ნუ დამთმობ თუ კი გიყვარვარ?! (მეორე თავი)

არ გავცვალოთ პარტნიორები? სიამოვნებით და მალე ნიკას მკლავებში აღმოვჩნდიი....ხასიათი გამიფუჭდა ლეოზე ძალინ გავბრაზდიი...-არ გიხდება გაბრაზება, ყურთან ახლოს ჩამჩურჩულა-და რა იცი რომ გავბრაზდი?-სახეზე დაგეტყოო პირადად კიდევ უფრო ლამაზი

შვიდი მილიარდი სახიდან მხოლოდ შენია ჩემი ფავორიტი (მეორე თავი)

დილით ისევ იგივე განმეორდა, როგორც ყოველთვის ბეა ერთ საათიანი ჩხუბის შემდეგ ავაყენეთ.ვსაუზმობდით, როცა ჩემა ტელეფონმა დარეკა საბა იყო -რას შვები?-მკითხა და ზუსტად ვიცოდი იკრიჭებოდა -რავი, გამოვალ მალე შენ?-სანდრა -ხო მეც-ხმაში წყენა სეეპარა -რა

მოულოდნელი აღმოჩენა (მეორე თავი)

რამდენიმე დღეში მივხვდი, რომ მარჯანიშვილზე ძალიან დიდი დროს ვატარებდი რაღაცის ძებნაში.მიზეზი არ მელეოდა იქ გასასვლელად.ავიკიდებდი ხან ერთ ძმაკაცს, ხან მეორეს ან ორივერ ერთად და დამყავდა ხან კაფეში, ხან სადმე.

იფიქრე,პატარა. (თავი მეორე)

მთელი ღამე თეთრად გავათენე ტირილში, ვიჯექი აივანზე და უბრალოდ ვფიქრობდი ღმერთი ასე რატომ მომექცა ღმერთს ისინი რატომ მიჰყავს ვინც ჩვენი საყრდენია და ვის გარეშეც ყველაფერი შეიცვლება ამოტრიალდება და ქაოსს დაემსგავსება.

ჩემი 21! (Fight for love-ის მეორე ნაწილი სრულად)

20 იანვარია, თორმეტს წუთები აკლია. გიორგის და ქეთის სახლში, ტრადიციულად დიდი შეკრებაა. ალექსანდრე თავისი ცოლ-შვილით, მარიამი იოანესთან და ლიზასთან ერთად, ლუკა, თამო და სანდრო ბავშვებთან ერთად,ქეთის და გიოს მშობლები.

M.I(თავი მეორე)

-ამ სახლს მე და მამაჩემი ვაშენებდით.(ირაკლი) -და ეხლა რატომ არ აგრძელებთ(მარი) -მამაჩემი ის ომში ან დსიღუპა ან დაიჭირეს, 4წლის უკან.

შემიყვარე (ნაწილი მეორე)

სახლში აკანკალებული მივედი. ასე მეგონა გული ამომვარდებოდა. რატომ შევხვდი ამდენი წლის მერე? სასწრაფოდ ელეს ნომერი ავკრიფე -ელე, ელე ვნახე. მე ის ვნახე ცრემლებმა ჩემს სახეზე გზა გაიკვლიეს. -ჩემო პატარა გოგო ეხლავე წამოვალ შენთან. ისე ცუდად იყავი

ბაბლუანები (ნაწილი მეორე)

-რამე ხდება?-სამზარეულოდან გამოვიდა ნინა და ერთი თეფში კრეკერი, რძით დამიდო მაგიდაზე -როგორ მიყვარხარ-ეშმაკურად ჩამეღიმა მე და წამოვჯექი, რომ მეჭამა. -არაფერი, უბრალოდ ლიკუნას დაბადების დღისთვის მაგის მეტი

STANDOUT/გამორჩეული (მეორე ნაწილი)

სახლის წინ დავდექი და შევათვალიერე . ოდნავადაც არ იყო შეცვლილი . ეს არ მომეწონა , თუმცა რას ვიზამდი?! შევედი გრძელ თუმცა პატარა ღობეში , სახლს მივუახლოვდი და კარებზე ჩამოკიდებული ზარები ავაჩხარუნე , ბიცოლა საკმაოდ სწრაფად მოვიდა კარებთან და

ქუჩის მეორე მხარეს

დილის შვიდი საათი.. როდემდე უნდა მეღვიძებოდეს ამ სიცარიელისგან სავსე ოთახში? აღარც ყავა მინდა, მხოლოდ სიგარეტს მთხოვს ფილტვები და მეც ხათრს არ ვუტეხავ. სამი დღის მარაგს ნახევარ საათში ვურიცხავ ბანკომატივით.