,,ტკივილი''

აი,ზუსტად ეხლა ვგრძნობ,რას ნიშნავს მონატრება,გულწრფელი მონატრება,რომელიც ტკივილამდე გრძელდება ჩემს სხეულში, იგი შენზე ფიქრებით დაუსრულებელი ფიქრებით იწყება და უსასრულოდ გრძელდება.მენატრები ისე როგორც არასდროს…უზომოდ მენატრები…მენატრება ერთად

ტკივილი

უშენოდ მიდიან ეს ჩუმი დღეები, მივყვები დინებას და არვიცი, როდემდე ... დამღალა ყველამ და უაზრო ფიქრებმაც დღეს ბოლო მოუღეს ადრინდელ ოცნებებს...

სულის ტკივილი

სისხლი თვალებში,გულში ოცნება,სულში ტკივილი და მეგობრობის თვალში ისევ ღიმილი მწარე რეალობა,მწარე ცრემლი და მწარე ტკივილი ის დღე ჩემთვის მოგონობად მუდამ ქცეული

დაუსრულებელი ტკივილი

მენატრები და ნელ-ნელა უფრო ძლიერდება ეს გრძნობა ჩემში. ვიცი შენზე ფიქრი არმომასვენებს და იმაზე დიდხანს გამყვება თან ვიდრე წარმოგიდგენია, თუმცა შეუძლებელია ამის დასრულება. ასე მგონია ამ გრძნობის გარეშე უკვე არსებობას ვეღარ შევძლებ. იმის წარმოდგენა,

ახალი წლის ტკივილი

დღეს 31 დეკემბერია ახალი წლის წინა ღამე 2016 წლის , ბოლო წუთები, მიხარია რადგან, 2016 წელს ვემშვიდობები და 2017 წელს ვხვდები საყვარელ ადამიანებთან ერთად მჯერა რომ ეს წელი ბედნიერების მომტანი იქნება მაგრამ, ასე არ აღმოჩნდა. ახალი წლის ღამეს დიდი

სუნთქვის დაკარგვით გამოწვეული ტკივილი

სუნთქვის მოყვარული ხარ სუნთქვის გარეშე ჰომ შეუძლებელია სუნთქვით შეწყვეტილმა სიყვარულმა აუფორიაქა გოგონას გული

დიახ,სიყვარული

ეს არის მოკლე ჩანახატი სიყვარულის თემაზე.ეს არ არის ვრცელი ისტორია თავიდან ბოლომე ეს არის უბრალოდ მოკლე ჩანახატი,რომელიც ერთი ისტორიის მოსმენის შემდეეგ დავწერე,ზოგადად მწერალი არ ვარ მაგრამ მომინდა დაწერა და მომინდა რომ ეს ნაწერი სხვებისთვისაც

ტკივილი

ბედნიერი ვარ, ყველაფერს ვგეგმავ მიხარია რომ მალე დედა გავხდები ეს ისეთი საოცარი შეგრძნება როცა გებულობ, რომ შენში მეორე გული ყალიბდება. ყველაფერი დავგეგმე მიხარია სახელებიც კი მოვიფიქრე ვწევარ და ვფიქრობ გოგო თუ ბიჭი ნეტა რომელი იქნება უცებ აზრზე

ტკივილი

მე რომ გაფრენა არ შემიძლია, ეს უკვე ნიშნავს გარდაცვალებას, ვგრძნობ ვეღარ ვუძლებ და ვეღარ ვქაჩავ, ამდენ ტკივილს და ამდენ წვალებას.

ღვთაებრივი სატირა, თავი I (+18)

10 ოქტომბრის დილაა. ჩემთვის განსაკუთრებული დღე, მე დღეს პირველად წავედი უნივერსიტეტში, მთელი დილა ვღელავდი. რა მოხდება აუდიტორია რომ ვერ ვიპოვო, რო შევრცხვე? უაზროდ რომ ვიბოდიალო? მაგრამ ეგრევე მივაგენი. პირველი ლექცია არ იყო ამაღელვებელი... მჰ