STANDOUT/გამორჩეული (მეორე ნაწილი)

სახლის წინ დავდექი და შევათვალიერე . ოდნავადაც არ იყო შეცვლილი . ეს არ მომეწონა , თუმცა რას ვიზამდი?! შევედი გრძელ თუმცა პატარა ღობეში , სახლს მივუახლოვდი და კარებზე ჩამოკიდებული ზარები ავაჩხარუნე , ბიცოლა საკმაოდ სწრაფად მოვიდა კარებთან და

ქუჩის მეორე მხარეს

დილის შვიდი საათი.. როდემდე უნდა მეღვიძებოდეს ამ სიცარიელისგან სავსე ოთახში? აღარც ყავა მინდა, მხოლოდ სიგარეტს მთხოვს ფილტვები და მეც ხათრს არ ვუტეხავ. სამი დღის მარაგს ნახევარ საათში ვურიცხავ ბანკომატივით.

პლუვიოფილი (მეორე თავი)

-ბარო მათუშ... -ბარო მუცლის ტომარავ! ერთი ბუგერი მოვპარე და გემრიელად ჩავკბიჩე როგორც ჩანს სოფო დაბრუნებულა მის გარდ

ჩემი ამბავი (თავი მეორე)

არა ნარკოტიკს...80 იანი წლების ლისაბონი განსხვავებდებოდა ყველამხრივ ახლანდელისგან, ნარკოტიკების ზღვას მიქონდა აქაურობა როგორც დანამდვილებითი ცნობები მაუწყებენ, ევროპის უდიდესი ბაზარი ნარკოტიკის სწორედ აქ მდებარეობდა, კერძოდ უბნის სახელი სადაც ეს

24 თვე (მეორე თავი)

დილით ტელეფონის ზარი მაღვიძებს. უცხო ნომერია, მიკვირს, მაგრამ ვპასუხობ. -გისმენთ. -როგორ ხარ ნუცა? მესმის უკვე ძალიან ნაცნობი, სიცილნარევი ხმა.

ხდება ხოლმე...(მეორე თავი)

მოკლედ მეორე დღეს ბოლო გაკვეთილზე გაპარვა გადავწყვტეთ და მიუხედავად იმისა, რომ მასწავლებლის შვილი ვიყავი მეც დიდი სიხარულით გამოვფრინდი კლასიდან. კიბეებზე ჩავრბოდი როცა ყურებამდე გაღიმებული თორნიკე დალანდეს ჩემმა

Different. (თავი მეორე) +18

თვალები გავახილე და ნელ-ნელა წამოვდექი. პირდაპირ სააბაზანოსკენ წავედი. დღეს არანაირი საქმე არ მაქვს. ალბათ საღამოს წავალ კლუბში და გავერთობი. ან შერს დავურეკავ და რაღაცას მოვახერხებთ.

ფსიქიატრიულში ( ნაწილი მეორე )

არა ნარკოტიკს...მანამდე სანამ ჩემს მეზობელს თავისუფლებას მიანიჭებდნენ, შუა დღეს, დაახლოებით ორ საათზე დედა და დეიდა მოვიდნენ, წესი იყო მიღების ასეთი, 2 დან 6 მდე შეეძლო ახლობლებს, ოჯახის წევრებს თქვენი მონახულება. მომართვეს ჩვენებური კერძები,,

დაბრუნებული თილისმა (პირველი თავი, მეორე ნაწილი)

ჩაფიქრდასავით და წამიერი დუმილის შემდეგ მხიარულად წამოროშა - ალპებში გინდა? ვერ მივხვდი ნაროტიკულ საშუალებას მთავაზობდა, სექსს თუ უცნაური იუმორი ჰქონდა.

I ____ You (თავი მეორე)

- სამსახურში ამდენი საქმე გვაქვს და ეხლა მიდიხარ? (გუგა) - რავქნა? გუშინაც ვერ ვნახე ნია და ეწყინება რო არ ვნახო. (სანდრო) - მართლა მნიშვნელოვანი საქმეები გვაქვს. მოგვიანებით ნახე ან საერთოდ ხვალ.არაფერი დაშავდება. - მისმინე.! აქ უფროსი ვინარის