ვიკა, ჩემია! (6)

მზე, ზღვა სანაპირო და გარუჯული სხეული. ეს ყოველივე ისე ამაღელვებლად ჟღერს რომ მეტი არ შეიძლება. ბათუმის სანაპიროზე ჩამწკრივებული მრავლადშეფერილი გოგონებითუ ბიჭები ისე თვალისმომჭრელად გამოიყურებოდნენ ადამიანს ნერწყვი მოადგებოდა. ზაფხულის ცხელ დღებში

ვიკა, ჩემია! (6)

დღეები ნელნელა გადიოდა, ვიკა კი კვლავ იმ მოგონებას ებღაუჭებოდა რომელიც სულ რამოდენიმე დღისწინ გამოჩნდა მის გონებაშე. ვაჩე როგორც ყოველთვის თავს სოფოთი ირთობდა, იცოდა რომ ეს არასწორი იყო, თუმცა გასასამართლებელ საბუთად იმას მოიყვანდა რომ კაცია და

ვიკა, ჩემია! (5)

თვალები რომ გაახილა თავი ძლიერად ასტკივდა, ხელფეხს ვერ ამოძრავებდა, ყურებში სულ წუილის ხმა ესმოდა. ყრუ ტკივილმა გაიარა მთელს სხეულში და მწარედ ამოიკვნესა. სირენების ხმამ უფრო აატკია ისედაც ატკივებული თავი მაგრამ რაექნა თვალები ისევ დახუჭა და

ვიკა, ჩემია! (4)

დილას მამლის ყივილმა გამაღვიძა. სასიამოვნოდ შევიშმუშნე და საათს დავხედე, დილიდ 6 საათი იყო ამიტომ სპორტული ფორმა მოვირგე კერძოდ ელასტიკი და ტოპი, ყურსასმენები გავიკეთე და გზას ისე დავუყევი. 3 კილომეტრი სულ ფრენითგავირბინე და უკან დავბრუნდი, გზად არც

ვიკა, ჩემია! (3)

-რამოგივიდა დედიკო.დედაჩემი სირბილით გამოვარდა. -არაფერი დე ისეთი.მკრთალად გავუღიმე. -რასქვია არაფერი ახლავე მომიყევი.მისაღებში გამიყვანა და გვერდით დამიჯინა. -დედიკო ვაჩემ მომწონხარო.ღრმად ამოვისუნთქე და ისე ვუთხარი. -მერე რა სახე ჩამოგტირის

ვიკა, ჩემია! (2)

-მოდი ახლა ავიდეთ ვუთხრათ ვიღაცეებს და ჩვენს პონტში გავერთოთ, ხვალე კიდე მარტო ჩვენ ხუთნი დავრჩეთ და იმენა გავაჯაზოთ. -მე თანახმა ვარ.მხრები ავიჩეჩე და ლანას გადავხედე. -ხო ხო თანახმა ვარ პროსტო გამოსაცვლელები გვინდა რა.მხარი ამიბა ლანამაც. -თქვენს

ვიკა, ჩემია!

მეგობრობიდან სიყვარულამდე სულ რაღაც ერთი ნაბიჯია. ვერც კი გაიაზრებ როგორ უცებ შეგიყვარდება „ის“. თავს აჯერებ რომ ამდენწლიან მეგობრობას უღალატე და სამყაროს სხვა თვალით უყურებ. შემდეგ აანალიზებ რომ სწორედ „ის“ არის შენთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი და