საბედისწერო თავბრუსხვევა (თავი 9)

-ანნა როგორ ხარ? - მეკითხება გაფითრებული ლუკა, იქვე სკამში მჯდარ ნატაშკასაც ვაჩმნევ რომელიც სადაცაა ყბას გამარტყავს, ისე იცოხნება. -უკეთესად, მადლობ (მე) -აუუ მალე მორჩები სპეკტაკლს მე და ლუკას საქმე გვაქვს - ეშმაკურად იცინის ნატაშკა, ლუკას კი მთელი

საბედისწერო თავბრუსხვევა (თავი 8)

-ოდესმე მორჩები სიცილს? - ვეუბნები ტირილ ნარევი ხმით. -შენ რა ყველაფერზე ბღავიხარ, ვახ ჩემიი - მგონი გავაბრაზე ჩემი საქციელით, მაგრამ მეც ჩემი გამჭირვებია და სულ არ მანაღვლებს... -გუშინ რა მოხდა? - ვკითხე დაძაბულმა.

საბედისწერო თავბრუსხვევა (თავი 6;7)

-ანნამარია, გამოფხიზლდიი, ანააა!- მიყვიროდა ვიღაც, მე კი უკვე ვფხიზლდებოდი. თვალი გავახილე და მაშინვე ლუკას გაფითრებული სახე დავინახე. -როგორ ხარ? - თბილი ხმით მკითხა. - ვინ არის ის გიგა, მივუნგრევ თავ-ყბას ასე რომ გაგხადა. მაგის ბრალია არა, შენი ეს

საბედისწერო თავბრუსხვევა (თავი 4,5)

-ანამარია! - გაკვირვებული და გაბრაზებული დედაჩემი იქცევს ჩვენს ყურადრებას. - აქ რა ხდება?! ხელი ხომ არ შეგიშალეთ?! -მეე.. იცი.. შემთხვევით ყავა გადავასხი - და გამეცინა ამ სიტუაციაზე. -მერე ასე ბოდიშს უხდი თუ რა არის?

საბედისწერო თავბრუსხვევა (თავი 3)

რთული დღე იყო, მოკლე მიმოხილვას გავაკეთებ : ლუკამ თორნიკე მაგრად სცემა და ახლა ტრავმატოლოგიურში წევს, ელენემ ძმას უთხრა თუ ვინ გადაარჩინა იმ საშინელებას და ამ ამბავს გაოგნებული უსმენდა ლუკა, ხო კიდევ ლუკაში გაურკვეველი გრძნობები გამოიწვია ანამარიამ,

საბედისწერო თავბრუსხვევა (თავი 2)

-გოგო დროზე ადექი, დათუმ მოგაკითხა - თავზე დამჩხავის ტასო. გათენდა. მზის სხივები ურცხვად დათარეშობენ ანამარიას სახეზე და ტასოს ეხმარებიან მის გაღვიძებაში, არადა როგორ ვერ იტანს გოგო ამას. დილაც ასეთი უნდა რაა. -რამე უთხარი? - ნერვიულობისგან

საბედისწერო თავბრუსხვევა

-ეიი გოგონი არ გამეცნობი? - ამაზრზენი გამომეტყველებით მიახლოვდება ვიღაც ბიჭი. -გაიარე რა, არ ვარ შენს ხასიათზე - უკმეხად ვუგდებ ერთ-ორ სიტყვას და კლუბიდან გამოვდივარ. სუფთა ჰაერი სასიამოვნოდ მხვდება სახეზე, ახლოს მდგარ სკამზე ვჯდები და ვიწყებ