დემეტრე ფილფანის საკუთრება(თავი1)

ე ანასტასია მეტრეველი ვარ, 17წლის, მეთორმეტე კლასელი,კარგი ტანით და სიმაღლით, მოკლე ყავისფერი თმით, დიდი და გამოკვეთილი ტუჩებით. დედისერთა ვარ, ჩემი მშობლები ბიზმესმენები არიან და მუდმივად გასულები არიან, ჩვენი შეხვედრა და ერთად ყოფნა ძალინ

ქალდანის საკუთრება. (1)

უნივერსიტეტიდან გამოსულს სწრაფად მეფეთება თბილისის მდუღარე ჰაერი სახეზე და მეც მაშინვე ჩანთაში ქექვას ვიწყებ, როგორც მახსოვს ის ორლარიანი მარაო უნდა მეგდოს ვიღაც ქალმა , რომ შემომაჩეჩა თავისუფლებაზე .

თქვენ მკვლელის საკუთრება ხართ ქალბატონო (#თავი1)

ცივა. ქუჩაში მანქანები მოძრაობენ სწრაფად... ლილე ნელა მიუყვება მტკვრის სანაპიროს... უცბად ფეხის ხმა გაიგონა მერეკი გასროლის ხმა... გული დაუმძიმდა... გაქცევა უნდოდა მაგრამ ადგილს მიეყინა... ისევ მძიმე ნაბიჯების ხმა გაიგონა დამერე ცხვირის ნესტოების

საკუთრება

რა გულიანად შეიძლება ამაზე იცინოს კაცმა, მაგრამ ღიმილი არ უხდება ..შეკუმშვას გაფერმკთალება და კარგვა მოყვება ხოლმე რისი ? დაგავიწყდათ ღმერთი, რომ დავიფიცე... მიხარია უნდა მიახაროდეს კიდეც სხვააირად არ მოსულა სიხარული აუცილებელია მითხარ ი შენი

საკუთრება.[დასასრული]

-ემილი,რა ჯანდაბა გინდა?-თავი ვერ შეიკავა მამაკაცმა,როდესაც გოგონა საშინლად ნასვამ მდგომარეუბაში ჩაჯდა მანქანაში -შენ,ლუკა,შენ და გეფიცები თუ მაქვს შანსი,აუცილებლად გამოიყენებ,აღარ დაგტოვებ...-ცრემლი გადმოუგორდა გოგონას -ჰაჰ-გაეცინა ლუკას-აღარ

საკუთრება.[15]

-კარგი,მაშინ შენ ჩაატარე ოპერაცია,მე კი გიკარნახებ რა უნდა გააკეთო.-ერთ ხანს ფიქრობდა ნანა,თუმცა თიკა ჩაერია საუბარში და დუმილი დაარღვია -ქალბატონო ნანა,ჩემი აზრით,კატო მართალია,ჩვენ არაფერს ვკარგავთ ამით,სანამ გელა მოვა მანამ მამაკაცი დაიღუპება.

საკუთრება.[14]

ლბათ ყველაზე საშინელი მომენტი ცხოვრებაში ის დროა,როდესაც საყვარელ ადამიანს კარგავ. ალბათ ყველაზე საშინელი მომენტი შენს ცხოვრებაში ის მომენტია,როდესაც მთელი ცხოვრება თავდაყირა გიდგება და ფერების შეცვლა გიწევს. როდესაც ყველა სინანულით შემოგყურებს და

საკუთრება.[13]

-არც გაბედო შეხება!-ოდნავ წამოიწია გოგონა,შემდეგ გიგას გადახედა,რომელი მისკენ მოდიოდა-თქვენ ორი! თქვენ! თქვენ დაგეგმეთ ყველაფერი,თქვენ მომატყუეთ,თქვენ გამიცრუეთ იმედები! -ისტერიული ტირილი აუვარდა გოგონას -მისმინე..-საუბრის დაწყება სცადა ლუკამ,თუმცა

საკუთრება.[12]

-სიურპრიზიიი..-შემდეგ კი მათ ნიკა გამოეყო,გვირილების გვირგვინით ხელში,ნელი ნაბიჯებით მიუახლოვდა ერთ ადგილზე გაშეშებულ,მტირალ გოგონას და მთელი სიფაქიზით დაადგა თავზე გვირგვინი -დაბადების დღეს გილოცავ გვირილავ-შუბლზე ცხელი ტუჩები მიაწება და ატირებული

საკუთრება.[11]

მთელი ღამე გურამის საწოლთან გაათია კატომ,სავარძელში იჯდა და ყოველ წამს ამოწმებდა ბაბუას,სუნთქავდა თუ არა,ხელზე ეფერებოდა და ფიქრობდა რომ ასე უფრო აძლევდა გურამს ბრძოლის სტიმულს,სანამ გურამს არ გამოეღვიძა მანამ თვალი არ დაუხუჭავს