დღიური #1
დედის გარეშე დარჩენილი,გოგო,რომლის სხეულიც სიყვარულისგან იფიტება..დიდიხნის განმავლობაშ უყვარდა ბიჭი,რომელიც როგორ იქნა ერთხელაც გაიცნო,და როგორ განვითარდა მართი ურთიერთობები ამას შემდეგ თავებში იხილავთ..ჩემი დის დღიური
"2015წ.20იანვარი:გამარჯობა დღიურო,იმედი მაქვს მე შენ განდობ ''მეორე მე'-ს სადაც ბევრი საიდუმლო იმალება... ხვალ ჩემი მეგობრის ქეითის დაბადების დღეა.მე და ანა ვეძებთ საჩუქარს.მიხარია რომ მე და ანა ერთად მივდივართ,იმიტომ რომ დიდი ხანია ერთად არდღიური N08.08.08
ღამე უმთვარო, უკუნეთი. საზიზღარი ღამეა, რაღაც ცუდის მოლოდინით მიძგერს გული, რაღაც დეჟავიუს მსგავსია. კარგი რა გეყოს, გაჩერდი გულო, ნუ როშავ რაღაცებს, გგონია წინასწარმეტყველების ნიჭი გაქვს თუ რა გინდა?! სულ ასე არ ვიყავი?! ან ახლა რა ვნახე გასაოცარიდღიური (2)
გადმოვდივარ მანქანიდან,ვუყურებ სახლს და იმედი მესახება ”იქნებ გამიმაერთლოს". მრავალი ადამიანი მიდიმოდის,ზოგი მარტო ზოგი ოჯახთან ერთად.-დაგეხმაროთ რამით ?-ახალგაზრდა გოგონა მიდგება წინ,მწვანე თვალებს მიჟუილებსდღიური (ნაწილი 1)
დღეს პირველად ვწერ,დღეს ფურცელზე გადმომაქცს ჩემი ემოცია რომელსაც დიდი ხანია,გულში ძალაობით ვიხშობ.ყველაფერი რასაც ვხედავ,რასაც ვგრძნობ,რასაც ვფიქრობ უბრალო ილუზიაა.წვიმის წვეთებს მივჩერებივარ,როგორ ეცემიან მინაზე ერთი მეორის მიყოლებით,შემდეგ კისიკვდილის დღიური
მთვარისგან მიტოვებული ღამეა. მე კვლავინდებურად მარტო ვგრძნობ თავს, როგორც ამ ცაზე მოკაშკაშე ვარსკვლავი და ვუსმენ ამაღელვებელ მუსიკას. მარტოობა მტანჯავს და მეც მინდა წავიდე, მაგრამ სად, არ ვიცი. არა მგონია კიდევ დიდი ხანი ვუღიმო რეალობას. ავდგები,მოკლე ფიქრის დღიური
აუ ნახე რა ქალია რატომ? კითხვაა ხშირი რატომ გვჭირს ანომალია ვინარის ლხინში გმირი ვინ იღუპება გმირულად და ვინ დაგვილევს სულს ან ვინ იშრომებს ვირულად და ვინ დაგვილევს სულ წყენაა ნეტა მთავარი? ან სევდიანი რას ნიშნავს?ჩემი დღიური(თავი 2)
მობილურმა რეკვა დაიწყოო ოო როგორ ვლოცავდიიმას ვინც მირეკავდა მის მარწუხებს მოვშორდი და სანამ მობილურს ავიღებდი სუნთქვას ვარეგულირებდი. –დიახ? –ქალბატონო ნუცა მანქანა გელოდებათ ჩაბრძანდით. –კარგით 5 წუთში მზადვარ.ჩემი დღიური(თავი 1)
ოჰ როგორც იქნა დაფრინდა ჩემი თვითმფრინავი არასდროსარმიყარდა ფრენა ავიღე ჩემი ბარგი და გამოვედი მხოლოდ მძღოლი დამხვდა რადგან ჩემი ჩამოსვლა მხოლოდ მამაჩემმა იცოდა 7წელი ნიუ იორკში ვცხოვრობდი რატომღაც გადავწყვიტე ჩემს ფესვებს დავბრუნებოდი და ჩამოვედიდედას დღიური
დღიური თავი 1 5 იანვარი 2016 წელი როდესაც დედა მომიკლეს 4 წლის ვიყავი ბუნდოვნად მახსოვს დედის მკვლელბისთვის მამა დადანაშაულეს და მე მამიდამ გამზარდა მამიდასთან კარგ დროს ვატარებდი ხოლო როდესაც 16 წლის გავხდი ბინა ვიქირავე და დამოუკიდებელი ცხოვრებატესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.