უშენობას ვერ ვეჩვევი...
2018 წლის 27 დეკემბერი. დღე სიცივისა...დღე განშორებისა... ტკივილისა....დანაკლისისა....უსუსურობისა....გუშინ უშენობას ჩემში ვაგროვებდი
გუშინ უშენობას ჩემში ვაგროვებდი, დღეს კი შენს გარეშე სუნთქვაც გამიჭირდა. მღრღნიდა მარტოობა, მაგრამ არ მოვედი, ალბათ მელოდი და ცოტა გაგიკვირდა.უშენობას მგონია რომ არ ვაპირებ...
...თუ გიყვარვარ არ იდარდო, შენი მქვია,მემეტება შენთვის სითბო და სამყარო,სადამდეც კი სიყვარული შემიძლია,მინდა შენი პოეტობა დავიბრალო...მენატრები, შენთან ყოფნას სული ითხოვს,მორჩა, შევეშვი უშენობას...
მორჩა, შევეშვი უშენობას, ნუღარ მავიწყებ, რომ წახვედი და აწი უკვე არსად აღარ ხარ, დღეს არა, ხვალე, კვლავ შენზე ფიქრს როცა დავიწყებ, მოეჩვენება ჩემს ანგელოზს უკვე გადახრად.ისევ უშენობას ვიკაწრავ ჩუმად...
ისევ უშენობას ვიკაწრავ ჩუმად... ისევ სურვილი მიპყრობს შეხების... არანაირი დრო არ მიშველის... ვიცი უშენოდ დავიღუპები... დრომ შეიძლება მოიტანოს სხვისი გრძნობები, მაგრამ გახსოვდეს მე ერთგული შენი დავრჩები...უშენობას ვეგუები ვერ
უშენობას ვეგუები ვერ, უშენობა მანადგურებს,მკლავს მე არ ვიცი რა გრძნობაა ეს არ ვიცი და ვერცა ვკითხავ სხვას!სულში შეჩვეულ უშენობას ნუ გადამაჩვევ
ჰო, მაშინ როცა მჭირდებოდი ობლად დამტოვე, სულში შენს ხსოვნას მარად ვუნთებ მე ღვთიურ სანთლებს. არ ვიდარდებ თქო ვიძახოდი, მაგრამ ვერ გტოვებ, სულ ყველა ღამის უნებურად ვათეთრებ წამებს.დავნებდი უშენობას
ყველა სახურავს დავივლიდი თუ მეცოდინებოდა ,რომ საიდანმე ვარსკვლავებით მოჭედილ ცას დავინახაბდი.ყველა ქვაფენილს დავივლიდი ოღონდ სადმე დამხვედროდი...არაფერი მენდომებოდა სხვა ...სულ არაფერი...სადღაც ახლოს შენი ჩუმად ჩამოდებული ხელის გარდა.ჩვენს თითებსტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.