მარტო'სული /2/

მაგრამ მიშოს ხმა ისევ ესმოდა . დამნაშავის სული სიმშვიდეს ვერასდროს ჰპოვებს. მკვლელს მუდამ თან დაჰყვება მოკლულის მოჩვენება და ესაა კანონზე აღმატებული სასჯელი რომელიც არასდროს დასრულდება , სამუდამო განსაცდელი , შეუცვლელი ანგარიშსწორება

მარტო'სული

უყურებდა ღიმილს, მის დაწვრილებულ თვალებს და გულწრფელ ღიმილს , რომელიც მხატვარმა კარგად დახატა , მაგრამ მაინც არ იყო ის რასაც სინამდვილეში ხედავდა . ფოტოები ინახავენ მოვლენებს , წარმოადგენენ ცზოვრების ვიზუალურ ჩანაწერებს , მაგრამ ადამიანის სულს ვერ

ისევ მარტო ვარ...

და აწ გარდასულს მხოლოდ ღმერთი გამოიძიებს.. მე კი აჩრდილთა სამყაროში ჩავიკარგები, ვიცი, დრო მოვა.. ბევრი იტყვის, შური ვიძიე, მარტოობით და ღალატით რომ დაიტანჯები..

მთვრალი ვარ და გზისპირს უკან მივუყვები მარტო

ფერი დეკემბრის და კერტებს გემო - ალუბლების უფრო. მინდა შენს ნეკნებზე ვწერდე ლექსებს. მთვრალი ვარ და ვაფრენ.

მარტო მარტო

ღამემ ნაძარცვი ცივი ფიქრები შემომახვია ვით შემოდგომა... შემომახვია შიშველ სხეულზე გადახეთქილი ტოტების გროვა. მთვარე არ მინდობს ... ფიქრისთვის მიხმობს!იცის ცრემლებიც სულ თან რომ დამაქვს..

სხვისი შვილები (III)

მეორე დღეს მარტო იმიტომ გამოვიდა ოთახიდან, რომ იცოდა ასე იყო საჭირო. ნორმალური ადამიანები ასე იქცეოდნენ. ღმერთს მადლობას უხდიდა დემეტრე და ალექსანდრე არსად რომ არ ჩანდნენ. ბავშვები და ლეკვები განტვირთვის იდეალურ საშუალებად მიაჩნდა,

3 ლ'ექსპრომტი

მე მეშინია მარტო დარჩენის,ხალხში გარევა მაშინებს მეტად,ეჰ, ჩემი თავი ძნელად სარჩენი და თავი ჩემი დადიან ერთად.როგორ მიყვარდა როცა მღეროდი,და მერე მორცხვად მზეს რომ დახრიდი,და მე ყვავილის ერთი ღეროსთვის

დემონის პატარა ანგელოზი [16]

-სად ხარ? კარგად ხარ? - ზენონმა კითხვები დააყარა. -ჯანდაბა, ვიცოდი რომ არ უნდა გამეშვი! მარტო რატო გაგიშვი, რატო?ბიჭის ანერვიულებული ხმა ლილეს გულს უჩქარებდა. წარმოედგინა როგორ დადიოდა ახლა

ვალენტინობას მარტო შევხვდები...

ვალენტინობას მარტო შევხვდები როგორც ყოველთვის,ეს სულ ასეა. რატომ ვიცინი,მიზეზს ვერ ვხვდები, როცა ეს გული სევდით სავსეა ქუჩაში ყველა ბედნიერია სიყვარულით და მსგავსი სცენებით შენს საჩუქარს კი სევდა ერია დამასაჩუქრე ჩემი ცრემლებით.

მე კი.. მარტო ვარ..

მოვედ, სამყაროვ! დიდ ხანს მელოდი,გაფინეთ ფეხქვეშ ჰანგი არფების,ნასიყვარულო.. აკი ბრძენობდი,დროა.. ქვესკნელში ჩაიკარგები..აანთეთ ზეცა, ზეცა ლესეპსის, ტალღამ სიწითლე თვალის აღგავა,შენ.. მასხარებში მე რომ მეძებდი,