"ცოდვათა ქალაქი"

მე აღარ მათრობს სიხარულო, სურნელი შენი, ამ განთიადზეც საწოლიდან მზის სითბო ამყვა, რომ თურმე მხოლოდ ზღაპარია ეს ტრფობა ჩვენი, და აი, ბნელი, საშიშარი, სამყაროვ, აქ ვარ!

დემონი ( ჩრდლების ქალაქი ) თავი 6 + თავი 7

უბრალოდ არის მომენტები როცა ბევრი გაქვს სალაპარაკო მაგრამ უბრალოდ არ შეგიძლია. -უნდა წავიდე!-ამოვიჩურჩულე და კარადისკენ დავიძარი -სად? მოგცეს უფლება რომ ქალაქი დატოვო?-ნერვიულად მკითხა.

დემონი ( ჩრდლების თამაში) თავი 2 + თავი 3

-რას?-შეშინებულმა შევხედე, შემდგომ კი მის მზერას ვერ გავუძელი და გვერდზე გავიხედე. უბრალო კაბინეტში ვიყავით :მაგიდა, კედელზე სურათები, რამდენიმე სკამი და დივანი. -ვკლავთ!-ჩაისისინა და ისე რომ გააზრებაც ვერ მოვასწარი ცივი ლულა შუბლზე ვიგრძენი, როდის

ნაცრისფერი ქალაქი

ალბათ არ ვინანებ, როდესაც დავტოვებ ყველაფერს. ჩავალაგებ ბარგს და უბრალოდ გავქრები ნაცრისფერი ქალაქიდან, რომელშიც მტვერი დაედო ადამიანობას. მოშავო სილუეტები მოჩვენებებივით დაძრწიან ჩაბნელებულ ქუჩებში. განუწყვეტლივ ისმის ხმაური, უცნობების ტირილშერეული

ოცნების ქალაქი

მინდა ვიცხოვრო ისეთ ქალაქში, სადაც იმეფებს სიკეთის სითბო, სადაც არავის სჭირდება ფული, და ერთ ღიმილზე ყველაფერს გითმობს.

დედა ქალაქი (სრულად)

ვუყურებდი თბილისის ქუჩებს და კიდევ უფრო ვიჟღინთებოდი მის მიმართ ზიზღით. არ მესმოდა აქ როგორ უნდა მეცხოვრა. ერთხელ ხომ გამოვცადე ეს. ერთხელ ხომ გავიცანი თბილისის ნამდვილი სახე... აღარ მინდოდა კიდევ იგივე მეგრძნო... ვუყურებდი მტკვარს, ირგვლივ მოსეირნე

ჩემი ქალაქი

წყნარად მივყვები მეტროს ვაგონებს, ხმას კი არავინ აღარ მაგონებს, აქ ხომ არავინ აფასებს ამ გორებს, აქ ყველა ახალ სკანდალს აგორებს.

მკვდართა ქალაქი

ოდესღაც სადღაც, დიდი ხნის წინათ იყო ალაგი, ნაყოფიერი, ხალხმრავალი, მკვიდრად ნაგები, ახირებული სახელი ერქვა, მკვდართა ქალაქი, ბევრის გონისთვის რთული იყო მისადაგებად.

ქალაქი ბინძურია

არ გინდა არ გახვიდე გარეთ ქალაქი ბინძურია ყველა სუნთქავს და აბინძურებს როგორც შეუძლია სტროფებს იწერს სხვის წიგნიდან განა სწავლობს იქონიოს ხელში რათა წიგნურობა მოგასწავლოს,

თანამედროვე ქალაქი

სიყვარულს აზრი ეკარგება სიცოცხლის ხალისი ქრება. ბედნიერების იმედი იკარგება. სამყაროში მუქი ტონები ჩნდება. სიცილი შეცვლა სემვამ და ტირილმა სიცოცხლის მალე მოსპობის სურვილმა.