გულს ვერ უბრძანებ (6)

ლიკამ, როდესაც სახლის კარი შეაღო, საათი უკვე თორმეტს უჩვენებდა. ფრთხილად გაიარა შემოსასვლელი და კიბისკენ დაიძრა, მაგრამ ცოტნეს ხმამ შეაჩერა: -იცი რომელი საათია?- მკაცრი ხმით მიმართა დას. გოგომ ერთი ამოისუნთქა, მაჯის საათს დახედა და ძმას მიუტრიალდა

თუ ვერ გადავრჩები...1

წვიმს...საშინელი ამინდია...გზაზე სადღაც 16-17 წლის გოგონა მირბის და ვიღაცას ეჯახება...ერთი თავით მაღალ სილუეტს ხედავს მაგრამ სახეს ვერ არჩევს,ბოდიშს იხდის და წამში ქრება ადგილიდან..

გულს ვერ უბრძანებ (5)

დილის ცხრა საათია, ქალაქი თანდათან ცოცხლდება, ყველა აღწევს თავს სიზმრებს და რეალობას უბრუნდება. ცხოვრება ზოგისთვის ისეთი გაუსაძლისია, რომ უნდათ ლამაზ სიზმარში დარჩნენ, მაგრამ სიცოცხლე, რაც არ უნდა გაუსაძლისი იყოს, მარყუჩივით გვიჭერს და თანდათან

გულს ვერ უბრძანებ (4)

თვითმფრინავი თბილისის აეროპორტში დაეშვა. გოგონამ, როდესაც ფეხი მიწაზე დადგა შეკრთა და კანკალმა აიტანა. ერთხანს ადგილიდან ვერ იძროდა, მაგრამ დამიანეს შეხებამ გამოაფხიზლა. ბავშვს ხელი ჩასჭიდა და გასასვლელისკენ წავიდა. კიდურებს ძლივს იმორჩილებდა, თუმცა

გულს ვერ უბრძანებ (3)

ჩაბნელებულ კაბინეტს მბჟუტავი სანათი ანათებდა. მაგიდაზე მიმოფენილ სურათებს სავარძელში მჯდომი ბიჭი გულდასმით ათვალიერებდა, მის კუპრივით შავ თვალებში მხოლოდ ზიზღს და სიძულვილს თუ შენიშნავდით. სიჩუმე კარზე კაკუნის ხმამ დაარღვია, ბიჭის დასტურზე კი

გულს ვერ უბრძანებ (2)

მოგესალმებით, ესეც მეორე თავი ბოდიში დაგვიანებისთვის.ოთახში დაძაბულობამ დაისადგურა, თითქოს ყველა რაღაც ზეციურმა ძალამ გაყინა და ადგილიდან დაძვრა ვერავინ მოახერხა. მხოლოდ და-ძმის სახეზე გაიკვალა მარილიანმა სითხემ გზა. ნუცამ იცოდა, რომ ოდესმე

გულს ვერ უბრძანებ

მოგესალმებით, ეს ჩემი პირველი ისტორიაა იმედი მაქვს მოგეწონებათ და თქვენს შეხედულებებს გამიზიარებთюю-მაგრამ მან ეს არ იცის და არც მოისურვებს რამის გაგებას.- ნაღვლიანად გაატრიალა თავი დიტომ და საქარე მინას მიაშტერდა.-ვიცი რომ გული ეტკინება, ჩემზე უკეთ

"ვერ ვმშვიდდები"

დღეს ცა ისევ უაზროდ და ნაირფერად აიმღვრა, დღეს ეს სივრცე ჩვენ შორის კიდევ უფრო გადიდა, დღეს ,დღე ისევ ნაცრისფრად და უხიაგოდ წავიდა დღეს მე ისევ შენთან მინდა , თან ჯიუტად არ მინდა.

იცი?! ვერ ვიხსენი გრძნობა...

აღარაფერია ისე, როგორც მე მინდოდა უწინ... ისე ამერია თავ-გზა... სული გადათელა გრძნობამ...

სამყარო ვერ დაგვიტევს

ქორწილის დღე გათენდა . ნია ემზადებოდა , ამას თუ მზადება ერქვა . გამოწყობილი იყო უზარმაზარ თეთრ კაბაში . მის გვერდით არც თამთა იყო , არ გიო , არც ლადო , არც ნიკუშა . და ვის მიყვებოდა ? ვატოს , რომელიც არ უყვარდა , არ უყვარდა კი არა ეზიზღებოდა , ამას