ღამის წყვდიადი

საღამო იყო,აივანზე იჯდა მია,სიგრილე იყო,ფუმფულა ადიელაში და ათასგვარ ფიქრებში გახვეული.გვერდით მაგიდაზე,ნახევრად დაცლილი ყავის ფინჯანი იდო.გაცივდა..გაცივდა ისე ,როგორც მისი გული,უგემური

,, რაც არ მითქვამს" (2)

მის მახინჯ სახეს ვუყურებდი და ვცდილობდი რაღაცნაირად ლამაზად მომჩვენებოდა.როცა მოსაუბრე ასე აქტიურად ცდილობს რაღაცებზე გელაპარაკოს და მითუმეტეს ჩემნაირი გენიალური გეგმით ხარ...

უკონტროლო გრძნობები (პირველი ნაწილი)

დამშვიდდი პატარავ-როგორ დავმშვიდე რას ნიშნავს ეს ყველაფერი? ხმას ავუწიესავით მაგრამ არ გამომივიდა როგორ შემეძლო მისთვის მეყვირა-შენი გადარეული დაქალის ბრალია ყველაფერი აღარაფერი მითქვამს, არც მას,

ტირანის მახეში #1

თვალებს ვხუჭავ,წარმოვიდგენ მისი ტუჩები ჩემს სხეულს როგორ ეხებიან,როგორ დაცოცავენ აქეთ იქით გრძელი მოქნილი თითები..ბინძურ ფანტაზიებში გადართულს,ოხვრა მხდება პირიდან..ტელეფონის ზარი მაფხიზლებს და ნეტარებისგან ოცნებებში მოცურავეს,სწრაფად ვწვდები

მეათე შეგრძნება (3)

-შეგაშინე ხო? - მისი სახე ხელებში მოიქცია და თვალებში ჩახედა ლიდიას -ცოოტა. მაგრამ არაუშავს! -ბავშვურმა ღიმილმა გადაურბინა სახეზე რაზეც ვერც ვაჩემ დამალა ემოციები -ჩემი აღარ შეგეშინდეს! არასოდეს კაი? არასდროს არაფერს დაგიშავებ! მირჩევნია ჩემ თავს

იმ საღამოს წვიმდა (თავი 4)

თვალდახუჭული მივყრდნობოდი სავარძლის თავს.უკან მოვიტოვე ლონდონი,ქალაქი რომელმაც ერთი ნახვით შემაყვარა თავი.უკან დავტოვე საუკეთესო დღეები.და მოსე...ახლაც თვალწინ მიდგას მისი სისხლისფერი ტუჩები,ენითაღუწერელი სიამოვნება რომ მომანიჭეს.მალე თბილისში

მარადიული გრძნობა

ნინა ბეჯითი მოსწავლე იყო სკოლაში, ყველაფერს აკეთებდა მისი მომავლისთვის, მას ყავდა ისთვის საყვარელი ადამნიანი რომელიც დაიღუპა, მისი სიკვდილის მერე კი ყველასთან ცდილობს ურთიერთობა არ დაიწყოს, რადგან

*სისხლიანი პაემანი* (თავი 27)

- დემე... ჩუმად აღმოხდა ბაგეებიდან მისი სახელი,კაცმა კი მისი ხელის ზურგს მიაწება ტუჩები აცრემლებული თვალებით.- სად ვარ.. რა ხდება..ტასო პანიკამ მოიცვა,თვალების ცეცება დაიწყო აქეთ-იქით,მაგრამ ჯერ

ჩვენ ერთმანეთი დაგვებედა [სრულად]

ხო,ყველაფერი იგივე იყო. თითქოს,წარსულში დავბრუნდი. მივხვდი,რომ ჩემ გვერდით იყო. ვიგრძენი მისი მოახლოება. გამეღიმა,გამრამ ამ ღიმილში ტკივილი უფრო იკვეთებოდა,ვიდრე ბედნიერება

ღარიბი ბიჭი (თავი 1)

-მე მაგდა მქვია, არაუშავს მე გაგაცნობ.სკოლის მერე არ გინდა გავისეირნოტ ყველაფერ მოგიყვებოდი სკოლის შესახებ!-რავი ვნახოთ?!-კაი წავედი ზარი მალე დაირეკება კლასში მალე უნდა მივიდე შენც გირჩევ