სამი გურილი და მე *3*

-მარიამ? მარრ... -ანიმ ოთახის კარი შემოაღო.. მე კი ერთ ადგილს ვარ მიშტერებული. ვერაფერს ვერ ვგრძნობ, თითქოს დავცარიელდი...-მარიამ! -ჰა? ხო რა იყო?- ძლივს გამოვფზხიზლდი. -კარგად ხარ?-ფრთხილად შემეხო ხელზე.

შენ მე ბორკილებს ვერ დამადებ?!#7

- საკმაოდ კარგად მართავ მანქანას.- რამოდენიმე წუთიერი დუმილის შემდეგ ალექანდრემ ლეას თვალი გააპაა. - კი .... ვცდილობ ..... ვცდიოლბ ის ცრურწმენა დავარღვიო , რომ ქალი ვერ მართავს საჭეს. - ლეამ გაიცინა და მანქანა შეუმჩნევლად შეანელა. გზა მეტად ოღრო

მე,შენ და ცუდი ბიჭები (14)

-ახლა რას იზამ აქედან გადამაგდებ თუ კიდე დაგრჩა რამე სათქმელი-საკუთარი აკანკალებული ხმა უცხოდ ჩამესმის.ქვედა ტუჩს კბილებს შორის იქცევს და თავს აქნევს. მაჯაზე შეშვებას და სინდისის ქენჯვნას ერთდროულად ვგრძნობ,კარისკენ ბრუნდება. -ბაჩი-თავისით ამოდიან

მე ვიცი, რომ არაფერი არ ვიცი (1)

ვერც დედა და ვერც ვერავინ იგებდა. ვტიროდი ჩემთვის და ირეალობაში ჩემთვის სანატრელ ოჯახს წარმოვიდგენდა.. დრო გადიოდა ამ წარმოდგენილ ოჯახში მე ჩემი ადგილი დავიმკვიდრე და ღამით, ძილის წინ იქ ვაგრძელებდი ცხოვრებას სადაც ბედნიერი ვიყავი ცოტა ხნით..

მე,შენ და ცუდი ბიჭები (13)

ვგრძნობ როგორ ეხება ჩემი მარჯვენა მხარი მის მარცხენა მხარს,კაი კატო არ ვიმჩნევთ. -ველურო-ფიქრებიდან გამოვყავარ -აფთარო-მეღიმება -გინდა საიდუმლო გაგიმხილო?-შეთქმულივით ჩურჩულებს -მიდი განმანათლე-ვკბენ. ხედს მიშტერებული ჰაერს ღრმად ისუნთქავს და პირს

მე,შენ და ცუდი ბიჭები (12)

-იცოდე ბეჰემოთის ვოლიერში ჩაგაგდებ-სიცილს ძლივს იკავებს. დამპალი! ტუჩებს ვპრუწავ,თვალს თვალში მიყრის,კი ჩამგდებია! ხო ბეჰემოთის ხსენებამ აშკარად სტიმული მომცა,რაღაც თამაშის ხასიათზე მოვედი. ქვემოთ ჩავყავართ და ვიღაც თვალებს შავი ნაჭრით მიხვევს.

სამი გურული და მე *2*

ერთ დღესაც დამირეკა და მითხრა: -გერმანიაში მივდივარ..- საშინლად ამაყი რომ არ ვყოფილიყავი ალბათ მუხლზე დაჩოქილი შევევედრებოდი დარჩენას თუმცა რასვიზავთ... -მაგარია.... როდის? -ყველენაირად ვეცადე გატეხილი ხმა დამემალა...

თუ დღეს უკანასკნელად ვცხოვრობ, მე...

არ დაველოდები იმას,რაც ნებისმიერ წამს შეიძლება მოხდეს. ეს სიცოცხლის დაზღვევას ჰგავს, უფრო ნაკლებად ფიქრობ რა მოგივა, მაინც გარანტირებულად უკეთ იქნები. ისინი სიკვდილის მოახლოებას, მხოლოდ უბედურების ჩრდილში აქცევენ. მე რომ დღეს უკანასკნელად

სამი გურული და მე *1*

** * 15 წლის ვიყავი. როცა გავიცანი და ჩემი ისედაც სიგიჟეებით გატენილი ცხოვრება უფრო გააგიჟა... 23 ნოემბერი იყო როცა მობილურზე მომივიდა ესემესი. ჩვეულებრივ გიორგობას მილოცავდნენ... " გილოცავ გიორგობას "-მეც რაღათქმაუნდა ჩვეულებრივ ვუასუხე დაა აი

მე,შენ და ცუდი ბიჭები (11)

-გააღე თორე შემოვამტვრევთ!-მესმის ისევ.ოჰ შემოამტრვრევ თორე არ ამტვრევდე ჩემს კარებს. რა დონის იდიოტი უნდა იყო ადამიანი, გოგო ისეთ ოთახში ჩაკეტო შიგნიდანაც რომ იკეტება. ღმერთო ჩემო! ფაჯრიდან კიდევ ერთხელ ვიყურები,დაგერხა კატო,აქედან რომ გადაძვრე