მეტრო (თავი 11)

დონის ოთახიდან გამოსულებმა ელიოსს დასამშვიდებლად წამალი დაალევინეს. დონი სამზარეულოში გავიდა, ვერასდროს იტანდა მამაკაცის ქვითინს, ყოველთვის მიაჩნდა ძლიერ მამაკაცს ტირილი არ შეშვენისო და მის სახეზე ცრემლი მშობელ დედასაც კი არ უნახავს. მარაზმი იყო და

ერკე მიდასი - მეტრო (თავი 10)

რასტი უყურებდა როგორ საუზმობდნენ მამამისი და მისი რძალი, როგორ ტკბილად შესციცინებდნენ ერთმანეთს თვალებში და გულში ლახვარშესობილი, მარტო იჯდა სავარძელზე, მარტო ივანებდა საკუთარ ფიქრებში და მარტო გრძნობდა სივრცის უმოქმედობას, დროის განუზომლობას და

რაე (თავი 2)

"მალევე ჩაიცვა გოგონამ. მერე კი, სარკეს მიუახლოვდა. თავზე ნაჭრის შავი ნიღაბი ჩამოიცვა. მხოლოდ თვალები და ნესტოები ჰქონდა ამოჭრილი. ერთხანს ასე უყურა საკუთარ გამოსახულებას სარკეში, შემდეგ კი გადაიძრო. ხელი დასტაცა ზურგჩანთას და სწრაფად დაიძრა

ზოი. მეორე ნაწილი. თავი 5

ჩვენი სული უმოწყალოდ და დაუნდობლად შიშვლდება წარსულის სამარადისო და ამოუშლელ ნახატებში, რომლის ფონზე აწმყოში შენიღბულები ვდგავართ და საიდანღაც ფოტოს გვიღებენ, ზუსტად აფიქსირებენ სიშიშვლესა და ნიღაბს შორის არსებულ კონტარსტს.

ზიზღნარევი სიყვარული (თავი5)

გიორგიმ დას შეხედა რომელიც განადგურებული იყო და ვერაფრით მიხვდა ასე რატომ განიცდიდა გოგონა ამ ყველაფერს, ვერც მიხვდებოდა რადგან სიამაყე და ღირსება ან თუნდაც ელემენტარული თავმოყვარეობა მისთვის დიდიხანია უცხო იყო. -ბატონო ალექსანდრე-აეტუზა

ტანჯვისთვის დაბადებული (მათე თავი)

-სეთიანებმა. ესეც სექტაა,რომლებთაც ეგვიბტური მითოლოგიური ღმერთის სეთის სწამთ ახლაც. სწორედ სეთის და კიდევ აპოფაისის, და რას მიერ არის დამალული წინასწარმეტყველების მესამე ნაწილი და ცნობილი არც მეორეა ის სამმა მთავარანგეოზმა დამალა. მერე ნაწილიც

ზიზღნარევი სიყვარული (თავი4)

მარიამი კვლავ სამსახურს ეძებდა მაგრამ ამაოდ, დღე დღეს მისდევდა და მათ ცხოვრებაში არაფერ იცვლებოდა, მალე დენი გაუთიშეს გადაუხდელობის გამო და ზამთრის ცივ და ბნელ დღეებში სიბნელეში ისხდნენ

ზოი. მეორე ნაწილი. თავი 4

არ არის მათეს გული ლითონი! კვლავაც ჯიუტად ებრძვის გონებას. თუმცა, ამასობაში ბევრი რამ დაავიწყდა. უკვე აღარ იცის, როგორ გამოხატოს ემოციები და გრძნობები. ზოგჯერ იმის განცდაც კი აქვს, რომ თვითონ არაფერი შეუძლია და რასაც გონება მოინდომებს, მხოლოდ იმას

ბაბნიკს შეუყვარდა (თავი 16)

ოთახში შევედი,კარები მივხურე.საწოლთან მივედი, მიცელზე დავწექი,სახე ბალიშში ჩავრგე და კივილი მოვრთე , თან ფეხებს ვაფართხალებდი.გული საშინლად მიცემდა და გრძნობებს თუ გავითვალისწინებთ ახლა გულის შეტევა უნდა მქონდეს.

რაე (თავი 1)

"გზის პირას ჩამწკრივებული ლამპიონებიდან, უმეტესი ჩამქრალი იყო, ამიტომ ქუჩა თითქმის უკუნს მოეცვა. მოშორებით, შავი სილუეტი გამოჩნდა, რომელიც გზის პირას მდგარ კორპუსებს უახლოვდებოდა. ამინდის შეუფერებლად, ნაბიჯაუჩქარებლად მოძრაობდა."