შენ კიდევ რჩები!

მზე ჩადის ცა გავს აფეთქებულ ცეცხლიან ედემს მინდოდა ფუნჯად ზღვა მექცია ნახატად ღამე... ერთხელ მოვტყუვდი, ვარსკვლავთცვენის სურვილებს ვენდე, ჰო მერე ლამაზ უსასრულოდ უძირო თვალებს.

როდესაც მარტო რჩები (7)

ვიდექი მაგრამ ჩემთვის ყურადღება არ მოუქცევია, არც ვამტყუნებ შეუძლებელია ასეთ დროს სხვა რამეზე ფიქრი. მოსაცდელ დერეფანში, ლიკა კრესლოში ზის და ნერვიულობისგან ფრჩხილებს იჭამს, ნია იქეთ-აქეთ დადის და გამუდმებით ქვემოდ

როდესაც მარტო რჩები (6)

ძალიან დამეხმარა, მართლა მჭირდებოდა თანაგრძნობა... რამოდენიმე წუთში ლილი ბებოს სახლს მივუახლოვდი რომელიც ჩაბნელებული იყო, კარზე დავაკაკუნე მინდოდა მას კარი გაეღო მაგრამ როგორ გააღებს ის ხომ აღარ არის.

როდესაც მარტო რჩები (5)

არაფერია იმეზე დიდი ბედნიერება, როდესაც შენს ყველაზე საყვარელ ადამიანს მაგრად ჩაეხუტები. დღეს ისეთი ბედნიერი ვარ, ვერავინ და ვერაფერი გამიფუჭებს ხასიათს! .. მე და ნიამ იმ დღეს დიდხანს ვილაპარაკეთ, ერთმანეთს ვუყვებოდით

როდესაც მარტო რჩები (4)

ყოველი დღე ასე იწყება! დილით კოლეჯი ღამით მუშაობა, მოწყენისთვის დროც კი არ მრჩება. 3 თვე გავიდა რაც თავშესაფრიდან წამოვედი, ვცდილობ არ დავეცე , მინდა უფრო მეტი გავაკეთო ჩემი საყვარელი ადამიანების საპოვნელად მაგრამ

როდესაც მარტო რჩები (3)

გადავწყვიტე! რამდენიმე დღით ლილი ბებოსთან ვრჩები! ძალიან გამიხარდა ერთი ნაცნობი მაინც რო ვიპოვე ! ლილი ბებოს ვთხოვე ესწავლებინა გზა სადაც ჩემი მშობლებია დასაფლავებული. მინდოდა მათთან მივსულიყავი და ყველაფერი მომეყოლა

როდესაც მარტო რჩები (2)

ნია ჩემი მეგობარი ჩემი და იყო! მაგრამ ისიც წაიყვანეს ისე რო ჩემთვის არავის უკიტხავს. ნიას წასვლის შემდეგ ადგილს ვერ ვპოულობ, მინდა ერთხელ მაინც ვნახო და ჩავეხუტო. ვხედავ ყოველ დღე როგორ ერთობიან ჩემი

როდესაც მარტო რჩები (1)

ძვირფასო დღიურო! მე ანა მონდგომერი ვარ და ეს ჩემი პირველი დღეა ბავშთა თავშესაფარში .რამოდენიმე კვირა გავიდა რაც ჩემი მშობლები დაიღუპნენ და უკვე მენატრებიან. ჩემი პატარა ძმა გაბრიელი წაიყვანეს, ქალბატონი ნესტანი