თავხედი ქმარი(7,8 თავი)

დივანზე დემეტრეს გვერდით დავჯექი.ის ჩემსკენ მოიწია,სახეზე ხელი ჩამომისვა და თვალებში ჩამხედა. -რა გჭირს ტასო? -მოვიწყინე-მივიწიე და თავი მხარზე დავადე.მან ხელი გადამხვია და თავზე მაკოცა.ნინა ამღვრეული თვალებით გვიყურებდა და არარსებულ ცრემლებს ხელის

თავხედი ქმარი(5,6 თავი)

-არა მარტო შენ დაგალჯიდოვა ღმერთმა და საერთოდ თავხედი რა შუაშია?სიმართლე მწარეა ტას-ირონიულად გამიღიმა და ხელი ჩემს თმებში ახლართა.მე მოვშორდი და ზურგი ვაქციე. -უნდა დავიძინო და არ შემეხო!

თავხედი ქმარი(4 თავი)

მიყურებდა და ვხედავდი მის ვნებისგან ანთებულ თვალებს.ტუჩებში მოწყვეტით მაკოცა და კოცნით მიიკვლევდა გზას მკერდისკენ.ნელი მოძრაობით ხაზავდა წრეებს მკერდის თავზე ენით.მე სიამოვნებისგან ვკვნესოდი.ისევ ტუჩებზე დამეწაფა.ხელი კი ქვევით წაიღო და საცვალში

თავხედი ქმარი(3 თავი)

-ტასო ჰო კარგად ხარ?-დაბნეულმა მკითხა,როცა მის ტუჩებს მოვშორდი. -ეს გოგო ვინ იყო და რას აკეთებდი მაგასთან ერთად? -ოუუ მოიცა...არ მითხრა,რომ ეჭვიანობ?-წარბები აათამაშა დემეტრემ. -კითხვაზე მიპასუხე!-როგორც კი ვუთხარი,მაშინვე მაკოცა.

თავხედი ქმარი(2 თავი)

-გამარჯობა...-დაბნეულმა ამოვილაპარაკე და მოსალოდნელ შტორმს დაველოდე. -გაგიმარჯოს-ო,ბოჟე რა ხმა აქვს!რა დროს ხმაა,კატო?სიცოცხლის ბოლო წუთები დაგრჩა და რა ხმა?!არა მაინც და მაინც ქორწილის დღეს რატო უნდა ვკვდებოდე,თან ქმრის ხელით?მაგარი ბედი მაქვს

თავხედი ქმარი 3

-შენ უკაცობა თუ ჩაგაგდებს დეპრესიაში თორემ,,,თვალებ მილულულმა გაიცინა და სიხარულისგან დაიკივლა,რაზეც ყველანი შევხტით,,,რა ბედნიერი ვარ -დარწმუნებული ვარ გარყვნილობაზე ფიქრობ -შენ ჩემს დაცინვას მოეშვი ერისთავი გირჩევნია და ამ საღამოს მორალურად

თავხედი ქმარი 2

-მოვედით უფროსო...ავტომობილი აგარაკთან გავაჩერე და გვერდულად გადავხედე ჩაფიქრებულს -დღეს თავისუფალი ხარ...რამოდენიმე სიტყვა მომიგდო თუ არა სწრაფად გადავიდა მანქანიდან

თავხედი ქმარი 1

კიდევ ერთხელ ღრმად ჩავისუნთქე სუფთა ჰაერი და გალავნით გარ-შემორტყმულ სახლს ღიმილით ავხედე,,ვინ იცის რამდენი ტანჯვა თუ დამცირება უნდა ამეტანა საკუთარი მიზნების მისაღწევად,,ერთ დროს საათივით აწყობილი ცხოვრება,ხუხულასავით რომ ჩამომენგრა თავზე -შემოდი

თავხედი ხელები (სრულად)

კარი შიგნიდან ჩავკეტე და ტანსაცმლის კარადას ვეცი.ყველაფერი იატაკზე გადმოვყარე და ჩემოდანში უწესრიგოდ ჩავტენე. შემდეგ აბაზანაში შევიკეტე გაურკვეველი ვადით და ხმამაღლა მოვთქვამდი.

თავხედი მეკვლე (5) დასასრული

– საოცრებაა! – პირველი სიტყვა, რომელიც გაოგნებულს აღმოხდა, როდესაც ხევსურეთის ერთ–ერთ სოფელში, ბარისახოში, გააჩერა მანქანა ივამ, ერთ–ერთ სახლთან. – რამდენი ხნით დავრჩებით? – ჰკითხა გოგონამ მომღიმარ კაცს და იდაყვი მხარზე ჩამოადო. – რამდენი ხანიც, შენ