გამომყვები ცოლად! (თავი 8)

ყველაფერი იმაზე ცუდად გამოვიდა ვიდრე ველოდი, ვიცოდი, რომ რატისა და სოფოს შეხვედრა ფურორს არ გამოიწვევდა და ა.შ. მაგრამ ჩემი ძმაკაცისგან ასეთ თავშეუკავებელ სიტყვებს არ ველოდი. რომ ვთქვა სოფო არ იყო მართალი თქო, არასწორი ვიქნები, ყველაზე რეალური

პროცესი (თავი 1)

მანქანა გაჩერდა და ხელი მომკიდეს ისე გადმომიყვანეს, თუმცა ალბათ რომ გაეშვათ ხელი მაინც არსად წამსვლელი არ ვიყავი. ვხვდებოდი რამდენად უღირსი საქციელი იქნებოდა გოგოსთან გასწორება და ამით უფრო დიდ სიამოვნებას ვიღებდი, მინდოდა თავიანთ „კოდექსშივე“ კიდევ

იფიქრე,პატარა. (პირველი თავი)

ხშირად დავფიქრებულვარ იმაზე თუ რამაბედნიერებს,ხანდახან უბრალოდ სარკეში ვიხედები და ვგრძნობ რომ ბედნიერი ვარ რაღაც საოცრებაა ეს ცხოვრება. ხანდახან საოცრად ლამაზი გეჩვენება შენი თავი ხანდახან კი უზამოდ მახინჯი ვიბნევი ხოლმე ალბათ გარემოს ბრალია

გამომყვები ცოლად! (თავი 7)

დილით დამძიმებულს გამეღვიძა, მაგრამ ჩემს სახეს მაინც ღიმილი არ სცილდებოდა, ალბათ ცხოვრებაში ჯერ ასეთი შემთხვევა არ მქონია, როცა ჩემში ორ გრძნობას, შიშსა და სიმშვიდეს ერთდროულად დაედოთ ბინა.საწოლიდან წამოვდექი

სიყვარულის ხმა (IV თავი)

-ეს აშკარაა,შენ შეიცვალე,ძველებურად დაბღვერილი აღარ დადიხარ,მხიარული და კარგი ხასიათის გახდი,ადრე კი წიხლწამორტყმულ ძაღლს მაგონებდი. -ხუმრობით უპასუხა ჰარიმ და გადაიხარხარა-მიხარია რომ ასეა,დავიღალე შავთეთრი

მიყვარხარ სვანო!!! (6 თავი)

ბავშვებმა, რომ გაიღვიძეს წუწუნი დაიწყეს-ვაიმე თავი! ხალხო გასკდა თავი ცოტა ჩუმად გასკდა თავი!- დაიწყო გიორგიმ, ჩვენ კი გიოზე დავიწყეთ სიცილი, რადგან არავინ ლაპარაკობდა-ვაი შე საცოდავო უკვე მოჩვენებები დაგეწყო?-დამიანემ თქვა

გამომყვები ცოლად! (თავი 6)

ის ფაქტი რომ მე და მამუკამ ერთმანეთს უკვე კარგად გავუგეთ ძალზედ მახარებდა, აი ავთოსთან დაკავშირებული საქციელი, კიდევ სახალისოც იქნებოდა და ერთ პრობლემასაც მოვიშორებდი.შეთანხმებისამებრ დათომ მამუკას ჩაავლო ხელი

M.I(თავი მესამე)

მარი ირაკლის ჩაეხუტა. ირაკლიმ ის გულზე მიიკრა, ხელები ძლიერად შემოხვია წელზე თითქოს ვინმე წართმევას უპირებდა, მარი სულ გაითიშა როდესაც ირაკლიმ შუბლზე აკოცა. იმ მომენტში მარისთვის ირაკლის გარდა არავინ არსებობდა.

მზის ჩასვლა (თავი ოცდამეერთე)

-აბა, მშვიდობიან ფრენას გისურვებთ. დაგვირეკეთ როცა ჩახვალთ.-კარგი ლუკა აუცილებლად. უთხრა ლიზამ და მეგობარს მაგრად მოეხვია.ყველაზე დიდხანს მაინც მამასთან იყო ჩახუტებული. უჭირდა კიდევ ერთხელ განშორება, მართალია დროებით

2 გრამი სიყვარული (თავი 1)

ადგილზევე ჩავიკეცე და ხმამაღლა ვღრიალებდი..ვტიროდი და ვგრძნობდი როგორ დავიცალე ემოციებისგან..თითოეული ჩემგან სათითაოდ გამოდიოდა..ვტიროდი და მე ჩემი ცრემლების პირველად არ მრცხვენოდა..ეს იყო დამსახურებული...