One and Only (თავი პირველი)

უყვარდა ის გრძნობა რაც მანქანის მართვისას ეუფლებოდა,გამარჯვებაზე მოახდინა ორიენტირება,სიჩქარეს მოუმატა საჭეს ძლიერ უჭერდა ხელს,ცოტაც და გამარჯვებას იზეიმებდა,როცა გვერდით წითელმა პორშემ ჩაუქროლა,გაბრაზდა თუმცა დაელოდა როდის მოაბრუნებდა მისი

i want to love me - ანუ მინდა გიყვარდე (პირველი)

- მეც არ ვთქვი რატომ ზანზარებს მიწათქო? - თქვა და ყველამ გაიცინა. მან არაფერი არ თქვა თვი ჩახარარომ მისი ცრემლიანი თვალები არავის დაეახა და გზა გააგრძელა. კიდევ თქვეს ბიჭებმა მასზე სხვა უარესი სიტყვები და ხარხარებდნენ მაგრამ აღარაფერი ესმოდა. მხოლოდ

ტანგო ყინულზე (თავი პირველი)

სუსხიანი ზამთარი იყო მეორე სართულის აივანზე ვიჯექი ცხელ ჩაის ვსვამდი და თბჰილ ფინჯანზე გაყინულ თითებს ვითბობდი,თოვდა...როგორ მიყვარს თოვლი ვიჯექი და ვფიქრობდი რალამაზია ირგვლივ ყველაფერი თეთრი... და წმინდა მაგიდაზე დადებული დაკეცილი გაზეთი ავიღე...

წერეტელი (პირველი ნაწილი)

-რატომ მოხვედი? -მაინტერესებდა როგორ იყავი -წაეთრევი ახლავე აქედან თუ გამოვანგრიო ეს გისოსები და გაგათრიო ძალით? -გიგი კარგი რა,ბოდიში ხომ მოგიხადე -იმას რაც შენ გააკეთე,ბოდიში არ შველის,გამოვალ და ყველა თქვენგანს მოვაკითხავ!გაიგე??შენებს გადაეცი

შოკოლადისფერი! პირველი ნაწილი სრულად

-ასე ზუსტად,ჯერ არავის აღუწერია მისი შინაგანი სამყარო. -არ მეთანხმები?-გაკვირვებული მეკითხება,მე კი თავს ძლივს ვიკავებ,რომ არ ავყვირდე. -კი,რა თქმა უნდა

დუბლი პირველი

_ღიმილი წლების შემდეგ მაგრამ შეყინული ცრემლები პიველ ბიძგზე , მკვრივი მამაკაცის უხეში მკლავების ნარნარი თეთრ სხეულზე, და ბოლო ამოსუნთქვას ამოყოლებული პირველი გადატვირთვა_მერე ბევრი პოზა და უფრო მეტი ექშენი ბოლოს კი ცარიელი პალატის

დუბლი პირველი

_გულწფელობა , ხო ხო გულწფელობა მაინდამაინც მორცხვი ღიმილით უნდა დავმჯდარიყავი შაბლონურად გამეცა კითხვებზე პასუხი და წავსულიყავი , მე რასაც ვგრძნობ ვფირობ იმას ვამბობ და სწორედ ამით გჯობნით ყველას , აი მაგალითად შენ ჩვეულებრივად რუტინულად

პარიზული კოკაინი (პირველი თავი)

-ვერონიკა!ვთქვი ჩუმად და მის მოახლოვებას დაველოდე.სულ გადამავიწყდა ეს გოგოც , რომ ჩენთან ერთდ იყო. ვერონიკა ჩემზე ერთი წლით უფროსია , ანუ 20 წლისაა, მეორე კურსის სტუდენტია. რაღაცნაირი გოგოა , ცხვარივითაა.ლამაზად ვერ ჩავთლი , 70-იანებში

მთელი ცხოვრება (თავი პირველი)

რომ დავიბადე მაშინ დაიწყო ოჯახსა და სანათესაოში დიდი გაწამაწია. დედა 37 წლის იყო რომ გამაჩინა და ვინაიდან არ იცოდნენ ასაკის გამო კიდევ შეძლებდა თუ არა მეორე შვილის გაჩენას, განსაკუთრებდით აღნიშნეს გოგოს დაბადება,- დედისთვის გოგო სულ სხვააო.

"ის რაც არ იყო..." (ნოველის პირველი ნაწილი)

ისინი მორიგი ივენთიდან ისევ ერთად, ტაქსით უკან ბრუნდებოდნენ. ახალგაზრდა მამაკაცი შეზარხოშებული იყო, თუმცა არც ქალს აკლდა ღვინით დამტკბარი სითამამე. ორივე მანქანის უკანა სავარძელზე მოხერხებულად იჯდა. ახალგაზრდა წვეროსანმა ტაქსში ჩაჯდომისთანავე იგრძნო