წარსულის კვალდაკვალ თავი 5

-ასე შემოსვლა როგორ შეიძლება?ეს საავადმყოფოა საბავშვო ბაღი კი არა.ვინ გგონიათ თავი?აქაურობის ბატონ-პატრონი? დემეტრეს უნდოდა ეთქვა მართლა აქაურობის მეპატრონე ვარო,მაგრამ მერე გაჩუმება ამჯობინა,ამის აფიშირებას ხომ ყოველთვის ერიდებოდა.ახლა ამის დრო არ

შენ ვერ გაიგებ

შენ ვერ გაიგებ როგორ განვიცდი ისიც იცი,რომ ისევ დაგიცდი. შენ ვერ გაიგებ მაინც ჩემს სათქმელს მეც ტკილისგან ვიყვარებ სასმელს... ვერ დაინახავ ისევ ჩემს ცრემლებს, ვერ ნახავ ჩემს გულს,რომელიც სცემეს. ვერ გაიგონებ ტირილს და მოთქმას მე აღარ ველი,იცი, შენს

მე ვერ წავედი

მგონი წავედი, მგონი წავედი! მე სიყვარულის შიგნით შთავედი! მან მე ჩამკეტა, მომკლა, გამწირა, მხოლოდ შენთვის არს ეს თავგანწირვა! მე ვერ წავედი, მე ვერ წავედი! მე სიყვარულის ფონს ვერ გავედი! მე ხომ უარმყოფს გრძნობების ღმერთი, უნდა წამართვას ეს გრძნობა

ისევ წვიმს ვერ გადაიღო

გამარჯობა ყველას, ეს გრძნობები ელავს გული ითხოვს შველას მასთან ვხედავ მკვლელ ავს ეს რამდენიმე წელი კვლავ და კვლავ მე შენ გელი გაყინულია გული და კვდება დაზაფრული ეს რამდენიმე თვეა გამძაფრდა ეს გრძნობები ეს რამდენიმე დღეა ცუდად ვარ და მოვკვდები მე

წერილი რომელიც შენამდე ვერ მოაღწევს!!!

ისეთი შეგრძნება მაქვს, თითქოს ძალიან დიდი ხანია ვიცნობთ ერთმანეთს.. თითქმის საუბრის გარეშე მოახერხე ჩემი გამოუთქმელი სურვილების გამოცნობა.. მას შემდეგ ბევრს ვფიქრობ, ცოტა მძინავს, ბევრს ვდარდობ და ცოტას

"უშენოდ ბედნიერი ვერ ვარ .. "

მეხუთეზე ბრახუნი გაისმა -გისმენთ - სისხლი გაეყინა .. არა ნომერს არ დახედავდა,ისე უპასუხებდა .. - გეგა! -ელე .. დაბადების დღეს გილოცავ! -გეგა ..

ყველა ვერ გაიგებს

მაგრამ ეს ყველაფერი ერთ დღესაც დამთავრდა ყველაფერი ისე გაქრა თითქოს არც ყოფილა გავუცზოვდით და დაიწყო ოცნებების გეგმების ნგრევა ყველაფერი მიწასთან გასწორდა ვინმეს რომ ვენახეთ ახლა იტყოდა ალბათ ერთმანეთი არც არასდროს უნახიათ 'თუნც' შემთხვევით

გულს ვერ უბრძანებ (7)

მარიამ მანქანა რესტორნის შესასვლელთან შეაჩერა. როდესაც გარეთ მომზადებული ჟურნალისტები შენიშნა ერთი ამოიოხრა -ღმერთო, ამ კაცს ჩვენი საქვეყნოდ შერცხვენა უნდა- ამოილაპარაკა და კანკალით გადავიდა მანქანიდან. ხოლო როცამიხვდა, რომყველას მზერა მიიპყრო, თავი

თუ ვერ გადავრჩები...2

-შენ ხო არ გაგიჟდი? რას ქვია დაანებებ თავს? როგორ შეძლებ მის გარეშე ცხოვრებას? შენ არ იყავი ტო ეგ რასაც მოისურვებდა ყველაფერს რომ უსრულებდი?შენ არ იყავი დილის 8სთზე რომ იღვიძებდი არიქა ტასომ

გულს ვერ უბრძანებ (6)

ლიკამ, როდესაც სახლის კარი შეაღო, საათი უკვე თორმეტს უჩვენებდა. ფრთხილად გაიარა შემოსასვლელი და კიბისკენ დაიძრა, მაგრამ ცოტნეს ხმამ შეაჩერა: -იცი რომელი საათია?- მკაცრი ხმით მიმართა დას. გოგომ ერთი ამოისუნთქა, მაჯის საათს დახედა და ძმას მიუტრიალდა