ღამე მინდოდა და...

ღამე მინდოდა და უცბად თენდებოდა, წუთი მინდოდა და წამად გრძელდებოდა, მეტირებოდა და ცრემლი გამქრალიყო, ფხიზელს ვეძებდი და ყველა დამთვრალიყო.

რაც მინდოდა

და რაც მინდოდა მთელი გულით, მისთვის, რომ არ ვიბრძოლე, სიცოცხლის ბოლომდე სინანული გამყვება ალბათ, წარსული ისევ შეინახავს დანისნულ ხურჯინს.

მე მხოლოდ სიმღერა მინდოდა...

რა?! იქნებ შეწყვიტო ღვინის სმა.. იქნებ შეგეძლოს იმის თქმა, ჰო, ჩემო ჯადო თილისმავ.. რომ.. ჩვენ.. ვეღარ ვიქნებით ერთად ჩვენ, მოვენატრები დედაშენს, ბედი არაფერს შეგვარჩენს, და მარტოობას შეგვაჩვევს, ჩვენ.. დიახ ორივეს, მე და შენ, ახლა უცხოთ, და მაშინ

ჩემი ფიქრები, ჩემი გრძნობები

ჩემი ფიქრები, ჩემი გრძნობები, მე გასაფანტად მენანებოდა. შენი თვალები, შენი ტუჩები, მე არასოდეს მესალმებოდა. ჩემი ფიქრები, ჩემი გრძნობები, სხვათათვის მე არ მემეტებოდა. გულის საწყალი, ძველი ობები, როგორც საცოდავს მეფერებოდა. ჩემი ფიქრები, ჩემი

წარსულის კვალდაკვალ თავი 9

ნდოდა?შენი შურისძიება მგონი სრულდება...ეს გინდოდა?-მკაცრად ჰკითხა დუდამ-არა,დუდა.გაჩუმდი ასე არ მინდოდა.ასე არა,მე უბრალოდ სიმართლის გარკვევა მინდა.-თავი ჩაღუნა ქისტაურმა დამნაშავესავით.

გაცვეთილი ფრაზები

ყოველთვის როცა ადამიანებს რამეს ვულოცავ, ხაზგასმით ბედნიერებას ვუსურვებ ხოლმე, ხო სწორედ ბედნიერებას რადგან, სწორედ ის არის ის ჯადოსნური სიტყვა რომელიც ერთად იტევს ყველაფერს.

მდიდარი'ც ადამიანია (თავი 2)

ქალაქიდან წამოსვლის შემდეგ, ყოველ დღიური საუბრები იშვიათად მქონდა გარშემო მყოფებთან, რაც ცოტა არ იყოს მოსაწყენს ხდიდა ცხოვრებას. სამაგიეროდ, ჩემს ძველებურ საწერ მაგიდას დავუმეგობრდი.ლ.

რაც მინდოდა მეთქვა..

ოჯახი ბედნიერებაა. გყავს გვერდით ადამიანები, მაგრამ გგონია რომ არარის საკმარისი ეს სრული ბედნიერებისთვის. ეს თითქოს დაუფასებლობაა, მაგრამ არ არის ასე. ზოგჯერ უბრალოდ გინდა გყავდეს ისეთი ადამიანები, მეგობრები გვერდით, რომლებიც დაგელაპარაკებიან როცა

მინდოდა (სრულად)

მინდოდა შენი რიტმით მეცხოვრა, რომ შენს დაძახილს დავლოდებოდი და სანატრელი მუსიკის ხმაზე შენს მაჯისცემას შევკედლებოდი,

მინდოდა

მინდოდა, მაგრამ, წესი წესია, სახე ჩამეფლო საწოლში ქვიშის, ... და გამოვყევი გრძელ პროცესიას როგორც ტუსაღი ჯაჭვიან მწკრივში.