პაციენტი (თავი პირველი)

მთავარი პერსონაჟი, ორელა, არის ფსიქიატრიული კლინიკის პაციენტი, რომელიც შიზოფრენიით არის დაავადებული. ის შემთხვევით აღმოჩნდება ტყეში, სადაც ფიქრები არ ასვენებენ. ორელა მიიჩნევს, რომ დედამიწაზე უამრავი პრობლემაა. ის დარდობს ყველაფერზე, მაგრამ არ იცის

განსაკუთრებული პაციენტი (სრულად)

აღშფოთებული.. დიახ, სწორად გაიგეთ. გოგონა, რომელმაც ყველა პლასტიკური ქირურგის ნერვული სისტემა დაანგრია, არარსებული ნაკლი იპოვა და მათ პაცინეტებში ეჭვები გააღვიძა, ახლა, თავის უკანასკნელი მსხვერპლისკენ, ამაყად მიემართება. 'უკანასკნელს' იმიტომ ვამბობ,

ცის არტ ყელა ( ნაწილი 17)

თითქოს გამსინჯა, ამოიოხრა და განაგრძო - პაციენტი ნ. ჯავახიშვილის მდგომარეობა უცვლელია, ის კვლავ კომატოზურ მდგომარეობაში რჩება. ისევ დატოვეს ოთახი და დავრჩით მე და ვაკო.. ისევ სიჩუმე..

პაციენტი [დასასრული]

_ გრძნობა არა, ნუკა. შენ მე გიყვარვარ _ უთხრა, ფრთხილად აკოცა თვალებში, მერე ლოყაზე, მერე ცრემლის გამო დასველებულ ადგილებზე დაუტოვა კოცნები და როცა გოგომ ყელზე ხელები მოხვია, მიხვდა რომ თვითონაც უყვარდა.

პაციენტი [3]

_ ერთი, ორი, სამი _ ითვლიდა ნუკა, თან ბაბუაწვერებს სულს უბერავდა და თვალებდახუჭული და ბედნიერი ჩანდა. ესეც დააფიქსირა ფოტოაპარატმა, ისიც, როგორ ავარდა ჰაერში ბაბუაწვერების ნამცეცები და ისიც, როგორ ფართოდ გაიღიმა გოგონამ. მამაკაცს გულში სითბო

პაციენტი [2]

ლავიწზე ორმა გრძლად დასერილმა ადგილმა დააეჭვა მამაკაცი , ძალიან ფრთხილად ასწია ხელი და საჩვენებელი თითით დასერილ ადგილს შეეხო , ქვემოდან ზემოთ აუყვა და იგრძნო , როგორ დააყარა ტანში ჟრუანტელმა ნუკას და მის დახუჭულ თვალებს შეხედა . მეორე ხელი ასწია და

პაციენტი [1]

_ შეგიძლია რომ მოკეტო ? _ ამოისისინა და ფუნჯი მაგიდაზე დააგდო . “ ადვილად ღიზიანდება , ფეთქებადი ხასიათი აქვს და ნებისმიერი დეტალი , რაც არ აწყობს , წყობიდან იყვანს “ . _ ამისთვის არ მიხდიან . ფულს საუბრისთვის მაძლევენ _ გულახდილად უთხრა და