წყლისფერი შემოდგომა (თავი I)

და მაინც, ყველაზე მეტად მძულდნენ ისინი. უდანაშაულო ხალხი ჩემს დანაშაულით სავსე ცხოვრებაში. ამაცახცახა,ცივმა ოფლმა დამასხა და ვერც ვიაზრებდი ისე მივშტერებოდი აქამდე ნაცნობ სილუეტს,და კიდევ ერთხელ დავრწმუნდი იმაში,რომ ჩემი თავი ამ ხალხზე მეტად

გაკოცებ შემოდგომისფრად 6

შუადღე იყო რომ გამეღვიძა, გვერდით მძინარე სხეულს გადავხედე, საკმაოდ ღრმად ეძინა, საწოლიდან წამოვიწიე, იქვე დაგდებული მისი პერანგი ავიღე და შიშველ სხეულზე გადავიცვი, ფანჯარასთან მივედი და ხედს გავხედე, ლამაზი იყო იქაურობა...

გაკოცებ შემოდგომისფრად 5

-არ ვაპირებ გახდას. სახლში უნდა წავიდე(მე) კარისკენ შევტრიალდი როცა მკლავში მწვდა და მისკენ შემაბრუნა -ვერსად ვერ წახვალ ელენა. ჯიუტო გოგო, ამაღამ აქ ვრჩებით! (გიორგი) კარი გადაკეტა, გასაღები კი ჯიბეში ჩაიდო -მე... მე მეშინია, არ მინდა შენთან ერთად

გაკოცებ შემოდგომისფრად 4

-გაიწიე (მე) ხმა ჩამწყდარმა ვუპასუხე და თვალებში ჩავაშტერდით ერთმანეთს -რატომ? (გიორგი) მიყურებდა, ოდნავ ეტყობოდა აფორიაქება თუმცა მაინც მშვიდად ლაპარაკობდა -ნუ მანანებინებ დღევანდელ ჩემს საქციელს და საერთოდ მადლობა თქვი იმის შემდეგ რაც ქუჩაში

გაკოცებ შემოდგომისფრად 3

-საცოლე? ვაა ძაან მაგარია დაა მაშინ ეხლა აქ რაგინდა? (მე) ვეცადე დაძაბულობა, ნერვიულობა და დაბნეულობა არ შემემჩნია -მინდოდა შენთვის მადლობა მეთქვა (გიორგი) მშვიდი სახით იჯდა და ვგრძნობდი თან როგორ გამომხედავდა ხოლმე, მე კი ჯიუტად წინ ვიყურებოდი და

გაკოცებ შემოდგომისფრად 2

ღამე გეღვიძება, თვალებს ახელ და ჭერს უსწორებ, შემდეგ ოთახს მიმოავლებ და ხვდები რომ მარტო ხარ, არა ეს ისედაც იცი თუმცა ღამე უფრო ტკივილიანია ვიდრე დღე... სწორედ ესე ვიყურები, სიზმრიდან გამოსული სადაც დედას

გაკოცებ შემოდგომისფრად 1

შემოდგომის უცნაური საღამო იყო,მშვიდი... არც წვიმდა, არც ციოდა, არც ქარი ქროდა. მე კი ქუჩას მივყვებოდი ღიღინით, პირველად გადავწყვიტე სახლში ამ გზით წასვლა და მაშინაც არ გამიმართლა, როგორც ყოველთვის ხდება ხოლმე ჩემს ცხოვრებაში, ეს უკანასკნელი კი