აკრძალული ხილი(19 ნაწილი-მეორე ნაწილის დასაწყისი)

- მართლა არ მეტყვი სად მივდივართ? - ვკითხე და იმედიანად შევხედე. -არა - ეშმაკურად ჩაიცინა და ტუჩებზე მსუბუქად მაკოცა.-აუ, კარგი რაა... ახლა მაინც გამოაცხადებენ ჩვენ რეისს და ხომ გავიგებ - წარბი ეშმაკურად ავზიდე და გამარჯვებული მზერა მივაპყარი

წყვილები ერთნაირი ნიშნით [1 ნაწილის დასასრული]

-დღეს არ მოსულხარ ბიბლიოთეკაში სამეცადინოდ მე კიდევ აღარ მინდა დავისაჯო და ეს იდიოტური სასჯელი გახანგრძლივდეს - ვუთხარი დანიელს როცა უკვე სკოლას საკმაო მანძილით მოვშორდით-უბრალოდ... - აღარ ვაცალე წინადადების დამთავრება - ხო ვიცი რო ბრიჯიტთან ყოფნა

აკრძალული ხილი(18 ნაწილი-პირველი ნაწილის დასასრული)

გაკვირვებისგან განძრევაც ვერ მოვახერხე. ყველამ თავისი ადგილი დაიკავა. გოგოებმა მეც მიჯიკეს დაჯექი რას წამოჭიმულხარო. წარწერა გაქრა და ყველაფერი ერთბაშად დაბნელდა, შემდეგ კი ვიდეო ჩაირთო.

"გპირდები" - (16) (პირველი ნაწილის დასასრული)

სანდროც წავიდა. პირველი ორი დღე სუ მირეკავდა, ის მაღვიძებდა და ის "მაძინებდა". ხუთშაბათს აღარ დაურეკავს დილას, რაც ძალიან გამიკვირდა. იმ დღეს საერთოდ არ დაურეკავს რამც უკვე ნერვებზე ამწეწა. ერთი-ორჯერ მივწერე მაგრამ პასუხი არ გაუცია. ეხლა ხო საერთოდ

მუხის ძირას (მეორე ნაწილის დასასრული/თავი 5-7)

სანდრო ანის ზარის შემდეგ ძალიან დაიძაბა და შეეშინდა,არ იცოდა მართლა სად უნდა წავსულიყავი,მისი აზრით ან სახლში უნდა მივსულიყავი ან გიორგისთან,მაგრამ ამ ორიდან არცერთგან არ ვიყავი,ამიტომ კი თქვა მაგრად ო,მაგრამ მაინც წამოვიდა ჩემს მოსაძებნად...სანდრო

მუხის ძირას (პირველი ნაწილის დასასრული/თავი 5-8)

მალე სკოლა ისევ დაიწყო...ეს სემესტრი ძალიან განსხვავებული იყო,ალბათ ვაკოს გამო... უფრო მხიარული იყო,ყოველდღე მიხაროდა სკოლაში წასვლა,მერე ვაკოსთან ერთად ყოფნა გაკვეთილების შემდეგ... ყველანი ერთად ძალიან მაგარ დროს ვატარებდით... ხან სად ვიყავით ხან

მიშველეთ მუშაობით მკლავენ!15 (პირველი ნაწილის დასასრული)

ნაცრისფერი დღეები თეთრხალათიანებთან ერთად...ყოველდილით საშინელი უგემური მწვანე ჩაი... შუადღეზე გაყინული წვნიანი და საღამოს ძველი კბილების დასამტვრევი "ფუნთუშა".ყოველდღე ერთი თეთრხალათიანის შემოსვლა, ფეხზე ნემსის ჩხვლეტა. ყოველთვის ერთი და იგივე