დაუჯერებელი 'თავი 5'

-რამდენი ხანია აღარ მინახიხარ-გადამეხვია ჩემი კურსელი ანანო და გვერდით მომიჯდა -ხო, ხან მე ვაცდენ უნივერსიტეტს ხან შენ-გამეცინა მე -ლექციების მერე გავისეირნოთ და ჩავიჭორაოთ-თვალი ჩამიკრა მან და ლექტორს გახედა, რომელიც იმ წამს შემოსულიყო. დიდხანს

ყვითელი გული (მეორე თავი)

ზურამ კიბეები სწრაფად ჩაირბინა იმ იმედით რომ შოთას დაეწეოდა და მომხდარის შესახებ ჰკითხავდა. ზურამ იცოდა რომ ის ასე არასოდეს იქცეოდა, იგი სხვის მიმართ ყურადღებას არასოდეს იჩენდა მაგრამ ახლა რაღაც მოხდა, რაღაც რის შესახებაც აუცილებლად უნდა გაერკვია.

უსათაურო (თავი 1)

გარდერობს უემოციოდ მოვავლე თვალი და სადა ყვითელ კაბასა და თეთრ ზედაზე შევაჩერე არჩევანი. მოვემზადე, მობილური ავიღე და სალომეს სახლის გზას დავადექი, სადაც გოგოებს უნდა შევხვედროდი. მათ ქვემოთ ველოდებოდი, როცა მათი ორი კლასელი დავლანდე. ტელეფონში

ცა ჯერ კიდევ ლურჯია ( თავი 4 )

-დაწყნარდი - ალექსანდრეს გაღიზიანებული ხმა გაისმა ოთახში, ინსტიქტურად ყველამ მას შევხედეთ, ის კი არაფრისმთქმელი სახით უყურებდა თავის დას, სალი წამში წამოდგა ფეხზე და ოთახი დატოვა, გოგონებიც მას მიჰყვნენ, ყველამ მე შემომხედა აინტერესებდათ რას

სიყვარულის მოდის,სიყვარული ქრება (თავი 4)

ჩვულებრივი საღამო იყო,მაგიდებთან ბიზნესმენები და მათი ოჯახები იკავებდნენ ადგილს.ნუგზარმა რამოდენიმე მათგანი გამაცნო და დამტოვა.მიმტანს ერთი ჭიქა შამპანიური ავაცალე და კუთხეში მდგარ ანდრიასკენ გავემართე. -რას შვრები? -ვდგავარ შენ?ცივად მიპასუხა და

საბედისწერო თავბრუსხვევა (თავი 6;7)

-ანნამარია, გამოფხიზლდიი, ანააა!- მიყვიროდა ვიღაც, მე კი უკვე ვფხიზლდებოდი. თვალი გავახილე და მაშინვე ლუკას გაფითრებული სახე დავინახე. -როგორ ხარ? - თბილი ხმით მკითხა. - ვინ არის ის გიგა, მივუნგრევ თავ-ყბას ასე რომ გაგხადა. მაგის ბრალია არა, შენი ეს

შენ ჩაგიფიქრე მაშინ თავი 4

დაბნეულმა ვერც კი ,მივხვდი, რომ კარებში ვიდექი და შემოსვლის საშუალებას არ ვაძლევდი, ერთი ნაბიჯით უკან დავიხიე, ისიც მაშინვე შემოვიდა, მაგიდაზე დადო ლანგარი და სავარძელში მოკალათდა მე გაოცებული ვიდექი ჯერ კიდევ , ღია კარებთან და ვუყურებდი მის

ქუჩის სამოთხე (პირველი თავი)

ნინა ადექი, დაგაგვიანდება. გავიგონე მამაჩემის სასიამოვნო ხმა -ბატონო დავით, მაცალე ძილი. ამოვიზმუილე -ნუ მეძახი ეგრე, თორემ მოგხვდება. არასდროს მოსწონდა როდესაც ფორმალურად მივმართავდი და მუდამ ბუზღუნებდა,მე კი მიყვარს მისი ბურტყუნი. -უიმე, უჟმურო,

მოლურჯო სული (თავი 6 )

და ტატოზე თქვა უარი.. იცით თორღვა ბიძია, როგორ უყვარს ტატო, იცით რამოდენა სიყვარული ჰქონდათ. ამდენხანს უძლებდა ასე თუ ისე ტკივილს ახლა კი ვეღარ უძლებს, დაბრუნდა ტატო დაბრუნდა და ის ისეთი უმწეო და ღარიბი ბიჭი აღარ არის, როგორიც ადრე იყო, ხუთი წელიაა

ვინ თქვა რომ სიყვარული ბედნიერებააა??!! (თავი 3)

1 კვირაა გავიდა.... ასეე უაზროდდ გავიდა ერთი კვირაა... საერთოდდ მივივიწყე ის კოცნაა... დღეს 9 ივნისია.. მზეე სასტიკადდ აცხუნებსს.. მთელი ქალაქი ოფლში ცურაობს როგორც ვალებში.. მე და ნინაკამ გადავწყვიტეთ სკოლაში აღარ გვევლოო და მამაც დაგვთანხმდაა..