წერილი მამას

დილით როცა მზეს ჯერ კიდევ არ ქონდა დასრულებული დედამიწის ირგვლივ სიარული და გარდამავალი პერიოდი იყო ღამესა და დილას შორის, გამეღვიძა უცნაური შფოთვით. მაღვიძარა 07:30 სთზე იყო დაყენებული და წესთ გამოფხიზლება უნდა გამჭირვებოდა.

მამას

რატომ არ წერენ მამაზე ლექსებს? განა ეს ასე ძალზე რთულია? მამა არ ტირის. არ იმჩნევს დარდებს. ბავშვივით ჩაწითლებულ მის თვალებს, ცრემლებს და ნაღველს

გარდაცვლილ მამას

არვიცი, რაზედ მინდება წერა, გრძნობები მერევა ერთად ყველა, შეცდომებს ვუშვებ და გახდა ჩვევა, რატომღაც მინდა ყველაფრის მტვრევა

,,მამას''

მამაზე ხშირად არ წერენ ლექსებს, მაგრამ თუ წერენ, ღირს დასაწერად... მე მხარს დავუჭერ ყველა იმ ქვრივ ქალს, რომლის ცრემლები არ ღირს სათმენად!

ცოლ-ქმარი (1)

-გაკვეთილები რომელზე უმთავრდება?-ორზე .. შემოდი - უკვე ყოფილ ქმარს სევდიანმა ახედა.-არა იყოს,აქ დავუცდი - კაცის ხმა ახლაც ისე მოქმედებდა მასზე,როგორც მანამდე,სანამ ცოლ-ქმარი იყვნენ.

მამას.

ყველა გოგოს ცხოვრებაში განსაკუთრებული ადგილი უჭირავს მამას, თუმცა მგონია რომ ჩემთვის ყოველთვის ყველაზე საყვარელი და გამორჩეული ადამიანი იყო და ეს განსაკუთრებული სიყვარული რომელსაც მის მიმართ ვგრძნობ ყოველდღე ძლიერდება კითხვაზე „დედა უფრო გიყვარს თუ

მამას !

რა იქნება ზეციდანაც იამაყო ჩემით. დამანახო სად წავიდე, არ დავკარგო გზები. როცა წვიმს და სიცივეში მისველდება თმები... დამაფარო შენი კალთა, ვიგრძნო როგორ ვთბები.

მამას

არაფერს აღარ აქ მნიშვნელობა დაინგრა ოცნების კოშკები უკვე მეზიზღები მთელი არსებით აღარ მა აღარ მჭირდები

წერილი მამას

მე მძულხარ და კიდევ უფრო მძულს საკუთარი თავი მხოლოდ იმიტომ, რომ ასე გგავარ... გამარჯობა ძვირფასო დღიურო. მე ნატა ვარ 10 წლის. შენი თავი დედამ მაჩუქა, მე კი მინდა ჩემი ფიქრები გაჩუქო.დღეს მე იუბილარი ვარ, მაგრამ მაინც მაკლია სიხალისე. ჩემს სიხალისეს