M.I (თავი მეთვრამეტე)

ალბათ მომეჩვენა მაგრამ გავიგე რო შენც გევასები. -საიდან მოიტანე ნუციკო.... ფფტ... -მარიმ მითხრა -ოოო ნუცა, რა გინდა? იყავი იმ შენ ვაკოსთან და რაც გინდა ის ქენი ნუცა წასვლას აპირებდა მაგრამ სანდრომ კედელს მიაყუდა, შეაჩერა და აკოცა.

I ____ You (თავი მეთვრამეტე. დასასრული)

თავი მეთვრამეტე /18/ დასასრული. პროლოგი. არაფერია კუბოს ფიცარზე , მიწის დაცემის ხმაზე საშინელი მოსასმენი. არ ვიცი და აზრიც არ აქვს , რისი ან როგორ გწამთ.. უბრალოდ , ყოველ დილით , თუნდაც, გულში იმეორეთ , ვისი მისამართითაც გნებავთ , იმის: -

მზის ჩასვლა (თავი მეთვრამეტე)

-ახლა რა უნდა ვქნა, მას მოკლავენ . მე ვნახე, მისი ხმაც გავიგე. -დაწყნარდი, ლიზა , ლიზა ლიზამ აღარ იცოდა რას აკეთებდა, მუხლებზე დაეცა და გონება დაკარგა, ბექამ ხელში აიყვანა, მანქანაში ჩასვა და საავადმყოფოში წაიყვანა.

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეთვრამეტე თავი)

თეთრი შუქი თვალებში უსიამოვნოდ აჭყეტდა. ყურებში გამაყრუებელი წუილი ესმოდა, თვალები ნელნელა დააშორა ერთმანეთს და იმწამსვე ინანა რადგან ძლიერად აეწვა. თითქოს რამე ლოდი ედო მთელს სხეულზე უფრო მეტად კი თავზე, გამხმარი თითები ნელნელა გაამოძრავა და

ეშმაკი და ანგელოზი მეთვრამეტე თავი

ცხოვრება მოულოდნელობებით არის სავსე. უკვე მერამდენედ ვიმეორებ ამ სიტყვებს. გულში ჩაგროვილ დარდს ვიკლავ და მომავალს უიმედოდ გავცქერი. მძულს გერმანია, მისი ქუჩები და მასში მცხოვრები ხალხი თუმცა გამონაკლისებიც არსებობენ. რა არ გადამიტანია თუმცა ეს

დღეს მეთვრამეტე გაზაფხულია

დღეს მეთვრამეტე გაზაფხულია, მე მზე მაცხუნებს ძლიერ მხურვალე. ცას ვუყურებ და ცრემლი მადგება, გულს ვერ ვაოკებ,გრძნობა მაწვება. ბავშვობა მინდა,წარსულს მივსტირი, კვლავ მახსენდება უზრუნველობა. ძალა მეცლება და ისევ ვთრთები, კვლავ მეშინია იმ დღის დადგომის.