მომავალი ბედნიერება {11 თავი} *დასასრული*

ეს რა გამიკეთა, ამას ვიმსახურებდი ალექსისგან?. უკვე მერამდენედ მივდივარ მისგან, მაგრამ ბოლოს ისევ მე, ისევ მე გავრბივარ შესარიგებლად, მიუხრდავად იმისა რომ, თვითონ მეუბნება ურთიერთობაზე უარს და ხაზს უსვმს ჩვენს ერთდ ყოფნას. არაა!! ეს უკვე მეტისმეტია,

"ერთხელ აეროპორტში" თავი 3

ამ დღეს ნაწილ-ნაწილ ვიშლები და რამოდენიმე დღე ვუნდები სულის ნატეხების შეწებებას, ნიღბის მორგებას და "ბედნიერი" ლენას დაბრუნებას. უკვე მღვიძავს თუმცა, თვალებს ჯიუტად არ ვახელ. არ შემიძლია ჩემს ოთახში მჯდომარე დედის ცრემლით გაჟღენთილი თვალების ყურება.

საკუთარი ბედნიერება(მეეცხრე თავი)

-არ გაბედო და არაფერი უთხრა თორემ ბოლო იქნება ეგ რის გაკეთებასაც შეძლებ. -ნუ მემუქრები და მისმინე თუ არ გინდა ვუთხრა და თქვენი ოცნებები ერთი ხელის მოსმით გაყვეს ქარს მაშინ შემხდვი,თუნდაც 10 წუთით. -კარგი მოვდივარ სად გნახო?

უაზრო ქმედება (თავი 2)

ხმა არცერთს ამოუღია სახლში მისულებს უამრავი სტუმარი დახვდათ ფიქრობდნენ ორივენი მაგრამ ვერ იჯერებდნენ რა ქნეს ასე რატომ მოიქცნენ ელენეს მითუმეტეს უჭირდა სრულიად შეიცვალა მისი ცხოვრება თითქოს წარსული მთლიანად გაქრა და ახალი ცხოვრება დაიწყო სუფთა

ცრემლებით მოწმენდილი ცა ნაწილი თავი 2 3

ლიზის მოულოდნელი ორსულობა გიორგიმ უთხრა ლიზი მე ეხლა წავალ მაგრამ ძალიან გთხოვ ჩემს შემოთავაზებაზე კარგად დაფიქრდი მე მამობისთვის ჯერ მზად არ ვარ არც ეგ ბავშვია ჩემი შვილი თუ არ მოიშორებ გაზრდა მერე გაგიჭირდება იცი რა რთულია გიორგის სიტყვებმა ლიზიზე

ფიქტიური ქორწინება თავი 8

-მე რომ სორბონაში გამოცდების ჩასაბარებლად ვემზადებოდი მაშინ შენ აბიტურიენტი იყავი. მაშინ გნახე პირველად. ისეთი ლამაზი და ნაზი იყავი. მაის შენი სახელი და გვარიც ვკითხე, მაგრამ არ მითხრა, შეეშვიო, შენთვის არ სცხელაო ასე მითხრა. რომ წავედი მინდოდა

საუკეთესო (თავი 13)

დილით წვიმის ხმამ გამაღვიძა..ისე მიყვარდა წვიმა არ მინდოდა საერთოდ გადაეღო..მსიამოვნებდა ყურება,როგორ ასველებდა ქუჩას,მცენარეებს..ვაჩე არ დამხვდა ჩემს გვერდით..ავდექი და სამზრაეულოში გავედი,არც იქ არ იყო..

როცა მოვკვდი (თავი მერვე)

არ ვიცოდი რა მეპასუხა, ან როგორ მოვქცეულიყავი, ჩემთვის საკმაოდ მოულოდნელი იყო სებას ასეთი გულწრფელობა, მის თვალებში ვხედავდი რომ არცერთ სიტყვას არ იტყუებოდა. ეს თან ზალიან აღმაფრთოვანებდა და თან ძალიან მაბნევდა თუმცა რაღაც უნდა მემოქმედა. ჩემს

მარიონეტი (ოცდამეცამეტე თავი)

- შენს მონათხრობს თუ გავუჯერებ, აფხაზეთის დაკარგვა ნაწილობრივ ჩვენი ბრალიც ყოფილა?! - როგორ ფიქრობ, მსუბუქი შეცდომები დავუშვით?! მიუხედავად იმისა, რომ ჩვენთან იბრძოდნენ მებრძოლები, რომელნიც ავღანეთის ომში იყვნენ ნამყოფნი და იქაური გამცდილებაც

ცქნაფა - თავი 2

-უი უკაცრავად -მეგონა დაკეტილი იყო და ვეღარ შევიკავე თავი -არაუშავს , ეს მდგომარეობა უფრო სასიამოვნოა , და გაპრანჭულ დახვედრას მირჩევნია მოღრენცილი პირსახოცით გხედავდე - ჩვეული მომხიბვლელი ღიმილი მესროლა და თითით შესასასვლელისკენ მანიშნა -აქეთ ხომ