მე არ ვაპირებ უშენოდ ვიცხოვრო< 11 თავი

--გულო გრძნობების წყარო ხარ დაუშრობელი,გულის სიცოცხლე მის სიცოცხლის წყაროდ ქცეულა, გულის სისხლძარღვებს ამოძრავებს კაპილარები, სისხლი მჩქეფარე ნაკადულად ამოხეთქილა.სასიყვარულო სიტყვით გამოვიდა გეგი და შემდეგ სათითაოდ გადახედა ყველას და ისევ თქვა;

მე ვნახე ის...

თეთრი კაბა ეცვა. ლურჯი ყვავილებითა და გვირილით მორთული. მაშინაც ასე შეემოსა სხეული როცა ხელი სთხოვეს, უბრალო ქალაქის უბრალო კაფეში, უბრალო ხალხითა და სავსე გრძნობებით გარემოცულ სამყაროში.. მე ვნახე ის...

მე მოვალ შენთან და დაგაბრუნებ

ჩემი ოთახის ცივი კედლები რამდენ სევდას და სიყვარულს იტევს როცა ვზივარ და ლექსებით ვტირი სატრფოს გულივით გულჩვილად მისმენს.

მე არ ვაპირებ უშენოდ ვიცხოვრო< 10 თავი

დატოვე შენს საძინებელში,რომ უფრო კარგად ემოქმედა და სისრულეში მოეყბვანა თავისი ჩაფიქრებული გეგმა. ვერასოდეს ვერ გაიცნობ ქალს და ვერასოდეს ვერ ისწავლი ჭკუას შენ,ასეთი ბატი იქნები სულ.უთხრა ალეკომ. ---მოვკლავ და არ შემაჩეროს ვინმემ,გესმით?არავინ არ

მე არ ვაპირებ უშენოდ ვიცხოვრო< 9 თავი

რა უნდა იყოს ამ საშინელ ტკივილზე უარესი მტკივნეული რასაც მე ვუძლებ,თუნდაც თითოეული ქიმიურის გაკეთებისას,მაგრამ მე დარწმუნებული ვარ იმაში,რომ ადამიანი სიკვდილის შემდეგაც განაგრძობს სიცოცხლეს.რეალობა კი მაინც ერთია,ადრე თუ გვიან სიკვდილი მაინც მოდის

მე გეტრფი ჩემო სიცოცხლე

მე გეტრფი ჩემო სიცოცხლე შენ ჩემო გულის ლაჟვარდო მე შენ მიყვარხარ იცოდე ჩემო ენძელავ და ვარდო შენზე ფიქრებში მე ღამით აღარა მძინავს ლამაზო როდის იქნება ნეტავი ეს სიყვარული გაგანდო

და მე ამ წლებში მხოლოდ შენ გხედავ

რატომ მჭირდება მე იმის ახსნა რომ ცხოვრებაში კარგი არ ხდება და ჩვენ გვჭირდება სულ თავის დახსნა როცა პრობლემა გზაზე დაგხვდება

მე არ ვაპირებ უშენოდ ვიცხოვრო 8 თავი

მერამდენე ღერი სიგარეტი ჩაიფერფლა ფიქრებში,ფიქრობდა ხვალინდელ დღეზე და ფიქრობდა ნანასთან შეხვედრაზე.თეთრად დაათენდა თავზე და გულის ფანცქალით შეუდგა მზადებას.არანაკლებ დღეში იყო ნანაც.მთელი ღამე მომდევნი დღის მოლოდინში გაათენა.ფიქობდა,როგორ

მე მაინც არ დავნებდები

მე ეს დავწერე წყვდიად ღამეში მისი ხატება რომ მომელანდა და გამინათდა უცბად თვალებში თავში ფიქრები კვლავ ამებლანდა

"მე ვესტუმრე კანიონს"

მე ვესტუმრე კანიონს, გულს ვეღარ ვგრძნობ სხეულში... და მივენდე დინებას , გამაქანებს უფსკრულში...