საკუთარი ბედნიერება(მეორე თავი)

უეცრად მათ წინ თეთრი მანქანა გაჩერდა და ბექა გადმოვიდა.ხო მართლა აქამდე არ მითქვამს ბექა მათი კურსელია,ყველასგან გამორჩეული,თეთრი ტანმაღალი ბიჭი,შავი თმითა და თვალებით.ჩაცმის სტილიც დიდი მონდომებით ჰქონდა შერჩეული ყოველთვის.

მ წ ა რ ე მ ო გ ო ნ ე ბ ა თავი 1 2

რამდენი ტკივილი გადავიტანე შენგან მოყოლებული გულით გთხოვ ეს ამბავი დამავიწყე.შენ შორს ხარ მე შენგან განსხვავებით უკიდეგანო სივრცეში ვცხოვრობ.არ ვწუწუნებ შენ პატარა წრუწუნას ჭკუა გაქვს.რადგან სოროში ცხოვრობ არაფერი არ გაკლია ცოლი,გყავს და სამი

ველური ორქიდეა (22 თავი)

_ გიგი დაიკარგა. - ხმამაღლა გამოაცხადა ნიკომ, წამიერი ყოყმანის შემდეგ. _ რააა? - თითქმის ერთხმად შესძახა ყველამ. - როგორ თუ დაიკარგა. _ აქ სოფელში მდინარე ხომ არ არის სადმე? - იკითხა წიკლაურმა. მდინარის ხსენებაზე გული შემიქანდა. ყველამ უსიტყვოდ და

როცა მოვკვდი (თავი მეხუთე)

იცი, მე...-ენა დამება ზმას ვეღარ ვიღებდი თითქოს ჩემი სახმო სიმებს ვინმე აფერხებდა.-მე... არ მინდოდა ასე მოქცევა, უბრალოდ ასე გამოვიდა. -არ მაინტერესებს, არ აქვს მნიშვნელობა რატომ მოიქეცი ასე, ან რისი მიღწევა გინდოდა, ფაქტი ჯიუტია და ამაზე არც

ორი მოწმე (თავი 16) დასასრული

ლილია იმ შუადღესვე დაბრუნდა ქუთაისში, ისედაც იმდენი გააცდინა, სამსახურს კიდევ ერთხელ ვეღარ გააცდენდა. ლამის ტელეფონზე იყო დაკიდებული, ძლივს გააგებიეს ბიჭებმა, რომ ამ ორ დღეში არაფერი მოხდებოდა, სანამ გემი არ ჩამოვიდოდა და რეალურად არ შეამოწმებდნენ

სამუდამო მონატრება ხარ მისი ნეკნის. (თავი 2)

- სახლში მივედი მოვწესრიგდი და მაშინვე გამოვარდი შენთან.. ახლავე ამიხსეი ვინაა დიმიტრი-სწრაფი ნაბიჯით შემოვარდა ნინი სახლში და ამოუსუნთქავად მომაყარა სიტყვები. -კაი ნინ დამშვიდდი დაჯექი ამოისუნთქე-სიცილი ვერ შევიკავე.

წამის მეასედი (თავი 3)

სახლში დავბრუნდი და პირდაპირ ლიზას ოთახისაკენ ავიღე გეზი, საწოლზე მუხლებმოკეცილი იწვა და ეძინა,გვერდით დავუწექი და ხელი მოვხვიე,თავიდან შეკრთა მაგრამ რომ დამინახა ისევ განაგრძო ძილი. -ლიზ... -მმ.... -ნუ გეშინია,ყველაფერი კარგად იქნება,ის ბიჭი არც კი

მომავალი ბედნიერება {9 თავი}

გული საშინლად მეტკინა. რამოდენიმე წუთი გაშეშებული ვიდექი. ვტიროდი გაუჩერებლად. "ანამარია, ძალიან შეცდი, რატომ ენდე, გულთან ასე ახლოს რატომ მიუშვი". ვუჩიჩინებ თავს და ტირილ-ტირილით მივდიდივარ სახლში. კარები გავაღე და სახლში შევედი. ნენე იმწამსვე

პირველი და უკანასკნელი (1თავი)

-ვაჩე-უცებ მიბრუნდა დემეტრე და ძმაკაც შესძახა,მაგრამ პასუხი ვერ მიიღო. -ბიჭო-ახლა დამი შებრუნდა,მაგრამ ისევ იგნორი. -ვაჩეე-დემეტრემ დაუყვირა. -ვერ ხედავ მესიჯობს,არ ცალია თქვენთვის-ანამ დაიჩურჩულა და წინ შებრუნდა. -ყურსასმენები მაიმც არ მაქ გათხრილი

საკუთარი ბედნიერება(პირველი თავი)

გაზაფხულის მზიანი დილა იდგა,ზამთრის ძილისგან გამოსული და ახლად გაღვიძებული ბუნება საოცარი სანახავი იყო.ხეებს კვირტები გამოესხათ და ფერად-ფერადი ყვავილებით იწონებდნენ თავს,მწვანე ბალახმაც იწყო ამოსვლა,მასვე მოჰყვნენ მინდვრის ლამაზი