ღამის ზმანება (3 ნაწილი)

ორი დღე სახლიდან არ გავსულვარ... უბრალოდ არაფრის ხალისი არ მქონდა, მაგრამ ჩემი სიზმარი მეორდებოდა და მეორდებოდა... დაუსრულებლად... გავიღვიძებდი, ვიძინებდი და კიდევ მესიზმრებოდა... ერთი სიტყვით მოსვენებას არ მაძლევდა.

მე,შენ, ბუნება და სიყვარული (ნაწილი 1)

მეგობრებო,ეს ყველაფერი არის ნამდვილი ისტორია რომელიც პირადად მე გადამხდა,ტექსტში არ გამომიყენებია რეალური სახელები არის გამოყენებული უცხოურო სახელები, შეცდომების არის მაგრამ ტექსტის შინაარს მიხვდებით.

მტრობა (ნაწილი 7)

-და წილსიპირული გიმღერა? გადაიხარხარა არბიმ. - არაფერი არ ყოფილა , ვერ გაიგე?! -კაი, კაი. და რას ვაპირებთ? ვერ გადავიყვანთ და ვერც აქ გამოვკეტავთ. -არ ვიცი რა ვქნა. თავგზა სულ ამებნა. -თუ ვერ გადავიყვანთ აქ ხომ ვერ გამოვკეტავთ. მალე ორი თვე გახდება

ღამის ზმანება (2 ნაწილი)

-ამმ... - დავიბენი და ხმა ვეღარ ამოვიღე. შემდეგ ჩაიცინა და მზერა ისევ ასფალტს გაუსწორა. -პრინცესები ცუდ ბიჭებთან საქმეს არ იჭერენ ხომ? -რა? - ვკითხე გაკვირვებულმა. -რა გაგიკვირდა - მხრები აიჩეჩა და ტაქსი გააჩერა. -საიდან მოიტანე რომ პრინცესა ვარ...

პატარა გოგონა დიდ ქალაქში (ნაწილი 4)

-გამარჯობათ - ვუთხარი და ხელი გავუწოდე ჩამოსართმევად. ჩემი სიფრიფანა თითები მის ძლიერ ხელებში ჩაიკარგა. თვალებში როცა ჩავხედე ზღვა მომაგონდა, ბობოქარი ლურჯი ზღვა, მისი თვალები ზღვასავით ლურჯი იყო, ზღვასავით მღელვარე. - მმმე მმე თქვენი ახალი

ღამის ზმანება (1 ნაწილი)

სიბნელე... შიში... ვიღაც მამაკაცი ჩემგან ზურგით იდგა... ხელში რაღაც ეჭირა, მაგრამ რა არ ვიცი... მოტრიალდა... სახე ვერ გავარჩიე... მხოლოდ შრამი დავინახე მარცხენა მხარეს, მკერდზე. საკმაოდ თვალშისაცემი იყო... -დამშვიდდი... - მითხრა ბოხი ხმით და ჩემკენ

პატარა გოგონა დიდ ქალაქში (ნაწილი 3)

ძალიან მკაცრია ხანდახან ცხოვრება, ჩაგისაფრდება ხოლმე, ჯერ ფეხს დაგიდებს და წაგაქცევს, შემდეგ ზედ დაგაწვება და შენი გაჭ....ტა უნდა, ბოლოს კი კისერზე მის უზარმაზარ ტორებს შემოგახვევს და უნდა გაგგუდოს. თუ არ გაიბრძოლე, თუ არ მოიშორე მისი ტორები ის

მტრობა (ნაწილი 6)

- კაი რა ნუ ბრაზდები ქართველო, ვეღარ გამიცანი ეს კვირები?! - გაგიცანი და დავასკვენი რომ მანერები გაქვს ნულზე დასული, ასევე არ გაგაჩნია გრძნობები და ხარ პირუტყვი. ანდროს ღიმილი წაეშალა სახიდან, მარი მეორე მხარეზე გადაატრიალა, თვითინ კი ზემოდან

პატარა გოგონა დიდ ქალაქში (ნაწილი 2)

კაფედან ბრაზმორეული გამოვვარდი. რამდენიმე ნაბიჯი გადავდგი და იქვე მდგარ სკამდე ჩავიკეცე. არვიიცი იქ რამდენი ხანი ვიჯექი სანამ არ ვიგრძენი რომ გვერდით ვიღაც მეჯდა. გავიხედე და ყველაზე ნაკლებად ვისაც ველოდი ის დავინახე

პატარა გოგონა დიდ ქალაქში (ნაწილი 1)

ყველა ადამიანი ერთმანეთისგან განსხვავებულები ვართ, ხომ ასეა არა? ყველანს სხვადასხვაგვარი ხასიათი და ჩვევები გვახასიათებს, ზოგი ჭირვეულია, ზოგიც გულჩათხრობილი, ზოგი კიდევ უჟმური, ძალიან, ძალიან, ძალიან უჟმური. ასეთი ადამიანები ერთეულებად იბადებიან