მომკიდე ხელი - თავი მეოცე

-ალიო!.. -ჰო, მერი! -როგორ ხარ... -არა მიშავს. რა იყო? -იცი, რაღაცის თქმა მინდა... არ ვიცი, სწორად ვიქცევი, თუ არა... უბრალოდ, მგონია,

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მეოცე თავი (32)

-სად ვარ_მოესმა მისი ხმა -დამშვიდდი,ახლა კარგად ხარ,საავადმყოფოში ხარ_უაპსუხა ნიამ -შენ?_ზიზღით გახედა ნიას 

ჯაშუში მაღალ ქუსლებზე ( ნაწილი მეოცე )

მანქანაში, გულის ამაფორიაქებელი, სიმშვიდე იყო გაჯერებული. თანანო, გონებას არ აძლევდა საშუალებას აზრი გამოეთქვა ამ სიტუაციათან დაკავშირებით. გულის კარნახს მიჰყვებოდა, გულს უჯერებდა. თავი ფანჯარაზე მიედო და ტკბებოდა მამაკაცის ყაყაჩოს სურნელით,

შენმა ლურჯმა თვალებმა დამატყვევეს (მეოცე თავი)

-კაი კარგად აბა, ჰე ძალიან მომენატრეთ და მალე გესტუმრებით, მაგრამ ახლა აუცილებელი საქმეები გვაქვს და თქვენი წასვლის დროც მოსულა-მიაყარა აჩიმ და გასასვლელამდე მიაცილა -ვიცი თქვენი საქმეები-სანამ კარს დახურავდა მიაძახა ნიკამ და კიბეებზე დაეშვნენ

ბედნიერების რეცეპტი (მეოცე თავი)

ადამიანი თითქოს ყველაფერს ეჩვევა, უბრალოდ მიჰყვება ცხოვრების დინებას და მექანიკურად მოქმედებს. ახალი ცხოვრების წესი უკვე ტრადიციად ექცათ ქართველიშვილებს. ყოველ კვირას ჯერ ბავშვთა კოლონიას სტუმრობდნენ, იქ ნახულობდნენ შვილობილს. შემდეგ ვაჟის

მინდა იცოდე არასდროს დაგთმობ (მეოცე თავი)(დასასრული)

ფეხშიშველა ატალახებულ და ქვებით გავსილ ბილიკზე მთელი სისწრაფით მირბოდა.ცალი ხელით გოგონას იყო ჩაბღაუჭებული და მისკენ მთელი ძალით ქაჩავდა. გახშირებულ გულისცემას უკვე აღარ აქცევდა ყურადღებას ტკივილს გულში იღშობდა და ცრემლების ნაკადს ყრიდა.უკვე 20

ეშმაკი და ანგელოზი მეოცე თავი

დილას საშინელმა თავის ტკივილმა გამაღვიძა.ზლოზინით გავახილე თავლები და თეთრ ჭერს ავაშტერდი.პირველი რამაც თავში დამკრა საავადმყოფო იყო.რათქმაუნდა არც არის გასაკვირი წელიწადნახევარი ხომ საავადმყოფოში ვიწექი.ხელები სახესთან მივიტანე და თითები