ლოცვა

ჩემს გულში შემოდი! წლებია ვმარტოობ.... ხავსი მოსდებია დერეფნებს სულისას.... აანთე იმედის ჩამქრალი კოცონი... ჰაერით ამავსე ამაო სუნთქვისას!!!

ინორი.! (ლოცვა, ვედრება.) #6-7

-არაფერი მითხრა, მე უბრალოდ ამ ყველაფრის თქმა მინდოდა. ვეღარ ვინახავდი ამხელა დარდს.! -გვერდით დაუდგა და მხარზე დაადო თავი. -მე საშინლად ცუდი ადამიანი ვარ! ვერც გავრბივარ და ვერც ვრჩები.უსუსური, მშიშარა ქალი ვარ რომელსაც ისიც კი ვერ მოუხერხეია რომ

ინორი.! (ლოცვა, ვედრება.) #5

ნავარჯიშებ სხეულზე, მკერდზე სვირინგი უჩანდა. განიერი მხრები, ხორბლისფერი კანი უბზნავდა და კაცის სურვილს უღვიძებდა აიანო მაისურაძეს. გულ-მკერდის თვალიერების შემდეგ ლავიწებზე გადაინაცვლა, შემდეგ ყელზე და სახის ნაკვთებსაც მიადგა. გვერდები დაბალზე

ინორი.! (ლოცვა, ვედრება.)#4

.აბაზანაში გავიდა. დედამიწაზე ყველაზე იაფასიანი საქონელი ეგონა თავი.! ყველაზე ამაზრზენი რასაც კი შეიძლებოდა ამ ქვეყნად ევლო. დუშის ქვეშ დადგა და თვალებ დახუჭული კვლავ ფერად სამყაროში გადავიდა. მაგრამ იქ აღარავინ დახვდა, მხოლოდ ფერადი გარემო იყო,

ინორი.! (ლოცვა,ვედრება.) #3

ქალს გრძელი ბროლივით ყელი, გამოკვეთილი ლავიწები ჰქონდა. ერთ მხარეს გადმოყრილი თმა, რომელიც სიბნელეში შავად მოუჩანდა. ბზინავ ნაჭერში კარგად მოსჩანდა ლამაზი მკერდის კერტები, სიგრილემ უფრო რომ გამოჰკვეთა და კაცს სისხლი აუდუღა ვენებში. ქალის სუსტ

ინორი.! (ლოცვა, ვედრება.)#2

- რამდენად კარგი მეგობარიც არის, იმდენად ყ*ე „შეყვარებულია“ შენთვის.-ფეხზე წამოდგა და ზევიდან დააჩერდა მაისურაძეს. -არ მესმის მასთან რა გესაქმება?! აიანო დაიკარგები თემოსთან.! საკუთარ თავს დაკარგავ. დაიფერფლები და ნიავს გაჰყვები. სანამ დროა შეეშვი.!

ინორი.! (ლოცვა,ვედრება.) #1

ცრემლებით სავსე ოთახი.. ვარდისფერ ფერებში გაწყობილი, მაგრამ მაინც შავი აურით დაფარული ოთახი. თეთრი ავეჯით იყო დატვირთული, კედელთან ახლოს საწოლი იდგა, ვარდისფერი გადასაფარებლით და დათუნიებით სავსე. კედელსა და საწოლს შორის კი ოთხად მოკეცილი გოგო.

ლოცვა გააძლიერე

-არ ემონო წარმავალს, და ვიწრო გზით იარე, -მეუბნება გულისთქმა,- ლოცვა გააძლიერე.