წარსულის სიზმრის ფიქრები

ძველი ამბები, უაზრო ზღაპრები ტკბილად ნატკენი, ჩვენი გულები ირევა წასულის,სიზმრის ფიქრებში მოგონებები ჩვენი ცრემლები ირღვევა ღამე, ისიც სიზმრებში.

ფიქრები

გიქრებში გართული, მეასე სართული, ფეხით დავდივარ ვარ გადართული, არ აქვს დასაწყისი არც დასასრული, ამ სამყაროდან მე ვარ გასული.

აბსტრაქცია

ძილში,არა უფრო აგონიაში ჩავარდნილი რომ ვიყავი ფიქრები თავისიც დაცურავდნენ ჩემს ტვინში.ერთერთი კადრით წარსულში გადავრდნა,და იქიდან დანახული მომავალი იყო ასახული.მე მგონია რომ ავად ვარ

მწარე ფიქრები

ჩემი შენდამი მწარე ფიქრები ღმერთთან მივიდნენ ჩემს მოსაკლავად. ალბათ, ოდესმე შენ კვლავ მიხვდები, ვიდგები აქ მე შენს მოსაყვანად. მე არ მჭირდები, მხოლოდ მიყვარხარ, შენ ჩემი გრძნობის ერთი სიტყვა ხარ. ვიცი, არ მოხვალ და მე მოვდივარ. სიყვარულისთვის დიდი

შემოდგომაა...

შემოდგომა დგას,წვიმის წვეთები აახმაურებს კვლავ სულის რელსებს არ ვარ პოეტი,შენდამი გრძნობა მაწერინებდა ყოველთვის ლექსებს. შემოდგომაა,სუსხი ბობოქრობს,მე მუდამ შენზე ფიქრები მათბობს როცა ჩემთან ხარ,შენი სურნელი გონებას მირევს და სულ მთლად მათრობს...

ჩემი ფიქრები, ჩემი გრძნობები

ჩემი ფიქრები, ჩემი გრძნობები, მე გასაფანტად მენანებოდა. შენი თვალები, შენი ტუჩები, მე არასოდეს მესალმებოდა. ჩემი ფიქრები, ჩემი გრძნობები, სხვათათვის მე არ მემეტებოდა. გულის საწყალი, ძველი ობები, როგორც საცოდავს მეფერებოდა. ჩემი ფიქრები, ჩემი

გუშაგი

ვდგავარ და უნდა ვათენო ღამე ათასი ფიქრი მიტრიალებს თავში მე ეს ფიქრები შენ თავს მაგონებს და მელანდები ამ ბნელ ღამეში

მკვლელი ფიქრები

სიცხეა, მე მკლავს შენზე ფიქრები, მე შენ არასდროს არ მავიწყდები. შენთვის მე სულ მაქვს თბილი სიტყვები, ვშიშობ რომ შენით მე დავიწვები. შენს სულს მოვყავარ მე შენთან ახლოს, მე აზრს არ ვკითხავ ამ სამოსახლოს. თვალდახუჭული მოვალ შენამდე,

ფიქრები

უკვე საღამოა.კიდევ ერთმა დღემაც ჩაიარა.როგორც იქნა გაჩერებამდე მივაღწიე,ავტობუსი კი ჯერ არ ჩანს.ვეღარ ვითმენ,ერთი სული მაქვს ჩავჯდე და სახლში დავბრუნდე,იძახის ადამიანი,რომელიც ცდილობს მოთმენა ისწავლოს,მოთმენა და ყველაფრის დროული და რეალური აღქმა.

ღამეული ფიქრები

გიხსენებ შენ, მას და კიდევ სხვას, სხვას და სხვას, თუნდაც იმ შავ კატას, რომლის ჭირვეულობის გამო არაერთი ღამე გამითენებია და ბოლოს ფიქრები მაინც შენკენ მოდის... თითქოს ცხოვრების უფსკრულში გიპოვე, მაგრამ მაინც მგონია ჯერ კიდევ ვერ შეგიცნია როგორი