ცრურწმენა (სულ)

ამბავი მათთვის, ვისაც უყვარს რეალობისგან ჯადოსნურ სამყაროში გაქცევა. ამბავი სიყვარულზე, მეგობრობაზე და ჯადოქრობაზე, რომელსაც დღეს ცრურწმენას ვეძახით )))))) p.S ჩამქვრალმა გელასნაირმა კუდიანებმა არ წაიკითხოთ P))))))) პუფ!

გოგონა ციტრუსის ბაღიდან (სულ)

_ისე, სიმპატიური კია, რას ერჩი , თან ცხენები უყვარს!_ ჩაილაპარაკა ანცი ღიმილით და ისევ გვერდით მომიჯდა. კალთაში რამდენიმე ჯერ ისევ მომწვანო ლიმონი ჩამიყარა._რა დაგიძახა? მჟავე? რა ზუსტად შეგეფერება ეგ სახელი, არა?!

მე, შენი ოცნების ქალი ( სულ)

ეს პატარა მოთხრობა არაა იდეალურ ადამიანებზე, თუ სტერეოტიპული საზომით შევხედავთ მათ. უბრალოდ იმის თქმა მინდა, რომ ერთმანეთის მიღება უნდა ვისწავლოთ ისეთების, როგორებიც ვართ.და დიახ, ყველაფერი გამოგვივა, რასაც გულით მოვინდომმებთ.

ცეცხლი აინთო, თამაში დაიწყო (სულ)

ტბის ზედაპირი სარკესავით ირეკლავდა ზეცას.ჩამობურული ნაძვები გვირგვინივით ერტყა წყლის გამჭვირვალე სივრცეს. ისეთი მყუდროება სუფევდა ირგვლივ, რომ ვერავინ წარმოიდგენდა, თუ ეს სამოთხის მსგავსი მიდამო, ამ ლამაზი ნიღბის მიღმა სისხლიან საიდუმლოს წლების

ქალაქური ლეგენდები "დევი" ( სულ, ისედაც ერთი ციცქნაა)

ამბავი დაფუძნებულია რეალურ მოვლენაზე, რაც ჩემს პატარა ქალაქში ლამის მუდმივად ხდება ხოლმე))))))))) ვისაც არ გჯერათ, გვესტუმრეთ და დაიჯერებთ))))

სიბნელის მარცვალი (სულ)

წელამდე წყალში იდგა. ცისფერი სარაფანა წყალს მარაოსავით გაეშალა მის გარშემო, სველი თმა კი მკლავებზე და მკერდზე მიჰკვროდა. ქალი უძრავად იდგა და შიო უცებ ვერც მიხვდა, თუ რას აკეთებდა.თითების მოძრაობას მიადევნა თვალი და მოულოდნელად ყრუდ მისწვდა მის

ალიბი (სულ)

ბნელი ტყე აშინებდა ქალს. თავს არაკომფორტულად გრძნობდა. კარავში სწრაფად დაბრუნება სურდა, თითქოს კარვის ფარატინა ნაჭრის კედლები ღამეული საფრთხისგან დაიცავდნენ. ტყის სიღმეში ჩქარი ნაბიჯების ხმა მოესმა ქალს. თითქოს დათვი მიალაჯებდა

ისევ.... ( სულ)

ცხოვრება მუდმივი წრეზე ბრუნვაა, როცა გგონია, უკვე საკმარისად მოშორდი ათვლის წერტილს, აღმოაჩენ, რომ შენდაუნებურად ისევ თავდაპირველ საწყისს დაუბრუნდი. ისევ... ისევ... და ისევ... სწორედ ამიტომ გაქცევით ვერაფერს შეცვლი და უშველი შვილო. გამბედაობა

შეცდომა ( სულ)

ადამიანები სრულყოფილებისგან ძალიან, ძალიან შორს ვართ. ამიტომ შეცდომებს ხშირად ვუშვებთ. მაგრამ რატომღაც სხვისი შეცდომა ყოველთვის ჩვენსაზე ბევრად მუქ ფერებში გვესახება ხოლმე. საკუთარი ნაკლის დასამალად სხვის ნაკლს გამეტებით ვიფარებთ ფარად. აზრი არ

შავი კატა (სულ)

ეს ჯადოსნური ამბავი დაიწყო 13 ნოემბრის, პარასკევს 13:13 წუთზე, როცა მე წინ შავმა კატამ გადამირბინა .....