შენ დამიბრუნდი მაშინ, როდესაც უიმედოდ ვიდექი საკურთხეველთან.

დილით გაღვიძებისთანავე თიკასთან ჩავედი, ყავა დავლიეთ და გუშინდელი ჩემებთან საუბარი მოვუყევი, ჭორაობაში დრო უცებ გავიდა, ავედი სახლში მოვემზადე მალე დედამაც დამირეკა ცოტახანს ვილაპარაკეთ, ვუთხარი ჩემი გააწყვეტილების შესახებ,

როცა გიყვარს...(მესამე თავი)

-სად ხართ გოგო ამდენი ხანი თქვენ არ იცით რეები მოხდა-ტაისია -რა მოხდა ესეთი?-გაკვირვებულმა შეხედა ნინიმ და ტაისიამ მოყოლა დაიწყო -კოსტამ თვითონაც არ იცის რა უნდა რა-ნინი

დროებითი ინტიმი (თავი მესამე)

დილით საშინელმა თავის ტკივილმა გამაღვიძა, ისეთი შეგრძნება მაქვს თითქოს ვიღაც უროს მირტყავს და ამით სიამოვნებას იღებს. ამას ემატება სახლში გამაყრუებელი მუსიკის ხმა, სავარაუდოდ ნანკას აქვს ჩართული. მიჭირს თვალების გახელა.

არ მოკვდე გთხოვ! იცი, ჩვენ შვილი გვეყოლება....(მესამე თავი)

სასწრაფოდ გამოვიცვალე და წავედი. სავადმყოფოში შესულს კანკალმა ამიტანა, ასე მეგონა ყველამ ყველაფერი იცოდა და ჩემი დანახვა ყველას გააღიზიანებდა, თავს საშინელ დამნაშავედ ვთვლიდი, ვთვლიდი რაა....ჩემი ბრალი იყო, ალეკო

ტკბილი წვიმა (მესამე და მეოთხე თავი)

შე ნაძირალა. ანასთან მიახლოება არ გაბედო. გაისმა ალექსის ბოხი ხმა და საბას მარჯვენა თვალში მაგრად მოქნეული მუშტი მოხვდა,ირგვლივ გამეფებულ სრულ სიჩუმეს მხოლოდ ფანჯრის რაფაზე დაცემული წვიმის წვეთების ხმა არღვევდა. კატო საწოლზე წამოჯდა, ირგვლივ

ვნება (მესამე ნაწილი)

ხელ-ფეხი მიკანკალებს,ხელის გულით კიბის მოაჯირს ვეხები და ისე ავდივარ,ძლივს ვსუნთქავ,შიშისა და ნერვიულობისგან გული დამიმძიმდა,შევიწროვდა და ჟანგბადს აღარ უშვებს თავისთან.

დაუნდობელი გრძნობა (მესამე თავი...დასასრული)

-ჰო ეგრე იყო მაგრამ...-მაიკლმა მეგობარს კიდევ უთხრა რაღაც მაგრამ ანისიას თანხმობის მეტი აღარაფერი გაუგონია და არც უნდოდა გაგონება, რადგან ეშინოდა, რომ კიდევ უფრო უარეს რამეს გაიგონებდა. იგი თვალებით კიბეს დააჩერდა...რა ხდება? ეს რა...

ზებუნებრივი (თავი მესამე)

ძილში მესმოდა ალექსი ვიღაცას როგორ ეკამათებოდა,მაგრამ იმდენად დაღლილი ვიყავი თვალის გახელა ვერ მოვახერხე..ძილიი უფრო და უფრო მითრევს და მეც,ჩემდაუნებურად თავით ვეშვებიი სიზმრის სამყაროში..გაშლილ მდელოზე ვდგავარ და შორი ახლოს კაცს ვხედავ..კაც კი არა

სიკვდილამდე 33 წუთით ადრე (თავი მესამე)

გვერძე მივუჯეი და დავიწყეთ ფილმის ყურება, რომელიც არც თუ ისე საინტერესო იყო. სწორედ ამის გამო გამეღვიძა ღამის სამ საათზე , ვიღაცის სახლში, ჯერ შემეშინდა, ვერ მივხვდი სად ვიყავი, ტელეფონი მოვძებნე და ძლივს ვიპოვე ჯიბეში მედო. 35 მისთ ქალი

წერეთელი (თავი მესამე)

"მონატრება დროითი კი არა სივრცითი ფენომენია,შესაძლოა ადამიანი მთელი თვე ვერ ნახო,მაგრამ თუკი ის სადმე წავა და მასთან შეხვედრის ალბათობა ნულს გაუტოლდება,პირველივე დღეს მოგენატრება."