ამაყი ქალბატონი 2

-რა ?-გაკვირვებულმა ახედა, ეცადა ხელიდან დასხლტომოდა,მაგრამ არ გამოუვიდა.-რაც გაიგე. არ მითხრა ახლა გეშლება და მე არ ვყოფილვარ ორი წუთის წინ რომ ზაზას ეკურკურებოდაო.-ბრაზიანად გამოცრა კბილებში და ნატოს მკლავზე მოჭერილი ხელის თითები გაუთეთრდა.

ამაყი ქალბატონი 1

მოქაჩა,ამჯერად თავის მსუბუქი გადახრით და ტუჩების მოძრაობით კვამლს მაღლა მისცა მიმართულება, დარჩენილი წითელთავა სიგარეტის ნარჩენმა მოწყვეტილი მეტეორივით გააპო ღამის სიბნელე და სადღაც ჩაიკარგა. მერე ? მერე ისევ ჯიუტი სიჩუმე, რომელიც მხოლოდ მომდევნო

ქალბატონი ანა (თავი 2)

მანქანიდან გადმოსვლისთანავე აქეთ-იქეთ გაიხედა.ერთი ღრმად ამოისუნთქა და წამში მიიღო სერიოზული და მკაცრი სახე.ამაყად მიაბიჯებდა კომპანიისაკენ,დაცვამ ჯელტმენურად შეატარა დიდ ფოიეში.იქვე მდგარი ყველა ანას მიშტერებოდა ზოგი შურის თვალით,ზოგი ბოღმით,მელოტი

ქალბატონი ანა (1 თავი)

კაკუნით გაიარა მარმარილოს იატაკზე და ძლიერად შეაღო კაბინეტის კარი.მისთვის განკუთვნილ თეთრ ტყავის სავარძელში მოთავსდა და პირდაპირ საქმეს შეუდგა. -ქალბატონო ანა ! -რა მოხდა მარიამ ? (მდივანი) -თქვენი დღის გრაფიკი შევადგინე-კარგია.ბევრი საქმეა დღეს ?

პატარა ქალბატონი 5

ეს იყო ყველაზე ბედნიერი საღამო მათ ცხოვრებაში. ის ღამეც დაუვიწყარი იყო. ისე ნაზად ეპყრობოდა თავის ქალს გეგონებათ ფაიფურის ყოფილიყოს. სხეულის ყველა ნაწილს უკოცნიდა და მისი სხეულის სურნელი ჭკუას აკარგვინებდა. თაკო სიამოვნების ბგერებს გამოსცემდა და

პატარა ქალბატონი 4

-თქვენი შვილი მიყვარს და მინდა ეს იცოდეთ. არ ვაპირებ მის დაკარგვას და მალე მის ხელსაც გთხოვთ.სანდროს მშობლებს გაუხარდათ. მარი უკვე დაფრინავდა, იცოდა რომ ანდრეას პატარა ქალბატონი შეუყვარდებოდა.-ანდრეა მიხარია რომ ჩემი შვილი გიყვარს და აფასებ, მე

პატარა ქალბატონი 3

ბავშვებო ბოდიში დაგვიანებისთვის. იმედია წაიკითხავთ და თქვენს აზრს გამოთქვამთ .თვალები როცა გაახილა ადგომის სურვილი საერთოდ არ ქონდა და ძილის გაგრძელებას აპირებდა რომ არა კარზე ბრახუნი. ხალათი ჩაიცვა და თმააბურდული გატანტალდა შემოსასვლელში. -რა იყო