყიტე . ზანტად ავდექი, ჩემს ,,მოგონებების ყუთს“ ხელი დავავლე

დღეს მაინც გამოიდარებს (თავი 1)

თბილისი არც ისე პატარა ქალაქია როგორც თქვენ გგონიათ,ალბათ ორი წელია აქ ვცხოვრობ და მოვასწარი უკვე ხუთჯერ დაკარგვა.როგორია კითხო ქალაქელს ხომ ვერ მეტყვით როგორ მოვხვდე მარჯანიშვილზე?ერთს ამრეზად

დღეს პირველად

დღეს პირველად შემხვდა 1 წლის შემდეგ.მივესალმე და მთელი ძალდატანებით ვეცადე გამეღიმა. გადაკოცნა ვერ გავბედე...თვითონ უხასიათოდ იყო, ღრმა ნაფაზებს არტყამდა, უცხოპლანეტელივით მაკვირდებოდა.