88 დღით ადრე (თავი 1)

კარი ჩავკეტე და კიბეები სწრაფად ჩავირბინე. თითქოს სადმე მაგვიანდებოდა ისე მივქროდი, სინამდვილეში ნახევარი საათით ადრე გამოვედი სახლიდან და ავტობუსის გაჩერებისკენ ავიღე გეზი. ვიდექი და ველოდებოდი სასურველი ტრანსპორტის გამოჩენას. თბილოდა, მაგრამ

ღირდა წასვლა თუ გენატრები... (1 თავი)

ღირდა წასვლა თუ გენატრები...(1თავი) ბნელი ბილიკი არ მთავრდებოდა, გრძელდებოდა უსასრულობამდე და ჩემთვის ეს ტანჯვაც ალბათ უსასრულო იყო არ არსებობდა ადამიანი რომელიც დამეხმარებოდა, გამიგებდა, მომეფერებოდა არ არსებობდა ის ვისთანაც შემეძლებოდა გრძნობების

მეგობრობის მოთხივნა (თავი 12)

♡♡არდადეგები ისე დაიწყო სესილი სკოლაში არ მოსულა, მხოლოდ ინტერნეტით ვეხმიანებოდით ერათმანეთს ძალინ იშვიათად ბოლოს კი კონტაქტი სრულიად გაწყვიტა ჩემთან. -სესილია მსიინავ... - გაბრაზებულმა მივწერე როცა ყველა ჩემი შეტყობინება უპასუხოდ დატოვა.

თანამედროვე კონკიას ისტორიები (თავი პირველი)

ცხოვრება ზღაპარია ბევრი ცუდი რამ ხდება მაგრამ არის რაღაც ან ვიღაც ვინც ამ ყველაფერს შეცვლის .. ჰო,ყველა კონკიას ისტორიაში კონკიას დედა კვდება,მაგრამ ჩვენი ადელაიდას შემთხვევაში ასე არ არის.ადელაიდა ლანგდონის დედა ,გლინდა ჰარმონი უმშვენიერესი და

მზის ჩასვლა ( თავი მეექვსე)

-ბექა? არ მეგონა თუ ჩამოსული იყავი. უთხრა გოგონამ ბექას.-ირინა? რა სიურპრიზია.-მიხარია შენი ნახვა. სასმელზე არ დამპატიჟებ? -დიდი სიამოვნებით. იმ საღამოს ბექამ და ირინამ საკმაოდ ბევრი დალიეს. დილით ბექას აღარც ახსოვდა რა მოხდა. დილით ძლივს

'მარჯანიშვილზე' (თავი მეორე)

როგორც ყოველთვის ახლაც ნელა ჩაიარა კიბეები. ვერასდროს ვერ იტანდა ლიფტს, კლაუსტროფობიის გადამკიდე. ბოლოს ექვსი წლის იყო ლიფტშო ძალით, რომ შეიყვანეს , სამი საათი მოუწიაგაჭედილი ყოფნა და მის მერე გიჟდება კიბეებზე. ვიღაცის დაყვირების ხმა რომ არა ვერვ

შენი თვალები..ჩემი ფავორიტია ! თავი 2

.სავარცხლის ასაღებად მოვტრიალდი როცა ის უტვინო დამიანე იწვა ჩემს საწოლზე და დებილივით მიღიმოდა..მერე კარგად შემათვალიერა და თვალებში ჭინკებმა დაუწყეს ცეკვა-თამაში..მერეღა მივხვდი რომ ნახევრდშიშველი ვიდექი... -აქ რა ჯანდაბა გინდა? ისე მომეშალა

ლურჯი მთვარე 11თავი

ვიწექით ასე ჩაბნელებულ ოთახში,რომელსაც აივნიდან შემოსული ლამპიონის შუქი ანათევდა,ვიწექით მუსიკით,სუნთქვით და ერთმანეთით სავსე ოთახში,სადაც ის იყო ირაკლი და მე არ ვიცოდი ვინ ვიყავი.

ჩემი პირადი გველი (თავი1)

თვითმფრინავში იჯდა და ერთ ადგილზე ცქმუტავდა. არ შეეძლო მშვიდად გაჩერება და ეს ერთი შეხედვითაც ეტყობოდა. მიუხედავად იმისა, რომ თვითმფრინავში პირველად არ მგზავრობდა, აფრენისას მაინც რაღაცნაირად გულისრევის შეგრძნება დაეუფლა. კიდევ კარგი პირველი კლასის

პატარავ,სამუდამოდ ჩემი ხარ." თავი 3

გამოცებას ვერ ვმალავდი..ნეტა ვინ ჯანდაბაა? ან ჩემგან რა უნდა? რას გადამეკიდა? იქნებ ნომერი ეშლება და მე არ მწერს? ათასი კითხვა მიტრიალებდა..ლიზა კი "ვაი შენსპატრონს თვალებით" მიყურებდა.. -რა იყო გოგო რა გჭირს? გაოცებული მიყურებდა ლიზაც